อุปสรรค์....การทำKMในองค์กร
ไม่มีหน่วยงานใดที่ไม่รู้จักKM ซึ่งKMกลายเป็นภารกิจสำคัญซึ่งองค์กร(ต้องรู้)...ต้องทำ...ทั้งที่ตอนนี้องค์กรภาคเอกชนเขาไปจับงานคุณภาพอื่นกันแล้วเหลือแต่ภาครัฐที่ยังไปไม่ถึงไหน? ไม่ว่าจะไปสู่ LO หรือ Innovation หรือ Best Practice ความล้มเหลวในการทำ...อยู่ตรงไหน?...อะไร?เป็นอุปสรรค์ในการทำKMในองค์กร
คุณอำนวย...เลิกอำนวย...ก็ไปไม่ถึงไหน?
CEO ,CKO นั้นส่วนมากคือผู้อำนวยการขององค์กรนั้นๆจะแต่งตั้งโดยตำแหน่งหรือมีส่วนร่วมก็ตาม ถ้าไม่สนับสนุนหรือให้ความสำคัญต่อการทำKMแล้ว ...เหมือนรถหัวเทียนบอด...แชะ..ๆ...ๆ...เสนอแผนอะไรไปก็เงียบ...ไม่ตอบสนองอ้างไม่มีงบสนับสนุนทั้งนโยบายและงบประมาณส่งไปก็รอไปก่อน...แล้วทุกอย่างก็เงียบเหมือนเดิม
คุณลิขิต...ไม่ยอมเขียน...
ถ้าคุณลิขิต...ไม่ยอมเขียนและเก็บเรื่องราวของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้และเก็บความรู้สาระสำคัญในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ สิ่งที่ได้รับก็ถูกลืม
คุณเอื้อ...เมินเฉย
คุณเอื้อ...ไม่ยอมเอื้อให้เกิดกิจกรรมและส่งเสริมให้ทำกิจใดๆ มองข้ามความสำคัญของการแลกเปลี่ยนเรียนรู้และบรรยากาศที่เอื้อต่อการเรียนรู้แล้ว ความรู้ที่ควรได้รับก็คงไม่เกิดการหมุนเวียน
คุณกิจ...รู้สึกมืดมนL
คุณกิจมองไม่เห็นสิ่งที่จะได้...ว่าทำKMไปทำไม? จะมาเพิ่มภาระงานหรือเปล่า? การมองไม่เห็นทิศทางขององค์กรที่จะเดิน การขาดการให้ความรู้ ขาดทีมงาน ขาดแรงจูงใจในการแลกเปลี่ยนเรียนรู้ระหว่างกัน
วัฒนธรรมองค์กร...ทำให้เกิดปัญหา
วัฒนธรรมองค์กร...ไม่เอื้อให้เกิดการแลกเปลี่ยนเรียนรู้และไม่เหมาะสมหรือความไม่พร้อมของคนในองค์กรในการเปลี่ยนแปลงแนวคิดและความเคยชินเดิมๆ
กิจกรรม...ไม่น่าสนใจ
กิจกรรมไม่เหมาะสมกับผู้เรียนรู้ ทำให้เข้าไม่ถึงและเกิดความเบื่อหน่าย ไม่เห็นประโยชน์ที่จะได้รับอีกทั้งความคิดเห็นต่างกันและมองข้ามความคิดผู้เข้าร่วมกิจกรรม
ทัศนคติ...เราไม่ตรงกัน
เป็นคำยอดฮิตเมื่อไม่ต้องการทำอะไรร่วมกัน เป็นข้ออ้างเมื่อสองฝ่ายมีการขัดแย้งภายในเกิดขึ้นระหว่างกัน ไม่ยอมรับฟังความคิดเห็นของคนอื่น เห็นแต่ความผิดฝั่งตรงข้ามไม่กลับมาสำรวจตัวเองดูบ้างว่าตัวเองมีส่วนในการทำให้เกิดเหตุการณ์นี้ด้วยหรือเปล่า? ดังนั้นยอมรับความจริงไม่เป็น...
