นักเรียนเลือกเรียนสาย "ครู" เยอะมาก จึงฝากนิยามนี้ไว้ให้อ่านเพื่อจรรโลงใจ

ครู  คือ ผู้รับภาระอันหนักหน่วง

หาใช่อาชีพที่เลี้ยงตนเองไปวัน ๆ

จิตวิญญาณแห่งความเป็นครูจักเกิดได้ 

เมื่อเรารู้ตัวว่าเราเองต้อง

สอนสั่งและปรารถนาดีต่อศิษย์ 

จิตวิญญาณครูมักจะถูกหยั่งด้วย

โมหคติ  โกรธาคติ  โลภคติ 

แลมักจะหวั่นไหวเพราะระบบบริหาร

ซึ่งเป็นไปตามประเทศนั้น ๆ

เมืองนั้น ๆ 

หน่วยงานนั้น ๆ

ชุมชนนั้น ๆ

แต่ครูเทียม(พวกที่ตัวเฉกครู) 

มักจะอวดอ้างแสดงศักดาแล

กฤษฎาภินิหารว่าตนเป็นผู้หยั่งแล้ว

ซึ่งความรู้  หากแต่ความจริงแล้ว

ครูที่แท้จริงจักไม่แสดงตนให้คนแวดล้อมทราบ 

จะเก็บตัวเงียบที่สุด 

จะเดินให้เบาที่สุด 

จะทำให้ไร้ตัวตนในคนหมู่มาก

จะพองตัวเมื่ออยู่คนเดียว

จะยิ้มเมื่อทุกข์

จะร้องไห้เมื่อสุข

จะวางเฉยเมื่อมีคนชื่นชม

จะสาสมเมื่อตนเองทำผิดพลาด 

จะสั่งสอนให้ศิษย์ไม่รู้ตัวว่ากำลังเรียนรู้ 

และ

จะจากไปอย่างเงียบที่สุด 

เมื่อนั้นแลทุกคนจะได้รู้ว่าเขาคือ   "ครู"

นิยามคำว่าครูจาก  พิมล  มองจันทร์

[หนานวัฒน์]

โดนใจมากครับครู ... ปีนี้ที่ลำปางเด็กๆมาเรียนสายครูมากเช่นกันครับผม

[พิมล มองจันทร์]

ขอบคุณมากครับสำหรับคำชม จริง ๆ แล้วครูอยู่กับเราทุกคน เพียงแค่จะค้นพบและถ่ายทอดออกเช่นใดเท่านั้นเอง

ผมนิยามตามแยวคิด "เซน" ซึ่งครูเช่นนี้มีมากในแผ่นดินสยามรวมทั้ครูพันธุ์ใหม่หลายพันคนก็อาจเป็นเช่นนี้ได้ ถ้าไม่คิดว่าจะประกอบอาชีพครู แต่อยากเป็น "ครู

[จักรกฤษณ์]

สวัสดีครับ

เป็นนิยามของคำว่า ครู ที่บอกให้รู้ว่าครูแท้เป็นอย่างไร

ยอดเยี่ยมกับนิยามนี้ครับ

[นิสารัตน์]

แวะเข้ามาอ่านโดยบังเอิญค่ะ .. จะจำนิยามคำว่าครูนี้ไว้เตือนตัวเองค่ะ

เพราะเพิ่งเป็นเฟรชชี่คณะครุศาสตร์เช่นกัน แค่มหาวิทยาลัยที่หนูเรียน (รำไพพรรณี) ที่เดียว ปีนี้คนเรียนครูประมาณ 900 คน เยอะมากๆ

[แค่อยากเป็นครู หรือคนที่เห็นคนอื่นมีความรู้แล้วมีความสุข]

อ่านข้อความนี้ของครูแล้วทำไมถึงร้องไห้ ก็ไม่รู้

[จูกัดเหลียง(ชุมพร ทูโคกกรวด)]

เยี่ยมมากๆ.........................เหนือคำบรรยาย

[พิมล มองจันทร์]

ขอขอบพระคุณทุกความเห็นนะครับ ทั้งคุณจักรกฤษณ์ คุณนิสารัตน์ ชายนิรนาม และที่สำคัญท่านจอมยุทธเป้า( อ.ชุมพร ทูโคกกรวด) ที่เข้ามาเพิ้มเติมให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น คำว่า "ครู" เมื่ออยู่ในจิตสำนึกแล้วมันจะกลายเป็นพลังอันยิ่งใหญ่ให้ผู้ทำหน้าที่นี้ก้าวเดินไปข้างหน้าได้อย่างสง่างาม บ่อยครั้งที่ผมเองก็ท้อแท้อยู่มากบ้าง น้อยบ้าง แต่สุดท้าย คำว่า "ครู" ก็ฉุดผมขึ้นจากห้วงความทุกอันนั้นได้เสมอ คำว่า "ครู" จึงเป็น "ครู" ของผม

[Pojana Yeamnaiyana Ed.D.]

สวัสดีค่ะ ขอชื่นชมบทกลอน 'ครู  คือ ผู้รับภาระอันหนักหน่วง' ค่ะ อ่านแล้วนี่แหละชีวิตครู...

[ปานชนก จันทร์แย้ม]

อ่านแล้วเข้าถึงแก่นชีวิตความเป็นครูคะ ลึกซึ้งมากคะ

[พัฒธนะ]

ซึ้งครับ ขอบคุณครับคุณครู

[ศุภลักษณ์]

ขอบคุณมากๆค่ะ ที่ทำให้รู้ซึ้งถึงคำว่า "ครู"จะจำคำนิยามคำนี้ไว้เพื่อเตือนตัวเองในการประกอบวิชาชีพในอนาคต