ใกล้ใจ...แต่ไกลตา
ใกล้ใจ...แต่ไกลตา
ชีวิตคน หนึ่งคน ยังค้นหา
เพื่อนชีวิต ชีวา พามาใกล้
อาจไกลตัว ไกลตา แต่ใกล้ใจ
มีหรือไม่ คนไกล ที่ใกล้ตัว
วันทั้งวัน ทำงาน จนอ่อนล้า
มีเวลา แบ่งใจ ได้ยิ้มหัว
มีปัญหา คาใจ ให้ขุ่นมัว
คนไกลตัว ใกล้ใจ ได้พึ่งพา
ได้ระบาย ความนัย ให้หายเหนื่อย
คุยไปเรื่อย ขอให้ฟัง เรื่องอย่างว่า
จะเรื่องเล็ก เรื่องใหญ่ ไม่ระอา
เพียงเพราะว่า มันอัดอั้น ตันในใจ
ขอเพียงมี คนหนึ่ง พึงรู้ว่า
จะทุกข์ร้อน หนักหนา อยู่เคียงใกล้ แม้ไกลตัว ไกลตา แต่ใกล้ใจ
ยามหวั่นไหว ใจท้อ..ขอพักพิง
ขอบคุณภาพเหงาๆจากhttp://www.google.co.th/search?
ความเห็น (18)
กวีบทนี้ออกจะหวานนิดๆนะ
ชงพร้อมกาแฟ ก็พอดี
สำหรับยามเช้าที่มีฝนพรำ
อิอิ
แม้ไกลตัว ไกลตา แต่ใกล้ใจ
ยามหวั่นไหว ใจท้อ..ขอพักพิง
ยามโศกเศร้า เหงาหงอย ได้แอบอิง
มาพักพิง ในสวนนักกลอน พักผ่อนใจ
@@@ถึงใกล้ใจแต่ไกลตาก็อย่าหวั่น
ด้วยตัวฉันส่งพลังตรงมาถึง
กระแสจิตอันแรงกล้าในคำนึง
เป็นที่พึ่งและพักพิงอิงแอบใจ@@@
- สวัสดีค่ะ
- พี่เห็นด้วยค่ะ
- คนไกลถ้ามีใจให้กันก็เหมือนใกล้
- คนใกล้กันแต่ไม่มีใจ ก็เหมือนอยู่ไกลกันสุดโลก...
- ...สวัสดีครับ ท่าน คุณ ครู ป. 1 พี่แฝดคนละฝา...
- ...วัน เวลา ก็ให้มันผันผ่าน ไปตามวัฐจักรของมันเอง...
- ...ไม่ต้องเป็นห่วงหรือกังวลกับงานอะไรมากนัก พรุ่งนี้ก็มีอีกตั้งหนึ่งวันเต็ม ๆ ...
- ...ขอเพียงว่าวันนี้ ขอทำใจให้สบายจะได้นอนหลับ เพราะว่าพรุ่งนี้ก็แจ้งอีกแล้ว...
สวัสดีค่ะพี่ครูป.1ที่คิดถึง
สวัสดีครับคุณครู
กวีบทนี้ เข้ากับสังคมออนไลน์อย่าง g2k จริงๆครับ (อยู่ไกลคนละฟากฟ้า แต่ว่าใกล้เพียงแค่หน้าจอกั้น...ฮ่าๆ)
สวัสดีค่ะ
ดีจังเลยที่มีคนคอยรับฟังเรื่องราวต่างๆ
บางวันรู้สึก ไม่ค่อยดี จะใช้วิธีเขียนระบายความรู้สึก ไม่ก็บอกคนที่ใกล้ตัวค่ะ
อรุณสวัสดิ์ ครับคุณครู
แวะมาทักทายยามเช้าครับผม
