"ได้ยินแบบนี้ค่อยรู้สึกหายเหนื่อย...1 มิ.ย. 54 "


"ครูคะสอนเลยค่ะ...เสียเวลา" อืม...ได้ยินแบบนี้ค่อยรู้สึกหายเหนื่อยและมีกำลังใจจะสอนหน่อย

07.20 น. ตื่นนอน...และแล้วสิ่งที่ไม่อยากให้เกิดก็เกิดขึ้น ตื่นสาย!! ใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวแบบซูเปอร์แมนเสร็จภายในไม่กี่นาที เป็นวิธีที่วิ่งผ่านน้ำ รีบออกเดินทางไปโรงเรียนก็กะว่าจะขับเร็วแต่ที่ไหนได้ ออกเดินทางปรากฎว่ารถเต็มถนนไปหมด ถึง 07.40 น. เกือบไม่ทันซะแล้ว

08.00 น. เข้าแถวเคารพธงชาติพร้อมกับคุณครูและนักเรียนตามปกติ แต่วันนี้มีนักเรียนเด็กประถมนำเครื่องดนตรีดุริยางค์มาบรรเลงประกอบการร้องเพลงชาติและเพลงสรรเสริญพระบารมี บรรยากาศที่มีเพลงประกอบดูแปลกไปอีกแบบ

08.30 น. เข้าสอนชั้น ม.2/2  ปรากฏว่าหากุญแจห้องเปิดไม่เจอ คุณครูพี่เลี้ยงจึงมาช่วยดูให้ รอจนได้เวลาเริ่มคาบแรกเด็ก ๆ บอกว่าเปิดได้แล้ว ไม่ต้องใช้กุญแจแค่ดึงแรง ๆ เท่านั้น...เกือบเสียเวลาเพราะเรื่องเล็กเสียแล้ว

คุณครูปํณณิกาพี่เลี้ยงมาสังเกตการสอนของเราแต่ก็ไม่ได้เข้ามานั่งในห้อง แต่ท่านก็นั่งหน้าห้องตำแหน่งเยื้อง ๆ ประตู  คงไม่อยากรบกวนสมาธิเรา แต่คงสังเกตจากการทำกิจกรรม การถาม-ตอบระหว่างเรากับนักเรียน ที่สามารถได้ยินได้ถ้านั่งอยู่หน้าห้อง ก็ทำให้เรารู้สึกไม่เกร็งและสามารถสอนได้ตามปกติ...

10.10 น. เดินมายังอาคารอีกหลังหนึ่งเพื่อสอนชั้น ม.2/4 ครั้งที่หนึ่ง ในเรื่องระบบเลือดก็เสียเวลาไปบ้างเล็กน้อยกับการเดินและการพักของนักเรียนในการเข้าห้องน้ำการสอนดำเนินไปตามปกติ และสั่งให้นักเรียนส่งการบ้านที่ได้มอบหมายไว้ให้ในการสอนครั้งก่อน ๆ

12.00 น. รับประทานอาหารกลางวัน รายการอาหารวันนี้ราดหน้า ก็รสชาดอร่อยดีแต่ก็กินไปแค่จานเดียวเพราะรู้สึกไม่หิวเท่าไหร่ นั่งพักพูดคุยกับเพื่อนสักครู่ก็แยกย้ายขึ้นมาตรวจการบ้าน

14.40 น. เข้าสอนขั้น ม. 2/1 เรื่องหัวใจและหลอดเลือด ความผิดพลาดที่เกิดขึ้นก็คือการทำสื่อการสอนมาไม่พอกับจำนวนนักเรียนที่คิดว่าจะให้จัดกลุ่มให้ อีกอย่างหนึ่งห้องเรียนไม่ได้จัดโต๊ะแบบห้องวิทยาศาสตร์ที่จัดที่นั่งไว้เ็ป็นกลุ่ม ๆ เหมาะแก่การทำกิจกรรม แต่ห้องเรียนจัดเป็นห้องที่เหมาะกับการนั่งฟังบรรยาย แต่ก็พอมีช่องว่างให้เดินระหว่างแถว ดังนั้นการจะขยับเก้าอี้มานั่งจัดกลุ่มก็ดูจะเป็นเรื่องที่ลำบากสักหน่อยและดูจะทุลักทุเลไปสักหน่อย...

