๗๑๘.กลุ่มคนปลูกผักกินได้ : ปลูกผักแล้วได้อะไร (๓)


การค้นหาความรู้จากกลุ่มคนปลูกผัก  :  บ้านไร่พนมทวน

 

        การเข้าร่วมกิจกรรมสกัดความรู้กลุ่มคนปลูกผักกินได้  ก่อนหน้านี้ ๒ บันทึก  ได้เล่าความเคลื่อนไหวของบล็อกปลูกผักเพิ่มอีก  เพื่อเป็นข้อมูลให้สมาชิกได้มาเก็บความเป็นมา

 

      การค้นหาบันทึกที่มีคำสำคัญว่า กลุ่มคนปลูกผักกินได้  พบว่ามี  ๑๔  รายและไปหาเพิ่มเติมจากที่เคยอ่านผ่านตาอีก  ๔ ราย  รวม ๒๑๒ บันทึก จากสมาชิกที่มีรายนามต่อไปนี้

อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง   ๒๐  บันทึก

คุณมดตะนอยต่อยต้นพริก  ๓  บันทึก

คุณหนูรี  ๙  บันทึก

คุณ✿อุ้มบุญ✿  ๓๔  บันทึก

คุณครู ป.1  ๒  บันทึก

คุณต้นกล้า  ๑๐  บันทึก

คุณนาง นงนาท สนธิสุวรรณ  ๔ บันทึก

คุณอ.ดาธิณี  ๑  บันทึก

คุณtemus  ๑๕  บันทึก

คุณพล็อกพร้าว  ๓๔  บันทึก

คุณชนันท์  ๑ บันทึก

คุณแสงแห่งความดี  ๑ บันทึก

คุณKRUDALA  ๒  บันทึก

คุณคิม นพวรรณ  ๑๕ บันทึก

คุณหนานเกียรติ (เฌวา) ๗ บันทึก

คุณเพชรน้ำหนึ่ง   ๒๕  บันทึก

คุณมะเดื่อ  ๒๐  บันทึก

อาจารย์ Handy   ๑๒ บันทึก

 

             คาดว่าอาจจะมีสมาชิกอีกหลายท่านที่ไม่ได้ใส่คำสำคัญ "กลุ่มคนปลูกผัก" ทำให้ไม่สามารถติดตามค้นคว้าได้ในระยะเวลาสั้น ๆ เช่นนักการเกษตรอีกกลุ่มหนึ่ง ต้องอภัยด้วย

 

          ตอนแรกพิมพ์เสร็จแล้วแต่เน็ตล่มตอนส่ง   ทำให้ข้อความหายไปทั้งหมด  จึงรวบรวมสติที่เกือบแตกร้าว  ให้กลับมาเขียนใหม่อีกครั้ง ได้นิดหน่อยและทดลองส่ง   ปรากฏว่าคุณหนานเกียรติ  เข้ามาเม้นท์ให้กำลังใจ  และคงลุ้นระทึกอยู่ด้วยว่ามันจะออกมาไม้ไหนแน่   ทำให้นึกได้ว่า หนานเกียรติเคยเขียนบันทึกการปลูกผักของน้องเฌวา  จึงไปหามาเพิ่มเติมได้อีก ๗ บันทึก  และเจ้าของบันทึกได้ช่วยหามาส่งให้ในเม้นท์อีกด้วย  คุณเอื้องแซะเข้ามาอ่านเป็นคนต่อมา  คิดว่าคงจะงงมากกับการอ่านบันทึกที่ไม่ได้เรื่องของฉัน 

 

            นั่งคิดไม่นาน และตัดสินใจแก้ปัญหาด้วยการปิดบันทึกไว้ก่อน  ขอเวลาเข้านอนก่อน  เช้าวันนี้หลังตื่นนอน  มีความจำเป็นต้องออกมาลุยต่อ 

 

