มนุษย์จะไปให้ไกลได้แค่ไหน

มนุษย์จะไปให้ไกลได้แค่ไหน

พระพุทธศาสนากล่าวถึง การเกิดเป็นมนุษย์นั้นเป็นเรื่องยาก...ยิ่งนัก และการดำรงชีวิตที่ดีแล้วเป็นสิ่งที่ยากยิ่งกว่า”””””

ชีวิตของมนุษย์จึงไม่เพียงเกี่ยวข้องการกับดำรงชีวิตโดยต้องอาศัยปัจจัยสี่เท่านั้น หากแต่มนุษย์ยังคงต้องแสวงหาบางสิ่งบางอย่างเพื่อให้จิตใจของตนนั้น มีทิศมีทางในการประคับประคองให้ผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ตามที่เป็นไปได้ดีตามความต้องการของตน หรือตามที่สังคมมุ่งหวังหรือให้ค่ากันเท่านั้นหรือไม่ หรือมีอย่างอื่นอีก.... 

 

ทิศนั้นกว้างแต่ทางนั้นแคบ

หากแต่มนุษย์ยังมุ่งแสวงหาความจริงสูงสุด หรือความจริงแท้ของชีวิตหรืออะไรบางอย่างที่เป็นแก่นสารของตนว่าคืออะไร หากแต่จะมีใครได้ถามหรือได้เคยคิดตั้งคำถามกันมากน้อยหรือไม่เพียงใด กับนิยาม ความหมายของชีวิตว่าคืออะไร

ชีวิตของมนุษย์หากประกอบด้วยสิ่งที่ปรารถนาคือความสุขกายและใจแล้ว  สิ่งอื่นอันตรงกันข้ามคงเป็นความทุกข์กายและทุกข์ใจที่ไม่อยากให้เกิดขึ้น หากแต่มากน้อยเพียงใดที่มนุษย์ได้รับความสุขมากกว่าความทุกข์อันเป็นสิ่งที่มนุษย์มุ่งแสวงหาและครอบครอง

พระพุทธศาสนาได้กล่าวถึงความจริงอันเป็นอันติมะคือ อริยสัจจ์ ๔ คือ ทุกข์ , สมุทัย คือ เหตุเกิดทุกข์ ,นิโรธ คือความดับไม่เหลือแห่งทุกข์, และอริยมรรคมีองค์ ๘  คือแนวทางการปฏิบัติเพื่อพ้นทุกข์

มนุษย์จึงสามารถประสบทั้งสุขและทุกข์และโลกธรรมแผดเผา หากแต่อย่างไรก็ตาม  มนุษย์นั้นสามารถรับรสแห่งความจริงและดำเนินชีวิตของตนด้วยวิถีแห่งพรหมจรรย์ อันไม่เพียงการหลีกเร้นด้วยการบรรพชาในพระพุทธศาสนาเท่านั้น  ที่เป็นช่องทางหนึ่งที่สะดวก และมีโอกาสมากกว่า แต่ถึงกระนั้นแล้ว ตราบใดที่บุคคลปฏิบัติแนวอริยมรรค์มีองค์ ๘ ตราบนั้นโลกนี้ย่อมไม่ว่างจากพระอรหันต์

 

ธรรมนิทรา

เมตตา