สายสัมพันธ์สี่ขา

นิสัยและความซื่อสัตย์ของน้องหมา

สายสัมพันธ์สี่ขา 

          ที่บ้านผมเลี้ยงน้องหมาสามตัว  ได้แก่ 1. เจ้าไมโล  เป็นพูดเดิ้ลทอยส์  เพศเมียสีน้ำตาลอ่อน เป็นน้องเล็กของบ้าน  อายุหนึ่งปีสี่เดือน  น้ำหนักสี่กิโลครึ่ง นิสัยซุกซนอยากรู้อยากเห็น  ช่างเล่น ชอบขุดดิน  กระโดดปีนป่ายเก่ง   เป็นมิตรกับเพื่อนบ้านทั้งเพื่อนหมาหรือคนหรือนก  ยกเว้นแมว  เพื่อนบ้านและยามตั้งชื่อว่า  เจ้าตัวเล็ก  2. เจ้าเฉาก๋วยเป็นพันธุ์ผสมระหว่างชิสุกับพุดเดิ้ลสีดำทั้งตัวยกเว้นเท้าทั้งสี่ข้างที่เป็นสีขาว อายุสองขวบหกเดือน เป็นหมัน  น้ำหนักแปดกิโลครึ่ง นิสัยซุกซน ใจดี  กินเก่ง ชอบขุดดิน กระโดดปีนป่ายเก่งชอบยืนสองขายกขาหน้าสวัสดีกับคนที่ต้องการผูกมิตร  จึงเป็นมิตรกับเพื่อนบ้านทั้งเพื่อนหมาหรือคน  ยกเว้นแมวและนกและหนูมักจะทำหน้าที่จับนกและหนูที่แอบมากินอาหาร   ทีสำคัญเฉาก๋วยทำหน้าที่เป็นพี่เลี้ยงคอยดูแลไมโล  ตั้งแต่วันแรกที่ไมโลมาอาศัยที่บ้าน(ตอนอายุเดือนครึ่ง) ส่งผลให้ไมโลซุกซน ชอบกระโดดโลดโผน  ผิดวิสัยของพุดเดิ้ลเพศเมีย   ฉายาของเฉาก๋วย คือ  เจ้าอ้วน  3. เจ้าโอเลี้ยง เป็นพูดเดิ้ลทอยส์

 เพศเมียสีดำสนิททั้งตัว อายุสามปี  น้ำหนักสามกิโลครึ่งเดินสองขาเก่ง  ชอบดูทีวี นิสัยเรียบร้อยเจ้าระเบียบ  รักสะอาด หวงสิ่งของ  จึงชอบเห่าดุเพื่อนหมาและคนอื่น ได้รับการยอมรับจากไมโลและเฉาก๋วยให้เป็นหัวหน้าฝูง  เวลานั่งรถจะขอบชูคอมองข้างทาง  ลูกชายผมจึงตั้งฉายาว่า  คุณนาย   

            ไมโลและเฉาก๋วยปฏิบัติต่อโอเลี้ยงในฐานะพี่ใหญ่ของบ้านแม้ว่าตัวจะเล็กที่สุดคือ  เวลาไมโลและเฉาก๋วยซุกซนแอบขุดดินหลังบ้านเพื่อจับกบหรือขุดหลุมนอนเล่น  ภรรยาผมก็จะดุโดยการเรียกชื่อ  ทันทีที่เรียกชื่อโอเลี้ยงจะรีบวิ่งไปทำท่าขู่ไมโลและโอเลี้ยง  ซึ่งทั้งสองก็จะหยุด  ทำท่าหางตก  เวลากินอาหารทุกครั้งเฉาก๋วยและไมโลจะให้รั้งรอให้โอเลี้ยงกินเป็นตัวแรก

            ที่บ้านเรามักจะอาบน้ำน้องหมาทุกบ่ายวันอาทิตย์   ผู้กล้าที่อาบตัวแรกคือโอเลี้ยง  ระหว่างรอเป่าขนพร้อม  ไมโลกับเฉาก๋วยโอเลี้ยงจะพยายามคาบผ้ามาวางพื้นและกลิ้งตัวเช็ดขน  การเป่าและแปรงขนเป็นกิจกรรมที่ชอบมาก    ในขณะที่ไมโลและเฉาก๋วยจะไม่ชอบการแปรงขน  จะดิ้นซน พยายามจะเล่นงับแปรง  ต้องช่วยกันจับ เฉาก๋วยเป็นตัวสุดท้ายในการอาบน้ำเพราะทันทีที่เห็นเตรียมกะลังมังอาบน้ำ  จะรีบหนีไปมุดใต้ท้องรถ  ต้องช่วยกันหลอกล่อให้ออกมาอาบน้ำ
ทั้งยังไม่ชอบเสียงไดร์เป่าขน  เวลาเรียกตัวเฉาก๋วยให้อาบน้ำ ไมโลจะรีบวิ่งไปตามเฉาก๋วย  ส่วนโอเลี้ยงจะเข้าไปเห่าขู่กำชับให้เฉาก๋วยออกจากใต้ท้องรถ