          อาจารย์ขจิต ฝอยทอง  ผู้คิดริเริ่มให้สมาชิกที่เล่าเรื่องการปลูกผัก  มาจัดกลุ่มและเสนอให้มีการเขียนคำสำคัญ "กลุ่มคนปลูกผัก" จากการค้นหาข้อมูลการปลูกผักของสมาชิกนับว่าจำนวนมาก  ต้องกลับไปอ่านอย่างละเอียดและจำกัดด้วยเวลา  จึงขอเสนอที่ละท่านตามลำดับ

 

           อาจารย์ ขจิต ฝอยทอง  ได้ถ่ายทอดเรื่องเล่าของการปลูกผักไว้   ๒๐  บันทึกจากบรรยากาศในความเป็นธรรมชาติของ "บ้านไร่พนมทวน"  แม้ว่าจะเคยอ่านผ่านมาแล้วทุกบันทึกรวมทั้งการแสดงความคิดเห็นด้วย  แต่คราวนี้ต้องกลับไปอ่านอย่างละเอียดอีกครั้งหนึ่ง  และจดบันทึกสาระสำคัญออกมาใส่สมุดไว้ก่อน

 

          บ้านไร่พนมทวน  เป็นบ้านที่ครอบครัวของคุณแม่อาจารย์ขจิต  อาศัยอยู่  ที่จังหวัดกาญจนบุรี  ซึ่งอาจารย์ขจิตมีแฟน (คุณพ่อ) ที่ขยันมาก ๆ ประกอบกับพื้นที่ไร่อันกว้างใหญ่  มีผลหมากรากไม้  แหล่งข้าวปลาอาหารที่อุดมสมบูรณ์จนนึกอิจฉาและอยากไปเที่ยวชมบ้าง  พวกเราชาว GotoKnow น่าจะนัดรวมกลุ่มกันไปบุกรุกกันบ้างก็ดี  ข้าวปลาอาหารเพียบพร้อมสมบูรณ์จะกลัวอะไร

 

          "ปลูกผักแล้วได้อะไรและผักที่ปลูก"  เขียนไปเขียนมา  ไม่มั่นใจว่าความคิดจะเตลิดไปไหนบ้าง  นึกขอบคุณผู้ตั้งประเด็น  ที่มีส่วนช่วยให้สมองของฉันไม่ฝ่อไปตามวัยและสังขาร  

 

         อันแรกนึกถึงความตั้งใจในการถ่ายทอดประสบการณ์และความรู้  เป็นแบบอย่างที่ดีของสมาชิก GotoKnow  เพื่อให้เห็นว่าการเรียนรู้มีความสำคัญ  เกิดขึ้นได้ทุกหนทุกแห่งและตลอดเวลา  โดยเฉพาะสิ่งแวดล้อม  และเรื่องที่อยู่ใกล้ตัวรอบ ๆ ข้าง  ชีวิตของคนเราจะต้องเรียนรู้ไปตลอดชีวิตพร้อมกับการดำรงอยู่ขณะที่มีลมหายใจ  เมื่อตายไปแล้วก็อาจมีความดีงามหรือบทเรียนรู้ฝากไว้ให้คนรุ่นหลัง

 

          เรื่องเล่าและภาพที่เก็บมาจาก สิ่งละอันพันละน้อย  ที่บางคนอาจจะมองข้ามว่าเป็นเรื่องธรรมดา  ในความเป็นธรรมดานั่นแหละจะทำให้ลืมเพราะไม่ใส่ใจและคิดว่าไม่สำคัญ  โดยเฉพาะพืชผักพื้นบ้านและวิถีชีวิตที่บรรพบุรุษปฏิบัติมาด้วยภูมิปัญญา 

 

          พืชผักจากบ้านไร่พนมทวน  ไม่ใช่สวนสาธิต  หรือแปลงทดลองทางการเกษตร  แต่ส่วนมากเป็นพืชผักพื้นบ้าน  และมีการเจริญเติบโตแบบพึ่งพาอาศัยกับสิ่งแวดล้อม  เป็นแบบธรรมชาติจริง ๆ  หาความงดงามที่สัมผัสได้จากความรู้สึกของแต่ละบุคคล  เพียงแค่มองจากภาพประกอบตัวหนังสือยังมีเสนห่์ดึงดูดใจได้เพียงนี้

