วันที่ 17 มิถุนายน 2554 เวลา 13.30-16.00 น.
ทีมวิจัยได้เชิญ รศ ดร กฤติยา แสวงเจริญ มาเป็นวิทยากร
การให้คำปรึกษาเพื่อการบำบัด (therapeutic counseling)
กิจกรรมแรก อาจารย์ให้พวกเรานั่งหลับตา ในท่าสบาย ผ่อนคลายแล้วให้เราจินตนาการว่าเรากำลังส่องกระจกดูหน้าตาตนเอง
หลังจากนั้นให้สะท้อนความรู้สึกที่ผ่านมาว่าเห็นอย่างไร รู้สึกอย่างไรต่อคนที่อยู่หน้ากระจก ทำให้เราเห็นภาพตัวเองดีจัง
การจะให้คำปรึกษาผู้ป่วยและครอบครัว จะต้องรู้ว่า ผู้ป่วยมาพร้อมปัญหา มาด้วยอาการป่วยทั้งร่างกายและจิตใจ เราต้องสร้างสัมพันธภาพที่ดี (therapeutic relationship) ตั้งวัตถุประสงค์ให้ตรงกันทั้งผู้ให้และผู้ขอคำปรึกษา ในบรรยากาศที่ผ่อนคลาย ทำความเข้าใจทฤษฎีของความเป็นมนุษย์ ปัจจัยที่รบกวนชีวิต แล้วใช้ฐานความเห็นอกเห็นใจ (empathy) ทั้งคำพูด สายตา ท่าทาง ภาษาสละสลวย ให้เวลา ฟัง
มีความกลมกลืนเป็นธรรมชาติ มีจังหวะเวลาที่เหมาะสม เป็นตัวของตัวเอง หัวเราะให้เป็นจังหวะ มีอารมณ์ขัน เราต้องประเมินตัวเองแต่ละครั้งว่า เรามีความเป็นธรรมชาติไหม แล้วใช้เทคนิก clarifly, exploring, reflex, repeat ประกอบการให้คำปรึกษาอย่างเป็นธรรมชาติ
ไม่ตัดสินสิ่งที่เขาพูด ให้ความเคารพสิ่งที่เขาอธิบาย เราให้ข้อมูลได้ (giving information)
ผู้ป่วยและครอบครัวมีสิทธิเลือกหมอ หรือสถานพยาบาล เราต้องเห็นคุณค่าของบุคคล การที่ผู้ป่วยเดินเข้ามาหาเราถือเป็นเหตุพิเศษ (warning signs) เป็นบัตรเชิญ(invitation to help) ที่เขามาหาเราด้วยปัญหา ทั้งสัมพันธภาพกับคนอื่นๆ ปัญหาการทำงาน ปัญหาที่เคยล้มเหลว ความรู้สึกที่รุนแรง ความรู้สึกที่อยากฆ่าตัวตาย ผู้ป่วยอาจมาด้วยการร้องไห้ อารมณ์ที่รุนแรง รู้สึกผิด โดดเดี่ยว นอนไม่หลับ ไม่อยากพูดกับใคร ช่วยเหลือตัวเองไม่ได้ พร้อมกับคำถามมากมาย
แล้วเราก็เริ่ม counseling psychotherapy ซึ่งเป็นจิตบำบัดอย่างหนึ่ง
เข้าสู่ working phase
เป็นการบรรยาย...ที่ทำให้เราได้เรียนรู้และเข้าใจไปทีละ step เมื่ออาจารย์สอนจบ ทำให้เราสรุปบทเรียนการให้คำปรึกษาของตนเองที่ผ่านมา แล้วนำไปพัฒนาต่อยอดการให้คำปรึกษาที่จะมีในโอกาสต่อไป
บรรยากาศการเรียนรู้ดีค่ะ
ดูจากสีหน้าทุกคน
แก้ว...
ขยันจังครับพี่แก้ว
สวัสสดีค่ะ
มาเยี่ยมนักวิชาการ
โดยหน้าที่ต้องให้คำปรึกษาค่ะ การนั่งฟังอย่างตั้งใจ และมีการสะท้อนกลับ
ที่สำคัญต้องมีเวลารับฟังสิ่งที่กำลังเล่าจริงๆ