เรื่องของโจร
๑๓/๐๕/๒๕๕๔
***********
ระยะนี้มีเรื่องของขโมยหรือโจรปล้นร้านทอง ปล้นธนาคาร ลักของเกิดขึ้นบ่อยมาก สาเหตุมาจากอะไรก็ไม่ทราบได้ บางคนก็ว่า เรื่องของเศรษฐกิจค่าครองชีพสูง น้ำมันมีราคาแพงขึ้นเรื่อยๆ สินค้าราคาแพงขึ้น รายได้ไม่พอกับรายจ่าย บางคนก็บอกว่า เพราะความไม่แน่นอนทางการเมืองช่วงเปลี่ยนขั้วอำนาจทางการเมือง แล้วแต่จะสรรหามาพูดคุยกัน
สิ่งหนึ่งที่คนทั่วไปไม่พยายามมองและกล่าวถึงก็คือ “ตัวเอง” เพราะตัวเองไม่มี “ระเบียบ” และ “วินัย” ในการทำงาน และการใช้จ่ายเงินดำเนินชีวิต ภาษาพระเขาว่า “ประมาท” เดินทางพลาดมาตลอด ก็เลยให้มันผิดเต็มตัวไปเลย แบบประชดชีวิต คนที่เป็นโจรเขาก็เป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่ใช่เด็ก (แม้แต่ตำรวจก็เป็นโจรเสียเอง : ตามข่าว) ก็คงคิดแล้วหละว่า ถ้าผิดพลาดมาผลมันจะเป็นอย่างไร ไม่งั้นก็คงไม่กล้าทำหรอก ทำไมเขาถึงกล้าทำ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่า “มันผิด” โจรบางคนก็ถูกจับได้ บางคนก็ยังจับไม่ได้ ก็เพราะพฤติกรรมของพวกโจรเองนั่นแหละเป็นสำคัญ
ความจริงทางพุทธศาสนากล่าวถึงเหมือนกันนะ โจรที่ไม่โดนจับเร็วก็เพราะมี “คุณธรรม” อยู่บ้าง แต่โจรที่อยู่ได้ไม่นานก็เพราะเขามีพฤติกรรม ๘ อย่าง (โจรสูตร : อังคุตตรนิกาย สัตตก อัฏฐก นวกะนิบาต) คือ
๑. ทำร้ายผู้มิได้ทำร้ายตน (แม้แต่เด็กเล็กหญิงมีครรภ์แก่ยังฆ่าได้)
๒. ขโมยของไม่เหลือ (แม้แต่ปลาเกลือตากบนหลังคาก็เอา)
๓. ฉุดคร่าสตรี (รวมทั้งกักขัง หน่วงเหนี่ยวให้ไร้อิสรภาพ)
๔. ข่มขืนหญิงสาว (พ่อแม่และญาติของหญิงสาวย่อมไม่พอใจเมื่อถูกจับได้ก็จะทำร้ายโจรเสียเอง)
๕. ปล้นนักบวช (รวมถึงพระ/บาทหลวง/โต๊ะอิหม่าม/ผู้นำศาสนา)
๖. ปล้นพระคลังหลวง (ธนาคารของรัฐทั้งหมดถือเป็นของหลวง)
๗. หากินใกล้ถิ่นตนเกินไป (ปล้น บ้าน/ ธนาคาร/ ร้านค้าหรือร้านทองที่อยู่ใกล้บ้านหรือใกล้ที่พักอาศัย)
๘. ไม่รู้จักที่ซ่อนทรัพย์สิน (เมื่อได้ทรัพย์มาแล้วไม่รู้จะเอาไปเก็บหรือซ่อนไว้ไหนดี)
เพราะพฤติกรรมดังกล่าวมา โจรส่วนมากเมื่อถูกจับได้ จึงต้องถูก “ธรณีสูบ” ได้ง่าย สาเหตุจากถูกคนที่รู้จักและคนที่เสียหายทำร้าย เรียกคนกลุ่มนี้รวมๆ กันว่า “ไทยมุง”
แล้วถ้าเราเป็นผู้เสียหายหละจะทำอย่างไร?