 

        ประเภทผักสวนครัว  ชนิดลำต้นไม่โต  ได้แก่ พริกชี้ฟ้า พริกขี้หนู  มะเขือ มะเขือเทศ และมะอึก  ที่สังเกตได้คือพริกขี้หนูสวน มะเขือเทศลูกเล็กเป็นพวงและมะอึก  ไม่ต้องลงมือปลูกหรือดูแลมากมาย  เพราะเกิดขึ้นเองตามธรรมชาติ  ที่นกบางชนิดกินแล้วทิ้งหรือถ่ายเทออกมาพร้อมกับของเสีย   

 

        ภูมิปัญญาบอกว่าพริกขี้หนูที่ปลูกเองจะไม่เติบโตเหมือนกับต้นพริกขี้หนูที่นกนำมากินแล้วทิ้ง  ฉันได้พบว่าที่ข้างบ้านมีต้นพริกขี้หนูอยู่ ๒ ต้น จึงทดลองแยกย้ายออกไปปลูกที่ใหม่  ๑ ต้น  ยังไม่ได้ผลการเรียนรู้  เด็ก ๆ เตะฟุตบอลทับทำให้ต้นหักตาย  ส่วนอีกต้นเจริญงอกงามและมีเม็ดพริกแล้วด้วย  ทำให้นึกถึงชาวสวนที่ปลูกพริกขี้หนูขาย  ก็คงแค่ได้เก็บเม็ดพริกไปขายแล้วก็ปลูกทดแทนครั้งใหม่  และข้างบ้านมีต้นมะเขือเทศเกิดขึ้นจากการช่วยเหลือของนก  เพราะที่บ้านนกเยอะ 

 

         ผักพื้นบ้านเหล่านี้แหละ  ที่คนบางกลุ่มอาจจะมองข้ามว่าเป็นเรื่องเล็กน้อย  ไม่มีความสำคัญ กลับไปให้ความสนใจกับพืชพันธุ์ใหม่ ๆ ในความเล็กน้อยก็จะสูญหายไปตามกาลเวลา

 

          ประเภทผักสวนครัวที่เป็นเถาว์เลื้อย  ได้แก่ถั่วพลู บวบหอม บวบเหลี่ยม น้ำเต้า บวบงู น้ำเต้า ฟักทอง ถั่วครูคิม มะระขี้นก และฟักข้าว ทุกอย่างปลูกแล้วเลื้อยขึ้นตามต้นไม้ที่อยู่ใกล้ ๆ เป็นธรรมชาติ  ไม่ต้องเสียเวลาทำร้านให้มันเกาะ  โดยเฉพาะมะระขี้นกจะเลื้อยไปเป็นพุ่มบนพื้นดินรวมกับยอดหญ้าอื่น ๆ   ส่วนฟักข้าวเพิ่งเคยเห็นจากบันทึกของอาจารย์ขจิตเป็นคร้ังแรก  

 

        นอกจากนี้ได้ทำให้ทราบว่าน้ำเต้า  ฟักแฟง  บวบหอม และถั่วพลู  เป็นพืชที่ทนแล้งได้  จึงสามารถปลูกได้ดีในฤดูหนาวหรือฤดูร้อน  ต่างกับพืชประเภทอื่นที่เติบโตได้ดีในฤดูฝน  แสดงถึงความเป็นธรรมชาติของพืชแต่ละชนิด  ต่างกับคนที่ต้องทนเติบโตได้ทุกฤดูกาล

 

