แอ่วหอศิลป์...เชียงใหม่

วิถีคนล้านนา เอกลักษณ์ของเชียงใหม่

ดอยสุเทพเป็นศรี
ประเพณีเป็นสง่า
บุปผาชาติล้วนงามตา
นามล้ำค่านครพิงค์

นพบุรีศรีนครพิงค์เชียงใหม่ หรือเวียงพิงค์ คงเป็นชื่อที่หลายคนในประเทศไทยคงไม่มีใครที่ไม่รู้จัก แต่จะมีสักกี่คนที่มีโอกาสได้มาเยือนเมืองที่ได้เชื่อว่ามีความงดงามทางวัฒนธรรมและธรรมชาติทางตอนเหนือของประเทศไทยเรานี้บ้าง เชียงใหม่นับได้ว่าเป็นเมืองที่โดดเด่นในความมีเอกลักษณ์ทางด้านวัฒนธรรมและยังคงความเป็นอดีตและปัจจุบันที่ผสมกันได้อย่างลงตัวตามกาลเวลาที่ล่วงเลยมานานนับศตวรรษ และนอกจากนี้ยังแสดงให้เห็นถึงวิถีคนล้านนาที่สามารถมองเห็นได้จากซากโบราณสถานวัดวาอารามต่าง ๆ รวมไปถึงอาหารการกิน และภาษาพูดที่ฟังแล้วรู้สึกไพเราะเสนาะหูหรือม่วนอกม่วนใจ๋เป็นการแสดงความเป็นตัวตนออกมาอย่างเป็นธรรมชาติจนกลายเป็นเอกลักษณ์ของเชียงใหม่...

หอศิลป์เชียงใหม่

นักท่องเที่ยวส่วนมากที่หลั่งไหลมาเที่ยวจังหวัดเชียงใหม่อาจต้องการเพียงชื่นชมธรรมชาติและวัฒนธรรมแต่สิ่งหนึ่งที่เรียกได้ว่าถ้ามาเชียงใหม่แล้วมาไม่ถึงนั่นคือถ้าไม่มาเที่ยวหอศิลปวัฒนธรรมเชียงใหม่ หรือ หอศิลป์เชียงใหม่ ที่เป็นแหล่งรวบรวมความรู้ประวัติความเป็นมาของเมืองเชียงใหม่ ภายในอาคารนี้ประกอบด้วยห้องที่จัดแสดงเรื่องราวทั้งสิ้น 15 ห้อง ตัวอาคารจะมี 2 ชั้นเชื่อมต่อกันเป็นรูปสี่เหลี่ยมโดยมีพื้นที่ว่างเป็นลานกว้างตรงกลาง ตัวอาคารมีการก่อสร้างด้วยศิลปะที่งดงามมาก ภายในห้องจัดแสดงข้อมูลต่าง ๆ จะมีแบบจำลองและภาพถ่ายที่สะท้อนความเป็นตัวตนของนครพิงค์แห่งนี้ เริ่มตั้งแต่เรื่องราวก่อนจะกลายเมืองเป็นเชียงใหม่จนถึงการเปลี่ยนแปลงการปกครองจากฐานะเมืองหลวงแห่งล้านนามาเป็นมณฑลหนึ่งของสยามประเทศและกลายเป็นจังหวัดหนึ่งของประเทศไทยในปัจจุบัน...

มุมหนึ่งของหอศิลป์ (บริเวณบันไดข้างร้านกาแฟ)

หากท่านได้มาเที่ยวจังหวัดเชียงใหม่และมีโอกาสแวะเวียนมาที่หอศิลป์แห่งนี้ท่านจะได้รับความรู้มากมายในแง่มุมต่าง ๆ ที่แม้แต่คนเชียงใหม่เองผู้ได้ชื่อว่าเป็นเจ้าบ้านบางคนก็ยังไม่เคยทราบมาก่อนเลย (เพราะไม่เคยมาเที่ยว) ภายในห้องหนึ่งที่หอศิลป์นี้แสดงผังเมืองเชียงใหม่ในอดีตซึ่งแสดงให้เห็นว่ามีทำเลอันที่ตั้งนี้เป็นจุดยุทธศาสตร์ทางด้านการปกครอง และ การค้าขาย การคมนาคมกับชาวไทยและต่างชาติ ทำให้เชียงใหม่เป็นเมืองที่เจริญรุ่งเรืองนับว่าเป็นพระปรีชาสามารถของกษัตริย์ผู้สร้างนั่นคือพญามังราย ผู้เป็นสหายของพ่อขุนรามคำแหงแห่งสุโขทัยและสหายของพ่อขุนงำเมืองแห่งเมืองภูกามยาว (พะเยา) นั่นเอง

เจ้าหลวงเมืองเชียงใหม่

ตอนแรกนึกว่าปืนใหญ่...แต่มันคือถังดับเพลิง

จากที่ได้กล่าวมาทั้งหมดหากท่านอยากรู้จักจังหวัดเชียงใหม่ในแง่มุมที่ท่านไม่เคยทราบมาก่อน ท่านจะได้ทราบถ้ามาแอ่วหอศิลป์แห่งนี้ครับ

แอ่วหอศิลป์เจียงใหม่บ่ไปบ่ฮู้....

รอยยิ้มจาก...หอศิลป์

Chakungrao

เขียนใน GotoKnow โดย Chakungrao
ใน เปิดใจไปกับ...ชากังราว

คำสำคัญ (Tags): #eti 5701#ท่องเที่ยว#นครพิงค์#นวัตกรรมและเทคโนโลยีสารสนเทศเพื่อการศึกษา#นักศึกษา ป.บัณฑิต (สควค.)#ประกาศนียบัตรบัณฑิต วิชาชีพครู#รหัส 54#หอศิลป์เชียงใหม่#เชียงใหม่#แอ่วเชียงใหม่

หมายเลขบันทึก: 439219เขียนเมื่อ 13 พฤษภาคม 2011 19:36 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:43 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (37)

fragrance

เขียนเมื่อ 13 พฤษภาคม 2011 19:41 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณ Chakungrao

ภาษาพูดไพเราะ อ่อนหวาน เอกลักษณ์อีกอย่างหนึ่งของคนล้านนาค่ะ

ขอบคุณค่ะ ที่แบ่งปันมุมมองดี ๆ จากหอศิลปฯ

miyoko

เขียนเมื่อ 13 พฤษภาคม 2011 19:47 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณ Chakungrao

ขอบคุณที่มาแบ่งปันภาพสวย ๆ ให้กันชมนะค่ะ

รู้สึกประทับใจมากค่ะที่ได้สัมผัสแก่นแท้เมืองเชียงใหม่

ขอบคุณมากค่ะ

Chakungrao