เล่มนี้ได้รับได้รางวัลซีไรต์เมื่อปี 2530 ซึ่งผมเกิดได้เพียงปีเดียวเอง
พอผมได้อ่านงานเขียนของ อ.ธัญญา แล้วรู้สึกเข้าใจถึงจิตวิญญาณของการเป็นนักเขียน นับเวลาก็ล่วงเลยมาหลายสิบปีแล้ว ที่ “ก่อกองทราย” ของไพฑูรย์ ธัญญา ยังไม่พังทลายหายไปกับสายน้ำ แต่ยังคงยืนยงอยู่ยาวนานไม่ล้าสมัย และมีส่วนก่อจิตสำนึกอันดีงามแก่สังคมอยู่ ..
http://knonlafhun.blogspot.com/2011/04/blog-post_13.html
สวัสดีครับครู นักล่าฝัน
ไพทูรย์ ธัญญา คนบ้านผม ห่างจากบ้านผม ยี่สิบกิโล เคยออกค่ายวรรณกรรมช่อการะเกดกับนักเขียนท่านนี้หลายครั้ง
ชอบผีแห้ง กับโลงผุก เหมือนกับชอบ หมาเน่าลอยน้ำ ของชาติ
ขอบคุณที่นำมาให้รำลึก
จำได้ว่าเคยอ่าน แต่ว่านานมากแล้ว เหมือนว่าอายุจะมากนะครับ
บันทึกนี้เข้ากับบรรยากาศวันสงกรานต์เลยเพราะมีคำว่า"ทราย"เข้ามาเกี่ยวข้องด้วย
นักเขียนคนนี้เคยอ่านผลงานอยู่เหมือนกันแล้วคงต้องหามาอ่านเพิ่มอีกนะ
ชังโชคดีเหลือหลายครับ ได้เจอคนบ้านเดียวกันกับนักเขียน..ในตำนานท่านนี้ครับ..