        ฟักแฟงเลื้อยขึ้นไปบนต้นมะพร้าว  และเกาะเกี่ยวกับใบมะพร้าว  เป็นธรรมชาติที่ทำความน่าทึ่งและงดงามได้อีกอย่างหนึ่ง  อย่างน้อยก็ทำให้เราหัวเราะได้  หากจะแตกฉานไปเรื่องของความคิดเตลิดบ้าง  นับว่าความมีอิสรเสรี  หรือได้รับการปลดปล่อย  ไม่มีการจำกัดเสรีภาพ  ไม่ถูกริดรอนด้วยอำนาจใด ๆ น่าอิจฉาทีเดียว  และกิ่งมะพร้าวก็ไม่คิดค่าเช่าหรือเรียกเก็บประโยชน์จากฟักแฟง  เหมือนคนรวยบางคนที่เก็บค่าเช่าขายของบนฟุตบาธหน้าบ้านของตนเองจากคนจนรายได้น้อย

 

          ยอดฟักทอง ได้รับความรู้จากพ่อครูบาสุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์เช่นเดียวกันว่า "เมื่อมีต้นอ่อนขึ้นมา และกำลังมียอด  ให้เด็ดยอดทิ้งไป  จะทำให้มันแตกกิ่งก้านมีเถาว์แตกยอดออดไปได้รวดเร็ว"

 

         เมื่อเดือนกุมภาพันธ์ที่ผ่านมาได้ไปกราบคารวะพ่อครูบา สุทธินันท์ ปรัชญพฤทธิ์   ทำให้ได้ทราบว่าน้ำเต้ารับประทานสด ๆ ได้  โดยปอกเปลือกออก หั่นเป็นชิ้นเหมือนแตงกวา  จิ้มน้ำพริกได้แสนอร่อยและมีกลิ่นหอม  ที่นั่นมีพันธุ์น้ำเต้าถึง ๕๐ กว่าสายพันธุ์ 

 

          อาจารย์ขจิตได้อนุเคราะห์เมล็ดพันธุ์บวบหอมให้ประมาณ ๑๒ เมล็ด  ได้ลูกไว้นอกรั้วข้างบ้าน  ผลที่ยาวที่สุดยาวถึง  ๘๐ ซม.  แขกไปใครมาก็แจกจ่ายทั้งลูกสดและเมล็ดพันธุ์  ปลูกโดยปล่อยให้มันเกาะกับต้นสะเดาตามธรรมชาติ  ลูกที่ยาวไม่มีอะไรกีดขวางก็เติบโตสวยงาม ส่วนที่มีสิ่งกีดกวางก็งอ คดเคียวบ้าง 

 

         ไม่กี่วันมานี้ได้ไปปั่นจักรยานออกกำลังกาย  พบว่ามีพุ่มมะระขี้นกใหญ่มากอยู่ข้างทาง  มียอดดกสวยงามน่าเด็ดมาลวก  แต่ไม่กล้ากลัวจะมีเจ้าของ  จึงลงไปสำรวจดูไม่เห็นมีลูก  กลับมาเล่าให้เพื่อนบ้านฟัง  จึงทราบว่า "ลูกของมะระขี้นกอยู่กับเถาว์ใต้ใบ"  เมื่อกลับไปอีกทีลองดึงเถาว์มันขึ้นมาพบว่ามีลูกอ่อนดกเต็มต้น  มีคนบอกว่าเก็บลูกและถาว์ได้  แต่เมื่อเห็นแล้วก็ไม่กล้าเก็บลูกมะระเพราะนึกสงสารมัน 

 

        ประเภทพืชผักยืนต้นได้แก่  ผักอินูนใช้ดอกนำมาจิ้มน้ำพริก  แคขาวแคแดงลวกจิ้มน้ำพริกและแกงส้มได้  ต้นยอใช้ใบอ่อนห่อหมกและแกงปลาดุก  ขนุนทานได้ทั้งสุกและนำลูกอ่อนมาแกงส้ม แกงคั่ว และต้มจิ้มน้ำพริกได้  มะรุมทานได้ทั้งยอด ฝักอ่อน และเมล็ดข้างในเมื่อแก่แล้ว  มะม่วงอกร่องที่เกือบจะสูญพันธุ์  ถ้าปีไหนมะม่วงช่อยาวภูมิปัญญาบอกว่าน้ำจะมาก

