ชื่อเรื่องงานวิจัย : ความตระหนักและพฤติกรรมเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมของนักศึกษาโครงการปฏิรูปการศึกษาเกษตรเพื่อชีวิต
ชื่อผู้วิจัย : นายบรรชร กล้าหาญ นางรุ่งทิพย์ กล้าหาญ
ปีที่ทำการวิจัยเสร็จ : 2545
แหล่งทุนอุดหนุนการวิจัย : งานวิจัยและพัฒนา วิทยาลัยเกษตรและเทคโนโลยีเชียงใหม่
บทคัดย่อ
การวิจัยครั้งนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาถึงความตระหนักและพฤติกรรมเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมของนักศึกษาโครงการปฏิรูปการศึกษาเกษตรเพื่อชีวิต ในการศึกษาวิจัยได้ใช้ระเบียบวิธีการวิจัยที่ผสมผสานกับระเบียบวิธีการวิจัยเชิงปริมาณและเชิงคุณลักษณะ สำหรับเชิงปริมาณได้ทำการเก็บรวบรวมข้อมูลจากการใช้แบบสอบถามและวิเคราะห์ข้อมูลโดยใช้สถิติพื้นฐานประกอบด้วยค่าความถี่ ร้อยละ ค่าเฉลี่ย ส่วนเบี่ยงเบน และการหาค่าความสัมพันธ์ 2 ตัวแปร จากกลุ่มตัวอย่างคือ นักศึกษาระดับประกาศนียบัตรวิชาชีพ ชั้นปีที่ 3 จำนวน 144 คน และเพื่อให้ข้อมูลจากการศึกษามีความลุ่มลึกในหลายมิติจึงนำเอาหลักการวิจัยเชิงคุณลักษณะมาเก็บรวบรวมข้อมูลจากการสัมภาษณ์และการสนทนากลุ่ม จากกลุ่มตัวอย่างจำนวน 36 คน
ผลการศึกษาพบว่า นักศึกษาที่ตอบแบบสอบถามประกอบด้วยเพศชาย 92 คน เพศหญิง 52 คน ร้อยละ 88.2 มีภูมิลำเนาในเขตเทศบาล และร้อยละ 11.7 มีภูมิลำเนานอกเขตเทศบาล ทั้งนี้นักศึกษามีพฤติกรรมในการรับข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมในระดับปานกลาง โดยมีแหล่งข้อมูลเรียงลำดับดังนี้ จากโทรทัศน์ ครู/อาจารย์ หนังสือ/ ตำราเรียน วิทยุ หนังสือพิมพ์ หนังสือสารคดี เพื่อน การเข้ารับการอบรม สมาชิกในครอบครัว และการศึกษาดูงานนอกสถานที่ ในลักษณะเช่นนี้แสดงให้เห็นว่า นักศึกษามีการเรียนรู้เกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมจากสิ่งโดยรอบ ซึ่งผลจากการรับรู้ข้อมูลอย่างต่อเนื่องทำให้นักศึกษามีความตระหนักต่อปัญหาสิ่งแวดล้อมในระดับปานกลาง เช่นเดียวกับพฤติกรรมเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมที่พบว่า นักศึกษามีพฤติกรรมด้านสิ่งแวดล้อมในระดับปานกลาง ซึ่งเมื่อพิจารณาในส่วนของการปฏิบัติกิจกรรมต่าง ๆ ที่เกี่ยวข้องกับสิ่งแวดล้อมยังคงเป็นลักษณะการปฏิบัติตามความเคยชิน จากการได้สัมผัส พบเห็นจากสิ่งแวดล้อมโดยรอบเริ่มจากครอบครัว ชุมชน และสถานที่ต่าง ๆ ฉะนั้นลักษณะความตระหนักและพฤติกรรมเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมของนักศึกษาจึงเป็นพฤติกรรมการเรียนรู้ในระดับขั้นต้น ที่เน้นความรู้ ความจำ ความเข้าใจ และการนำไปใช้ เป็นส่วนใหญ่และยังคงมีในบางประเด็นที่นักศึกษามีลักษณะสับสนเรื่องการวิเคราะห์สังเคราะห์ถึงปัญหาสิ่งแวดล้อมในมิติที่เชื่อมโยงระหว่างกัน อาทิ ค่านิยมเรื่องการใช้เครื่องเรือนไม้ การใช้น้ำ หรือการกำจัดขยะมูล
จากการหาค่าความสัมพันธ์ระหว่างการรับรู้ข้อมูลเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมและความตระหนักต่อปัญหาสิ่งแวดล้อมพบว่า มีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.05 เช่นเดียวกับความสัมพันธ์ระหว่างความตระหนักต่อปัญหาสิ่งแวดล้อมกับพฤติกรรมเกี่ยวกับสิ่งแวดล้อมพบว่ามีความสัมพันธ์กันอย่างมีนัยสำคัญที่ระดับ 0.01
ไม่มีความเห็น