            ช่วงหนึ่งข้างบ้านมีคนเช่าบ้านเป็นอิสลาม  และเลี้ยงแมวโอเลี้ยงจะนำทีมน้องหมาเห่าขู่แมว ซึ่งมักจะออกเดินบนรั้วบ้านในเวลากลางคืนเราเกรงใจเพื่อนบ้านจึงจัดให้โอเลี้ยงเข้าไปนอนในกรง และให้ไมโลและเฉาก๋วยทำหน้าที่ยามเดินตรวจตราบ้าน  แต่ปรากฏว่า ไมโลและเฉาก๋วยจะนอนเฝ้าข้างกรงโอเลี้ยงเป็นประจำ    

            อีกครั้งหนึ่งที่เฉาก๋วยแสดงอาการไม่สบายคล้ายเป็นหวัด  ไม่ค่อยกินอาหารและนอนพักในกรง  ปรากฏว่า  เจ้าไมโลซึ่งปกติจะซนกระโดดโลดเต้นทั้งวันก็จะเงียบ   เข้าไปนอนพักกับเฉาก๋วย  ขณะที่โอเลี้ยงจะนอนเฝ้าข้างนอกกรง   เมื่อเราพาเฉาก๋วยไปหาหมอกลับเข้าบ้าน  ทั้งไมโลและโอเลี้ยงจะรีบวิ่งมาดมตัวราวกับสำรวจว่าเฉาก๋วยหายไปไหนไปทำอะไรมา

            เวลาจะเลื่อนรถเข้าออกบ้านต้องเรียกให้น้องหมาทั้งสามเข้ากรง   ไมโลจะรีบวิ่งเข้ากรงเป็นตัวแรกตามด้วยเฉาก๋วย  ส่วนโอเลี้ยงจะเข้ากรงเป็นตัวสุดท้าย  เสมือนว่าตนเป็นพี่ใหญ่

            น้องหมาทั้งสามตัวค่อนข้างติดภรรยาผมมาก  เวลาภรรยาผมอยู่บ้าน  ทั้งสามตัวจะนอนเฝ้าประตูบ้าน  พอเปิดบ้านก็จะรีบมาทักทาย  ซึ่งภรรยาผมบอกว่า  น้องหมาดีใจยิ้มทักได้  และหากภรรยานั่งชิงช้าหรือระเบียงทั้งสามตัวก็จะเบียดกันเพื่อนั่งตัก

            ส่วนผมกับลูกชายทั้งสามตัวก็มักจะอ้อนขอให้อุ้มให้เล่นด้วย  โดยการยืนสองขาตะกายเกาะขา  และหากอุ้มตัวใดตัวหนึ่งนานที่เหลือก็จะยืนสองขาเห่าเพื่อขอให้ให้อุ้มอย่างทั่วถึง  เมื่อตอนที่เจ้าเฉาก๋วยยังเด็กลูกชายมักจะจูงพาเดินเที่ยวในหมู่บ้าน พอเดินไปมาก ๆ เฉาก๋วยรู้สึกเหนื่อยขี้เกียจเดิน  อยากกลับบ้าน 
มันจะเห่าและคาบขากางเกงชวนให้กลับบ้าน 

            ความน่ารักของน้องหมา  สร้างความสุขในบ้านเรา  ทำให้เรามีเรื่องคุยกันเพิ่มขึ้น มีกิจกรรมทำร่วมกัน  และรู้สึกซาบซึ้งกับสิ่งเล็กน้อย เช่น  เราพาเฉาก๋วยไปทำหมัน  ตอนแรกที่นั่งรถเฉาก๋วยมีท่าทีตื่นเต้นมีความสุข  พอไปถึงร้านหมอ 
เฉาก๋วยก็เกิดอาการหางตก  ไม่ร่าเริง  ยิ่งตอนที่อุ้มเข้าร้านหมอมีเพื่อนหมาตัวเล็กในร้านเห่าทักทาย เจ้าเฉาก๋วยยิ่งแสดงอาการจิตตก หงอยพอเข้าห้องเตรียมผ่าตัด มันตัวสั่นเหมือนรู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น   ต้องกอดปลอบใจจึงหยุดสั่น   หลังผ่าตัดนำกลับบ้าน  เฉาก๋วยยังมีอาการสะลืมสะลือ  จึงให้นอนพักนอกกรง  ขณะที่โอเลี้ยงและเฉาก๋วยถูกเรียกเข้ากรง  เพราะกำลังจะนำรถเข้าบ้าน   ช่วงจังหวะที่ผมกำลังจะขับรถเข้าโรงรถ  ลูกชายกับภรรยา  รีบส่งสัญญาณให้หยุดเกรงจะชนเจ้าเฉาก๋วยที่เดินโซเซลากขา  พยายามมาต้อนรับที่รถ ทั้งที่กำลังสะลืมสะลืมด้วยฤทธิ์ยาและความเจ็บจากแผลผ่าตัดทำหมัน 

           น้องหมาที่บ้านจึงมีเรื่องให้เล่าได้ทุกวัน  บางวันน่ารัก 
บางวันน่าหมั่นไส้  แต่ที่สำคัญคือความเป็นธรรมชาติของสัตว์เลี้ยงที่ภักดีต่อเจ้าของ  หรือมันอาจคิดว่า  เราคือหัวหน้าฝูง  ซึ่งคิดว่า
คนที่เลี้ยงน้องหมาคงจะมีความรู้สึกเช่นเดียวกัน