รอเธอ มานาน ปานขาดใจ


ตั้งห้าวัีน ผันผ่าน นานเกินไป.......เธอทำไม หลบหน้า ไม่มาเยือน

1.รอเธอ มานาน ปานขาดใจ....เธออยู่ไหน ไม่เห็นหน้า มาหาหน่อย

ไม่รู้เลย หรือไร ว่าใครคอย..........จนขยะ เยิ้มย้อย น่าน้อยใจ

2. เช้าก็ทิ้ง เย็นก็ทิ้ง ยังนิ่งนับ.........วันวันรับ รองอารมณ์ ข่มใจไหว

แต่ห้าวัีน ผันผ่าน นานเกินไป.......เธอทำไม หลบหน้า ไม่มาเยือน

3. ฉันติดปีก ติดหาง เตรียมกางปีก......หากช้าอีก หนึ่งวัน ฉันจะเคลื่อน

บินจากห้อง เร็วไว ไม่แชเชือน.............ขยะเกลื่อน เลอะล้น ไม่สนแล้ว

-ปณิธิ ภูศรีเทศ-

(ภาพลายเส้นปากกา : ถังขยะในห้องใครก็ไม่รู้-ปณิธิ)

หมายเลขบันทึก: 436868เขียนเมื่อ 24 เมษายน 2011 23:09 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:41 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (7)
  • มีขยะทำให้ดีเหมือนมีทรัพย์
  • ต้องคอยนับคอยเน้นเป็นแบบอย่าง
  • ขยะใจมีมากไม่อยากวาง
  • ต้องหาทางคอยตัดขจัดไป เอย

ขยะก่อให้เกิดภาวะโลกร้อน

คนใจดี  มีมุม ให้มองเห็น

มองให้เป็น บทกลอน สอนใจได้

แม้ขยะ กองสุม รุมเร้าใจ

ยังบอกไว้ เป็นกลอน สะออนจัง..อิอิ

* เครือข่ายไม่ปกติหลายวัน..ไม่ได้เขียนเล้ย..*

เจ้าขยะ ก็คือ เจ้าขยะ

ถ้าเปลี่ยนโฉม คงจะ น่าขื่นขม

แม้นมีกลิ่น พาให้ ใจระทม

ต้องระถม หากกลิ่นคลุ้ง ไม่จรุงใจ.....

สวัสดีคะ..คุณปณิธิ ขอแจมหน่อยนะคะ

สวัสดีค่ะอาจารย์

*** มีกิจกรรมวุ่นๆในบ้านแทบทุกวัน จึงไม่ค่อยว่างมาฝึกฝนกับภาพของอาจารย์หลายบันทึกเลยค่ะ...เลยต้องขอย้อนกลับมาชมภาพสวย จรรโลงใจ และบทประพันธ์ไพเราะ

**** หากขยะอารมณ์สะสมอยู่ ให้นึกรู้เท่าทันว่ามันเหม็น

กำจัดไปให้ว่างเปล่าทั้งเช้าเย็น แล้วบำเพ็ญกุศลจิตคิดสิ่งดี

พบขยะมากมายในสังคม หลากอารมณ์เลวร้ายในหลายที่

โลภโกรธหลงลงข่าวสารทุกวันมี ไร้วิธีกำจัดและขัดเกลา.

Ico48 ครูกิติยา เตชะวรรณวุฒิ

  • ขอบคุณครับที่ยังระลึกถึง บทกลอนเพื่อสังคมมีคุณค่ามากนะครับ 
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท