เขียนชีวิต (2-108)
หาก...ชีวิตคือหนังสือเล่มหนึ่ง...
จะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม...เราเขียน "ชีวิต" ทุกวัน
เขียนผิด ไม่ชอบเลย แสนเสียใจเสียดาย
แต่... เขียนไปแล้ว
ลบไม่ได้...
เพราะสำหรับชีวิต...ไม่มียางลบ
ลบไม่ได้ ก็ไม่ต้องลบหรอก
เขียนใหม่ก็แล้วกัน....
เขียนชีวิต ณ "ปัจจุบัน" อย่างที่อยากให้เป็น
เขียนให้ดี ให้งดงาม น่าประทับใจแค่ไหนก็ได้
เขียนเลยจะรออะไร..... ❤•♥(◠‿◠✿)
ความเห็น (35)
สวัสดีครับอาจารย์
กำลังเขียนอยู่ครับ
แหะ แหะ อาจารย์นอกจากจะเขียนชีวิตแล้วกำลังเขียนวิทยานิพนธ์ด้วยใช่ไหมครับ ฮิ ฮิ...
เขียนสั้น ๆ ง่าย ๆ แต่งดงามมากค่ะ
ระลึกถึงเสมอนะคะ
สวัสดีค่ะคุณ
หนานเกียรติ
กำลังเขียนชีวิตอยู่ค่ะ ทั้งที่รู้ตัวและไม่รู้ตัว...ฮา ๆ
ส่วนวิทยานิพนธ์ ก็เขียนทุกวัน เขียน-ลบ เขียน-ลบ ... เลยไม่ค่อยก้าวหน้า...แต่ก็ตั้งใจเขียนทุกวันๆๆๆๆๆๆ...ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
อิงจันทร์ ณ กระท่อมอิงจันทร์
เขียนสั้น ๆ เพราะไม่ค่อยมีเวลา และ...จะได้ไม่เป็นภาระใ้ห้ผู้อ่านเกินไปค่ะ
เข้าไปแอบฟังเพลงในกระท่อมอิงจันทร์(ฝันหวาน) บ่อย ๆ ค่ะ
ขอบคุณนะคะ ระลึกถึงเช่นกันค่ะ
ขอบคุณข้อคิดดีๆค่ะ..เวลาพวกเราเหลืออยู่ไม่มากนัก..มาเร่งกันทำความดีแก่ตนเองและผู้อื่นอย่างต่อเนื่องด้วยความสุขใจนะคะ..
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
นาง นงนาท สนธิสุวรรณ
ชีวิตนี้สั้นนักจริง ๆ ด้วยค่ะ ตั้งใจจะทำภารกิจส่วนตนให้เสร็จค่ะ พร้อมกับทำสิ่งดี ๆ เท่าที่จะทำได้ให้แ่ก่สังคม
พระท่านกล่าวว่า พรุ่งนี้กับชาติหน้า ไม่แน่ว่าอะไรจะมาึถึงก่อนกัน
ขอบคุณค่ะ
- สวัสดีค่ะ คุณคงไม่มีราก
- แวะมาเขียนชีวิตด้วยค่ะ
- เพราะชีวิตไม่มียางลบจึงต้องตั้งสติก่อนเขียนนะคะ
- ขอบพระคุณบันทึกสั้น ๆ แต่โดนใจดีค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอบคุณนะค่ะสำหรับข้อคิดดีๆที่เขียนมาฝาก
ค่ะลบไม่ได้ เราก็ทำใหม่ให้ดีพยายามให้มากเพื่อไม่ให้ผิดอีกนะคะ ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะอ.
ธรรมทิพย์
เมื่อไม่มียางลบสำหรับชีวิตเราก็ต้องตั้งสติ...ตั้งจิตตั้งใจให้ดีก่อนจะ เขียนอะไรลงไปในชีวิตเรา ส่วนใหญ่แล้วที่พบเราก็มักจะอดที่จะเสียใจไม่สบายใจว่าที่ผ่านมาไม่น่า "เขียน" อะไรอย่างนั้นลงไปเลย รู้อย่างนี้ไม่ทำ...หรอก
ซึ่งแม้จะคิดเสียดายเสียใจแค่ไหนก็แก้ไขไม่ได้ เพราะผ่านไปแล้ว เขียนใหม่ นี่แหละเขียนเรื่องปัจจุบันให้ดีที่สุด จะได้ไม่ต้องมาบ่นเสียดาย....