ผมคิดว่า เราควรให้อภัยโจรเขาเมื่อเขาถูกจับได้ เบื้องหลังของเขาเราก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะเหตุใด เขาอาจมีเหตุผลของเขาก็ได้ และคนเราไม่มีความโหดเหี้ยม(โทสะ)อยู่ในตัวตลอดเวลา ไม่มีความรักชอบใครหรืออยากได้สิ่งใด(โลภ)อยู่ตลอดเวลา และไม่มีความหลง บ้ายศ อำนาจ เพี้ยน กลั่นแกล้งใส่ความใคร(โมหะ)อยู่ตลอดเวลา ทุกคนมีกิเลสในตัวเหมือนกัน แต่กระทำสิ่งที่หนักเบาแตกต่างกัน จึงได้รับผลหรือโทษที่แตกต่างกัน
ถ้าเราคิดว่า “มึงสมควรตาย” ก็เป็นโทสะอารมณ์โกรธ เกลียด อาฆาต พยาบาท ถ้าเราคิดว่า “มึงต้องชดใช้ข้าวของเงินทองมาให้กู” ก็เป็นโลภะ อารมณ์อยากได้ อยากเอาคืน ถ้าเราคิดว่า “มึงต้องได้รับโทษอย่างสาสมเหมือนที่ทำกับ(ลูก หลาน)กู” ก็เป็นอารมณ์หลง(โมหะ) มัวเมา ใช้อำนาจ ไม่รู้เท่าทัน เพี้ยน หนักไปแล้ว เราต้องระวัง “อารมณ์” ของตนเองให้ดีทุกขณะจิตที่เป็นอยู่ จึงจะชื่อว่า “ดูตัวเอง”
ขอให้คิดว่าเป็น “เรื่องของโจร” กับ “เรื่องของอารมณ์” ก็แล้วกัน แต่ไม่ใช่เรื่องของ “ไทยมุง” นะครับ.
ความเห็น (7)
สวัสดีค่ะคุณ'phnan'แวะมาอ่านบันทึกที่ดีมากบันทึกหนึ่ง
ขอบคุณค่ะ
ที่จริงแล้วทุกวันนี้...โจรมีอยู่ทั่วไป...เราถูกปล้นทุกวันจากการเอารัดเอาเปรียบทุกรูปแบบ...แต่ต่างกันตรงที่เราพอใจที่จะให้เงินแก่โจรค่ะ...
แวะมาอ่านธรรมะ
เพือหาข้อคิดอันงดงาม
ที่ทุกคนควรรู้นะครับ
ขอบคุณอาจารย์ดร.พจนา-แย้มนัยนา
ที่เข้ามาอ่านและร่วมแสดงความคิดเห็น
ถูกต้องแล้วที่อาจารย์กล่าวถึงเป็นโจรที่ปล้นเราแบบที่เราไม่รู้สึกตัว
หรืออาจจะรู้สึกตัว..แต่ว่าเราก็เต็มใจให้เขาปล้น
เพราะไม่มีทางเลือกอื่นที่ดีกว่า
ขอบคุณคุณโสภณ เปียสนิท อีกท่าน
ที่แวะมาอ่านและให้กำลังใจด้วยดี
ผมก็พยายามที่จะถ่ายทอดธรรมะแบบเข้าใจง่ายๆอยู่พอดีครับ
รู้สึกว่าทุกวันนี้พระท่านจะไม่ค่อยมีโอกาสถ่ายทอดเท่าไหร่
ช่วยๆกันครับ สังคมจะได้มีทางเลือกที่หลากหลาย
- สวัสดีค่ะ
- ผลย่อมเกิดจากเหตุ
- ถ้าถามไปลึกๆของผู้ที่เป็นโจรเราจะพบเหตุเสมอ
- แม้เหตุจากการเลี้ยงดู ก็เคยพบว่าเป็นเหตุด้วย เพราะสร้างวิธีคิด วิธีปฏิบัตผิดๆให้เขา..
มาเยี่ยมบ้านนี้ค่ะ
มาแล้วรู้อะไรใหม่ๆ น่าจะเรียกได้ว่า come to know นะคะ
ขอบคุณการแบ่งปันสิ่งดีๆ
สวัสดีครับครูลำดวน
ขอบคุณที่เข้ามาให้กำลังใจและแสดงความคิดเห็นครับ
สวัสดีครับครูจำเรียน
ยินดีด้วยครับถ้ามาที่นี่แล้วได้ความรู้เพิ่มเติม(อีกนิดหน่อย)
ขอบคุณที่ให้กำลังใจครับ
ถ้ามีโอกาสจะบันทึกสิ่งดีๆไว้ที่นี่อีกครับ