ความคิด...เบาดั่งนุ่น...ปลิวตามลม
ความคิดเห็นถูกมองข้าม ไม่ให้ความสำคัญกับบุคลากรที่ร่วมงาน มองไม่เห็นคุณค่าของคนอื่น ประเมินความคิดผู้อื่นในแง่ลบ ทำเหมือนคนรอบข้างไม่มีตัวตน ความคิดที่พูดออกมา...เบาดั่งนุ่น...ปลิวตามลม...ไม่มีน้ำหนัก
ผู้นำล่องหน
การที่องค์กรมีผู้นำที่มีวิสัยทัศน์ที่ดีและเด็ดเดี่ยว...มั่นคง ให้การสนับสนุนทุกรูปแบบเพื่อมุ่งสู่การพัฒนาที่เป็นเลิศ....แล้วองค์กรท่านหาผู้นำเช่นนี้เจอะแล้วหรือยัง? หรือเป็นเพียงผู้นำล่องหน...พึ่งพาอะไร?ไม่ได้
ขาดกำลังใจ
คุณกิจนั้นทำงานก็ต้องการกำลังใจและความเอื้ออาทรร่วมกัน กอดคอกันฟันฝ่าอุปสรรค์ก็จะสามารถผ่านไปได้ ถ้าขาดน้ำใจและกำลังใจแล้ว จะทำอะไรก็อ่อนแรง เหมือนไฟที่ไม่เติมเชื้อ ก็จะดับในเวลาต่อมา ความรู้สึกของคนทำงานก็เช่นกัน ถึงแม้ว่าคุณกิจจะมีไฟแรง และตั้งใจในการทำงานดีขนาดไหน? สุดท้ายไฟก็จะมอดลงอย่างรวดเร็วเพราะเบื่อหน่ายและท้อแท้ในการทำงาน
ประเมินความรู้ผู้อื่นต่ำ
เมื่อทำงานร่วมกันก็ต้องให้เกียรติซึ่งกันและกัน ต้องยอมรับฟังมุมมองที่แตกต่างของผู้อื่นบ้าง ไม่ตัดสินผู้อื่นโดยเทียบกับตัวเองเป็นหลัก(ธรรมชาติของมนุษย์ไม่ยอมให้คนอื่นดีกว่าตน) ดังนั้นความแตกต่างระหว่างบุคคล ทำให้เกิดความคิดสร้างสรรค์ใหม่ๆกลายเป็นนวัตกรรมที่เพิ่มมูลค่าให้กับองค์กรได้ ซึ่งอาจถูกมองว่าเป็นไปไม่ได้ในตอนแรกหรือเป็นม้านอกสายตา...แต่พอให้โอกาสคนอื่นได้แสดงความรู้ความสามารถในอีกมุมมองหนึ่งของเขา แล้วจะเห็นว่าความรู้ใหม่ๆเกิดขึ้นได้เสมอ ไม่ว่าคุณจะมีการศึกษาระดับใด ....เพียงแต่ว่าคุณอย่าพึ่งตัดสินหรือประเมินความรู้ผู้อื่นต่ำก่อนที่จะได้เข้าใจในสิ่งที่เขาพูดหรืออธิบายให้เข้าใจเสียก่อน
ใครๆก็อยากให้องค์กรของตัวเองมีความเจริญก้าวหน้า ดังนั้นถ้าขจัดอุปสรรค์ที่เกิดขึ้นเหล่านี้ได้ เราคงไม่ต้องใช้กฎเกณฑ์ใดๆมาครอบหรือใช้เครื่องมือพัฒนาคุณภาพใดๆรวมทั้งKMมาทำให้ยุ่งยากเพราะสิ่งที่ทำได้นั้นมันมีค่ามากกว่า...คำนิยามใดๆเพราะว่าทุกคนในองค์กรมีความสุขร่วมกันในการทำงานในบรรยากาศเหมือนนั่งทำงานอยู่ในบ้านของตนเอง (ไม่มีความกดดันใดๆ) มีแต่ความสบายกาย สบายใจ...ส่วนผลงานนั้นไซร้...เป็นเลิศจริงๆ...
ความเห็น (3)
หลุมดำ KM ทั้งนั้นเลยนะครับ
สวัสดีค่ะคุณบีเวอร์
- ปัญหาเหล่านี้เปรียบเหมือนหลุมดำ KM...ที่เกิดขึ้นก็ได้
- หรือเป็นสูญกาศทางการทำงาน....ซึ่งมันทำให้คนที่ตั้งใจทำงาน...เหนื่อยและท้อ
- แต่ถ้า...สามารถพลิกวิกฤติให้เป็นโอกาสได้...ปัญหานั้นก็จะกลายเป็นปัญญาทันที
- ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมค่ะ.
สวัสดีค่ะคุณ มะปรางเปรี้ยว 
และคุณ นาย สามารถ เศรษฐวิทยา
· ขอบคุณกำลังใจ ที่คุณทั้งสองมอบให้ค่ะ