อ้อ...ลบไม่ได้...ก็เขียนใหม่ และที่ทำได้คือ "ต่อเติมใหม่" ให้ดีที่สุดเท่าที่จะเป็นไปได้ นะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะอ.
เรียม12
ยินดีค่ะ ขอบคุณที่แวะมาอ่านนะคะ
สวัสดีค่ะพี่
กานดา น้ำมันมะพร้าว
ผิดแล้วลบไม่ได้ เขียนใหม่ให้ดีที่สุดในบริบทนั้น และระวังอย่าให้ผิดซ้ำเดิมอีก
ขอบคุณภาพงดงามค่ะ
สวัสดีค่ะ...คุณคนไม่มีราก..
ใช่เลยค่ะ....เราเขียนชีวิต
แรกๆเราอาจะเขียนไร้ทิศทาง
วันหนึ่งถ้าเราหาแนวเราเจอ
เข้าใจในสิ่งที่เราจะเขียน
หนังสือเล่มนั่นอาจจะสวยงามตอนท้ายๆ แม้ว่าใกล้จะจบแล้ว....
ชีวิต....มีอะไรที่ให้เขียนมากมายไม่รู้จบ
อยู่ที่ว่าเราจะเลือกเขียนในด้านใด
ถ้าเป็นไปได้คนเราก็ต้องเลือกเขียนในด้านดีๆให้กับชีวิตนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครู
noktalay
เราเป็นผู้เขียนชีวิตเราเอง และหากได้มีโอกาสวางแผนในการเขียนก่อนที่เขียนจริง ก็คงทำให้หนังสือชีวิตของเราเป็นไปดังที่เราได้ "วางโครงเรื่อง" ไว้
และท้ายที่สุด แ้ม้หนังสือเล่มนี้เราจะไม่ได้เป็นคนอ่านตอนจบ แต่เราก็คงภาคภูมิใจที่ได้เขียนเนื้อหาส่วนใหญ่ไว้ สำหรับ... คนรุ่นหลังจากเรา...
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่
krugui Chutima
เรามาเลือก" เขียนชีวิต" ให้สิ่งดี ๆ เป็นประโยชน์กับตนเอง สังคม และโลก...กันนะคะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีครับคุณน้อง
เขียนไว้ให้คนที่จากมาไกลให้ได้อ่าน
(ถึงได้มีชื่อว่า คนบ้านไกล)
ไม่ได้เขียนมานานมากๆ
เพิ่งจะเริ่มจะได้เขียนปีที่แล้ว เพราะอยากจะติดต่อบอกเล่าให้เพื่อนๆพี่ๆน้องๆให้ได้ฟัง
เพราะกลับเมืองไทยมีแต่คำถาม ว่าไปทำอะไรมา หลายไปเสียนาน....
ภาษาไทยลืมไปเกือบหมดแล้ว
เขียนบันทึกแรกใช้เวลาเป็นแรมเดือน
เขียนเสร็จก็ต้องส่งไปให้คนเมืองไทยช่วยตรวจทาน
เขาบอกว่าเขียนแปลกๆ เขียนเหมือนกับพูด
แต่ก็พอจะอ่านได้
เอาเข้าจริงๆ คนทางเมืองไทยส่วนมากก็ไม่ได้อ่าน
เวลาเขามีค่ามาก
เขียนไปก็หายไป ว่าจะเลิกเขียนอยู่รำมะร่ออยู่หลายทีแล้วครับ
สวัสดีค่ะ
"....เขียนชีวิต ณ "ปัจจุบัน" อย่างที่อยากให้เป็น
เขียนให้ดี ให้งดงาม น่าประทับใจแค่ไหนก็ได้...."
คนไม่มีรากคะ บทความทั้งบทนี้ งดงามเหลือประมาณ......
และให้ข้อคิดดีเหลือเกิน...
ขอบคุณต่ะ
สวัสดีครับนกแห่งอรุณรุ่ง
แวะมาทักทาย คงยุ่งกับงานทั้งของตัวเองและคนอื่น ๆ
แวะมาที่คณะบ้างหรือเปล่าครับ จะพาไปเลี้ยงกาแฟอร่อยนะครัง
ระลึกถึงครับ
สวัสดีค่ะพี่
คนบ้านไกล
น้องว่าการเขียนหรือพูดก็ตามที ใช้ภาษาที่เรียบง่าย จริงใจ จะดีที่สุดค่ะ ยึดหลักที่ถูกสอนมาเสมอว่า "เรียบง่าย คือ งดงาม" เรียบง่ายไม่ได้หมายถึง ลวก/ชุ่ย แต่เลือกเฟ้นคำที่ตรงและครอบคลุมความหมายที่จะสื่อและไม่ซับซ้อนจนเกินไปค่ะ
แม้จะไม่ได้ใช้ภาษาไทยนานจนเกือบลืม แต่พี่ใช้ภาษาไทยได้ดีพอสมควรและ "เข้าถึง" ความรู้สึกนะคะ อ่านไปบางตอนก็ยิ้มขำ ๆ บางตอนก็น้ำตาซึมไปด้วยค่ะ
และแม้จะเลิกเขียนหนังสือ เิลิกเขียนบันทึก แต่เราคงปฏิเสธไม่ได้ว่า... เราเขียน "หนังสือชีวิต" ของเราทุกวัน...
งั้นก็ช่วยกัน รังสรรค์ ให้หนังสือชีวิตของเรา...เป็นดังที่เราอยากให้เป็นกันนะคะ..;)
สวัสดีค่ะพี่
ลำดวน
อ่านคอมเม้นท์พี่แล้วยิ้มมมม เขินเลยค่ะ...
แต่ก็น้อมรับคำชมอันเมตตาและให้กำลังใจนี้ค่ะ
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่คนตัดไม้
ดีใจที่พี่มาทักทายค่ะ... พี่เองก็คงยุ่งมากเช่นกัน
หลายวันก่อนแวะไปที่ห้องพี่ค่ะ แต่พี่ไม่อยู่... ไม่มีคนเลี้ยงกาแฟอร่อยเลย
ตอนนี้กำลังปั่นงานตัวเองค่ะ ของเพื่อนบางคนต้องวางไว้ก่อน แบกไม่ไหวแล้วววว
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะพี่หญิงปิง
อ่านแล้วได้กำลังใจดีๆ ส่งความคิดถึงและกำลังใจให้พี่หญิงเช่นกันนะคะ
สวัสดีจ้ะน้องปู LA
คงงานยุ่งนะคะ...เราต่างมีภารกิจต้องเขียน "ชีวิต" จ้ะ ทำหน้าที่ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้ เนอะ...
คิดถึง ๆ ค่ะ
เขียนชีวิต บทนี้ มีชีวา
จ้ะเอ๋ พี่เอชเอจ๋า มาบอกว่า คิดไม่ถึง .. เขียนคนเดียว อ่านคนเดียวมาก็นานๆ
เพิ่งคิดได้ว่า ถ้าเขียนกันสองคน หรือหลายๆ คนคงจะมีสีสันกว่าไหมคะ :) ..
สวัสดีค่ะคุณ
ใบบุญ
เขียนชีวิตให้มีชีวา...งดงามและเบิกบานค่ะ
น้อง
Poo
อ่านคนเีดียวเขียนคนเดียวยังวุ่นเสียขนาดนี้...สองคนจะมิยิ่งไปกันใหญ่ล่ะหรือ...ฮา ๆ
ถ้าจะมีสองคนช่วยกันอ่านช่วยกันเขียนก็ต้องเลือกที่มีจังหวะที่สอดคล้องคล้ายคลึงกับเรา จะได้ช่วยประสานให้ หนังสือชีวิต ไม่สะดุดและงดงามนะ...
เข้าใจตั้งคำถามให้คิดเนอะ...อิอิ
ชอบครับ เขียนสั้นๆ ได้ใจความ.....เขียนเลย
...เข้ามาเขียน..ชีวิต..ที่ลบไม่ได้..(ด้วยคน..อ้ะๆๆๆ)...หน้านี้..ดีเจ้าค่ะ..โกทูโน...(เขียนแล้วลบไม่ได้..เพราะไม่รู้เทคนิค๕๕๕...แถมได้แค่อ่านย้อนหลัง...แม้จะไม่จีรังก็ตาม..อ้ะ...)...ยายธีเจ้าค่ะ
สวัสดีค่ะคุณ
ยายธี
คิดถึงอยู่เลยค่ะ ;)
มาเยี่ยมและทักทาย คุณคนไม่มีราก ด้วยความระลึกถึง นะครับ
แฟนพันธุ์แท้ของคุณ
ยังคิดถึง เสมอ
แฟนพันธุ์ทาง ตามมาอย่างซึ้ง ๆ ด้วยคิดถึง เช่นเคยค่ะ
ห่างๆ จากการเขียน ต้องรอ ทำอารมณ์ จึงมาบ่ม อารมณ์ที่นี่ก่อนค่ะ