อากาศตอนบ่ายก็ค่อนข้างร้อนพาลจะทำให้อารมณ์เสียทั้งเด็ก ๆ และครู การสอนแบบสืบเสาะ หรือ การสอนแบบ 5Es ก็อาจล้มเหลวเอาโดยง่ายเพียงเพราะความหงุดหงิดและบรรยากาศที่น่าเบื่อหน่าย แต่เราก็พยายามนำเข้าเนื้อหา ถามตอบ หลอกล่อให้ตอบและสนใจฟังจนผ่านพ้นไป สุดท้ายก็เลยต้องสรุปแผนภาพกระบวนการทำงานของหัวใจและหลอดเลือดให้บนกระดาน ให้นักเรียนช่วยกันตอบและถามซ้ำเพื่อทบทวน ก็หวังว่าสิ่งที่ทำไปจะช่วยให้นักเรียนเรียนรู้ได้มากขึ้น

15.30 น.เป็นเวลาคาบ 8 ของตารางสอน และเป็นคาบสุดท้ายของการสอนวันนี้ เข้าสอนชั้น ม. 2/4 อีกครั้งเนื้อหาที่สอนก็เนื้อหาเดียวกับ 2/1 เด็กก็ตั้งใจเรียนดีกว่าห้องที่ผ่านมาแม้จะเป็นคาบที่ 8 ของวันที่ต้องเลิกเรียน 16.20 น. และเรียนกับครูเดิมอีกแล้ว มีบางอย่างที่สังเกตได้ก็คือมีเด็กนักเรียนสักสองสามคนเข้าห้องเรียนช้า เด็ก ๆ นักเรียนส่วนใหญ่ก็บอกว่า "ครูคะสอนเลยค่ะ...เสียเวลา" อืม...ได้ยินแบบนี้ค่อยรู้สึกหายเหนื่อยและมีกำลังใจจะสอนหน่อย เด็กคนหนึ่งต้องอาศัยรถของเพื่อนที่ผู้ปกครองมารับและกลับช่วง 16. 10 น. ก็เลยต้องให้กลับก่อน เพราะปกติตารางเรียนห้องนี้ไม่มีคาบแปด เราก็เลยต้องพยายามเร่งสอนให้เสร็จช่วงนั้น และทบทวนก่อนปล่อยสักสิบนาที...

ก็ผ่านพ้นไปอีกวันสำหรับการสอน ไม่ได้มีอะไรพิเศษมากมายกว่าสองวันที่ผ่านมา...มีเรื่องเดียวตื่นสายเกือบมาไม่ทัน

16.50 น. ลงชื่อกลับบ้าน 

 

พรุ่งนี้สอนคาบเดียวคงต้องเตรียมการทดลองเรื่องปอดเทียม กับนั่งทำแผนต่อ

หมายเลขบันทึก: 441852เขียนเมื่อ 1 มิถุนายน 2011 23:43 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 19:33 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (2)

นี่คงเป็นความรู้สึกของคนเป็นครู ที่สมัยก่อนเคยนักเรียน

เมื่อบทบาทต่างกัน ความรู้สึกก็คงต่างกัน ด้วยใช่ไหมครับ ;)...

เขียนบันทึกดีเหมือนเดิมครับ

สวัสดีครับ อ. Ongkuleemarn

ความรู้สึกดีครับที่นักเรียนกระตือรือร้นอยากจะเรียน

รู้สึกว่าเขาให้ความสำคัญกับสิ่งที่เรามอบจะให้ ก็เลย

ทำให้เรามีกำลังใจและดีใจที่จะทำหน้าที่ครับ

ขอบคุณครับอาจารย์

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท