จ้ำจี้จ้ำไช....ใช่หรือเปล่าเนี่ย

ครูปอ..กลายเป็นคนจู้จี้...หรือจำจี้จำไช...กันแน่นะเนี่ย....

นักเรียนป.3  รุ่นใหม่ ปีการศึกษา 2554นี้ ซึ่งต้องเพียรย้ำ..ซ้ำบอก..ตลอดเวลา 1 เดือน  ต้องพูดซ้ำ ๆ คอยซ้ำ ๆ เตือนซ้ำ ๆ มองซ้ำ ๆ  บอกซ้ำ ๆ  เช่น

- พูดเพราะ ๆ นะ  มีครับ/ค่ะ  ต่อท้ายด้วย  เสียงอ่อนลงมาหน่อยนะ  พูดเบา ๆ ก็ได้  ไม่ต้องตะโกน ปากของเราก็อยู่ข้าง ๆ หูเพื่อนนั่นแหละ..ไม่ตะโกนก็ได้ยิน...อย่าว่าเพื่อน...พูดกันดี ๆคำหยาบคายไม่ดี...ไม่ให้พูด...ชื่อพ่อแม่ของเพื่อน...ชอบนำมาล้อเลียนกัน ห้ามพูด  ห้ามล้อชื่อพ่อ-แม่กันที่ไรชกกันทุกทีซิเอ้า....

- ยิ้มบ้างซิ  หน้างอทำไม...เช้าขึ้นมาเจอกัน  "โกรธครูเรื่องอะไรเหรอ..หน้าบึ่งเชียว"..เด็ก ๆ ก็ยิ้มได้  พูดกับครูปอไม่ยิ้มไม่ได้ต้องยิ้มด้วย

- เล็บดำเชียว...ดำทั้ง 10 เล็บเลย...ไปตัดก่อน..สอนไม่ลง...อ้าว...เล็บดำมันเกี่ยวอะไรกับเรื่องเรียนด้วยก็ไม่รู้...แต่ก็ทนเห็นเด็กเล็บดำไม่ได้..มองไปทีไรก็ดำจั๋กจี้หัวใจ.....ต้องให้ไปล้างเล็บก่อน...และต้องจำกัดเวลาด้วยนะคะ..ห้ามเกิน 5 นาที  ไม่อย่างนั้นล้างเล็บอย่างเดียวเด็ก ๆ จะใช้เวลา 1 ชั่วโมงเป็นอย่างน้อย  และต้องสั่งด้วย..อย่าให้ตัวเปียกนะ..ไม่เช่นนั้นแค่ล้างเล็บเด็กป.3 สามารถทำให้ตัวเปียกได้ทั้งเสื้อและกางเกง 

- ผม..สระด้วย..เป็นก้อนเชียว  ตัดให้สั้นด้วยนะ...ผมยาวไม่น่ารัก

- เสื้อ  นักเรียนหญิงไม่ค่อยมีปัญหา  นักเรียนชาย  คอเสื้อแบะเชียว..จับคอเสี้อตั้งแล้วพับยกคอเสื้อให้ตั้งเสมอ  แต่งตัวให้สมาร์ท....กระเป๋าเสื้อที่ขาดเย็บซะอยากให้เสื้อกระเป๋าขาด  กระดุมติดทุกเม็ด..ยกเว้นเม็ดที่ชิดคอ  กระดุมเสื้อที่เย็บซ่อมด้วยด้ายสีำดำกลับไปให้แม่เปลี่ยนให้ใหม่นะ...ใช้ด้ายขาวเย็บ...ก็ครูปอกลัวลูกศิษย์ของครูปอไม่สมาร์ทนี่นา....

-  กางเกง  นุ่งให้ขึ้นมาถึงใต้สะดือ...ที่นุ่งแค่ติดสะโพกดึงแล้วหลุดน่ะใช้ไม่ได้ .. ไม่สุภาพ...อ้อ..อย่าลืมนุ่งกางเกงในมาด้วย...ไม่นุ่งอันตรายนะ..(เคยมีกรณี  เด็กชายรูดซิบกางเกงแล้วไปติดอาวุธสำคัญเพราะไม่มีกางเกงใน...ต้องพาไปโรงพยายาลกันเลยละค่ะ..เด็กก็เจ็บ ครูก็ไม่รู้จะทำไง)

-  รองเท้า...ซักซะบ้าง....เวลาซักรองเท้าให้ซักวันเสาร์นะ..เพราะซักวันอาทิตย์เผื่อฝนตก..แห้งไม่ทัน...อ้าว..บางคนใส่รองเท้าเหยียบส้นรองเ้ท้าเสียแบนเลย...ต้องให้แงะออก..พยายามให้ส้นรองเท้าตั้งขึ้นมา...และห้ามใส่รองเท้าแบบเหยียบส้นรองเท้าอีก

-  ถุงเท้า...ถุงเท้าอะไรก็ไม่รู้ใส่กันจนนิ้วเท้าโผล่ออกมาได้ทั้ง 5 นิ้ว...ที่บ้านมีอีกไหม...นักเรียนส่วนใหญ่บอกมีอีกหลายคู่...ต้องสั่งห้ามไม่ให้ใส่ถุงเท้าที่นิ้วเท้าสามารถโผล่ออกมาได้เกิน 3 นิ้ว...

- เดินดังแกรก ๆ ลากเท้า...เอ้า..ก็ต้องบอกอีก..เดินยกเท้านิดนะ..เวลาเดินเสียงจะได้ไม่ดังแกรก ๆ

- ก้มหลังด้วยเมื่อเดินผ่านผู้ใหญ่...อ้าว...อย่างนี้ต้องสาธิต..เพราะเคยเห็นคุณครูท่านอื่นบอกเด็ก  "เดินผ่านครูก้ม ๆ หน่อย"....ผลออกมากมี 2 อย่าง  บางคนก้มจนหัวแทบถราไปจิ้มพื้น...บางคนหลังตรงก้มแต่คอจนคอพับเหมือนคนคอหักประมาณนั้น...เลยต้องสาธิต

- ไหว้อีก...อ้าว...เวลาเด็ก ๆ ไหว้  มันกระดก ๆ กระเด้ง ๆ บางคนยกมือไหว้ส่งเดชแค่ประนมมือ..ก็ต้องสอนการหยุดนิ่ง ประนมมือ ก้มศีรษะ  ให้ดูแบบอย่างผู้อ่านข่าวในโทรทัศน์  บางคนไหว้สวยมาก....

1  เดือนผ่านไป....เริ่มไม่ต้องบอกกันแล้ว...แต่ก็ยังต้องบอกอยู่บ้าง....เด็ก ๆ ดูดีขึ้น....(ตามสายตาของครูปอ)

สอนไปสอนมา....ชักสงสัย...จ้ำจี้จ้ำไช...เกินไปหรือเปล่าเนี่ย.....หรือเราอายุมากเกินไปซะแล้ว...แต่ไม่หรอกอายุยังไม่มากหรอก..แค่เกิดเร็วเ่ท่านั้นเองจ้า.......

แต่ครูปอว่าไม่ใช่นะ...สิ่งที่ทำไป..ก็ด้วย..."รักเจ้า..ก็เท่านั้นเอง".....

[โสภณ เปียสนิท]

เกิดคงไม่เร็วดอกครับ

พร้อมๆ กับอ.โสภณ เท่านั้นเอง อิอิ

[ครูปอ]

สวัสดีค่ะอาจารย์โสภณ

ใช่ค่ะ...พฤติกรรมเด็กเกิดยากเหมือนกัน....

แหมอาจารย์....ครูปอเหลืออีกหลายปีนะคะกว่าจะเกษียณ...อิ ๆ ๆ ๆ

[ครูปอ]

ขอบคุณค่ะ คุณคิม นพวรรณ ที่มอบดอกไม้ให้กันค่ะ...ขอบคุณค่ะ