ทำสวนเงาะ แต่เก็บใบขายจะกำไรอะไร?
การทำงานที่ลุยลงพื้นที่ทำแบบเชิงลึก
ถูกผู้บริหารมองว่า
"ล้มเหลว"
คนทำงานถามเหตุผลก็ได้คำตอบว่า
"ไม่ตอบตัวชี้วัด"
คนทำงานร้อง
"โอ้ คุณค่าของการทำงานในมุมมองของผู้บริหาร แค่ตัวชี้วัดรึ น่าสงสารจัง"
เพราะทุกวันที่ได้ก้าวออกไปทำงานร่วมเรียนรู้แก้ปัญหาสาธารณสุขในชุมชน ก็แช่มชื่นทุกครั้ง แม้บางคราเราเจอตอ ที่ดูจะเป็นปัญหาที่แก้ไขไม่ได้ แต่เมื่อดทนมีความเพียร มองอย่างเข้าใจ สุดท้ายปัญหาก็ไม่ใช่ปัญหาอีกต่อไป
ประหนึ่งคนสวนปลูกเงาะ แต่มองว่า ผลผลิต คือ ใบเงาะ
ที่ขายก็แทบไม่มีราคากินก็ไม่อร่อย (ถ้าใครเคยกินนะคะ ฮ่า ๆ)
ทั้ง ๆที่ผลงอกงามเต็มต้นอย่างช้า ๆ
เบ่งบานตามฤดูกาลให้ผู้ดูแลได้ชื่นชม
ค่อยๆสุก ให้เด็ดชิมลิ้มรสหวานไม่ซ่าง ซา
แต่เพราะใจที่ตีกรอบแค่ใบ
ไฉนเลยจะมองเห็นผลเงาะแดงๆที่หวานฉ่ำที่งามจนเต็มต้น เต็มสวนหนอ
การทำงานหากรอมีความสุขครั้งเดียวตอนที่ได้ผลผลิต ความสุขมันก็สั้นหน่ะซิ หนักเข้าไปอีก ตอนผลิตออกมาแล้วแต่ไม่เห็น โอ้ยิ่งหนักกว่า แต่ถ้าเราเรียนรู้ที่จะมีความสุขกับการเติบโตของกิ่งใบ ดอกผล ชื่นชมกับความสามารถในการ ทานลมฝนของต้นไม้ นี่ต่างหากหล่ะ คือความสุขของคนทำงานอย่างแท้จริง
ถ้าจะได้อร่อยลิ้นกับการลิ้มรสเงาะหวานนี่ก็เป็นกำไรของคนทำงานนะไม่ใช่เป้าหมาย
ถ้ามัวมุ่งมองแต่ตัวชี้วัด ท่านก็เสียโอกาสซะละ
เปิดใจ เปิดตาซิค่ะ สวนเงาะนี้ กำลังงาม
จากเดิมที่เคยมีเพี๊ยหนอน และเชื้อรา
แต่ด้วยความเอาใจใส่ของผู้ดูแล เพี๊ยหนอนได้ลดจำนวนลงแล้ว
แม้ยังมิได้หายไปหมด แต่ก็ลดลงจริงไหม
ผลเงาะก็ได้ผลผลิตออกมาแล้ว
แม้จะไม่ดังไกลถึงถิ่นอื่น
แต่ก็งดงามและรสอร่อยน่าลิ้มลองนะคะ
ความสุขและสุขภาพดีของชุมชนก็เช่นกัน
อย่าไปนับเลยค่ะ กับจำนวนครั้งของการจัดประชุม
นั้นไม่ใช่ตัวชี้วัดที่ให้ความสุขอย่างถ่องแท้
หันมองซิค่ะ รอยยิ้มของ อสม เจ้าหน้าที่ รพ.สต. เจ้าหน้าที่ใน รพ.
เบิกบานแค่ไหนที่เพียงระลึกถึงคนทำงาน
เรามีเพื่อน เรามีกัลยาณมิตรที่พร้อมจะก้าวไปเสียสละ
ลุกขึ้นมาสนุกกับการทำงาน มากขึ้นทุกที และทุกที่ที่ก้าวไป
เหมือนมีดอกไม้ผลิบานขึ้นในใจก็ไม่ปาน
แม้ตัวชี้วัดในมุมมองของผู้บริหารจะไม่บรรลุเป้าหมาย แต่ท่านทราบไหมค่ะ ตัวชี้วัด ณ กลางใจของมดงานตัวน้อย ๆทะลุเป้าหมายเกินความคาดหมายอย่างคาดไม่ถึงทีดีเชียว
จากมดงาน ที่แม้ใครไม่เห็นแต่ใจคนทำงานเห็นก็เกินพอสู้นะคะ พี่ ๆ
ความเห็น (6)
สุขของมดงาน คือสุขที่เข้าใจจัดการการทุกข์ได้ด้วยตัวเอง
มาเติมกำลังใจให้มดงาน
"มดงานตัวเดียวไม่อาจแข่งกับช้างได้ แต่มดงานหลายๆตัว
ช่วยกันสร้างปลวก ให้ชาวบ้านได้หลบภัยได้
ขอชื่นชมและเป็นกำลังใจ จากคนเปลเฒ่า
สวัสดีค่ะ คุณ
ภาวดี น้อยอาษา
บันทึกนี้เปรียบเทียบการวัด KPI ได้เห็นภาพจริงๆ ค่ะ ตอนแรกเห็นชื่อบันทึกแอบคิดว่าเขียนอะไรเกี่ยวกับการเกษตรรึเปล่า แต่พออ่านรายละเอียดนี้ ช่างเป็นเรื่องเล่าที่สะท้อนมุมของคนทำงานได้อย่างน่าสนใจ
ส่วนตัวปรางเองมองว่า หากคนทำงานไม่มีความสุข เราก็จะส่งมอบต่อให้กับผู้รับบริการหรือผู้ร่วมงานไม่ได้ แถมยังทำให้บรรยากาศมันไปในทางที่ไม่ดีอีกด้วย โดยเฉพาะการมองตัวชี้วัดเป็นเรื่องของตัวเลข เราอาจสูญเสียความสวยงามในมุมอื่นไป ซึ่งเป็นความงอกงามที่เกิดขึ้นจากการเรียนรู้และการได้ทำงานร่วมกันอย่างมีความสุขค่ะ
ขอบคุณที่แบ่งปันกันนะค่ะ ^_^
สวัสดีครับ
ชอบบันทึกนี้จัง
หักมุมดีครับ
@ขอบพระคุณค่ะท่าน วอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei-- พลังมดนี่แหละค่ะของแท้ แม้จะหนักแต่ก็ไม่ถอย ทำแบบถอดหัวใจออกมาแบบ เลยเบิกบานกันค่ะ
@คุณมะปรางเปรี้ยว แบบว่า บันทึกนี้ กระทบปุ๊บ ใคร่ครวญแล้วเขียนปั๊บ ความรู้สึกสดมากค่ะ
ตอบตนเองได้ ตอบเพื่อนร่วมงานได้ก็ ลุยงานสบายใจ เหนาะ
@ท่านพี่ ทิมดาบ เชื่อว่าหลายท่าน ใจเดียวกัน