 

         ผักอินูนฉันยังไม่เคยเห็นของจริง  ส่วนมะรุมไม่สามารถทานฝักได้เพราะแพ้บางอย่างที่อยู่ในเปลือกมะรุมถึงกับนอนให้น้ำเกลือหลาย ๆ วัน  เพราะการหมั่นไส้ตัวเอง  ทานอะไรก็แพ้จึงทานลงไปทีเดียวมาก ๆ  ตอนหลังได้พยายามทานทีละน้อย  เพื่อให้หายแพ้สามารถหายได้แล้วกับผักบางชนิด 

 

       คราวที่ไปพบอาจารย์ไร้กรอบ ดร.วรภัทร ภู่เจริญ ที่สวนป่ามหาชีวาลัยอิสาน  อาจารย์ได้ให้ทดลองทานเมล็ดมะรุมที่แห้ง  โดยแกะเปลือกและเยื่อที่หุ้มเมล็ดออกก่อน  เคี้ยวให้ละเอียด  รู้สึกว่ามีรสขมมาก  ภายหลังดื่มน้ำตามจึงรู้สึกว่ามีรสหวาน

 

           "มะม่วงช่อยาวน้ำจะมาก"  ได้ออกไปสังเกตดูช่อมะม่วงโชคอนันต์ข้างบ้านพบว่ามีช่อยาวมากทุกช่อ  ซึ่งสมัยก่อนบรรพบุรุษไม่ได้เป็นยุคของการศึกษา  แต่อยู่ด้วยการสังเกต  นับว่าเป็นภูมิปัญญา  ไม่ว่าฟ้าจะร้อง ฝนจะตก แดดจะออก  อาศัยการสังเกตเท่านั้น 

 

           มะม่วงอกร่อง  เป็นมะม่วงพื้นบ้านพันธุ์ดีประเภทหนึ่ง รับประทานเวลาสุกจะมีรสหอมและหวานเป็นพิเศษ  และกำลังจะสูญพันธุ์  วันก่อนไปซื้อข้าวเหนียวมะม่วง  หากเป็นน้ำดอกไม้ก็ราคาปกติ (แพง) แต่สำหรับอกร่องแพงมากกว่าขึ้นไปอีกเท่าตัว

 

           การขยายพันธุ์ไผ่  เข้าใจว่าขยายเป็นกอที่ขุดจากใต้ดิน แต่เพิ่งทราบจากบันทึกของอาจารย์ขจิตว่าทำการตอนกิ่งได้  กำลังลุ้นให้อาจารย์ขจิตตอนกิ่งมะพร้าว  และมะละกอดูบ้าง น่าจะเป็นนวัตกรรมใหม่ระดับโลกเลยทีเดียว 

 

          ต้นไผ่ที่บ้านไร่พนมทวน  ให้หน่อไม้สด ๆ ทั้งนำมาต้ม แกง ผัด จิ้มน้ำพริกและสามารถถนอมไว้ให้รับประทานนาน ๆ ได้อีกด้วย   เห็นกอไผ่นึกถึงวัยเด็กที่คุณปู่ที่เล่านิทานอิสปเรื่องความสามัคคีให้ฟัง  จะเห็นได้ว่า "ธรรมชาติเป็นบทเรียนที่มีคุณค่าต่อมนุษย์"

 

         ระยะหลังอาจารย์ขจิตได้แจกจ่ายเมล็ดพันธุ์ให้กับเพื่อนมิตรที่ต้องการนำไปปลูกที่บ้านของตนเอง ทำให้เกิด "กลุ่มคนปลูกผัก" ขึ้นใน GotoKnow   ฉันได้รับแจกเมล็ดพันธุ์อีกครั้งหนึ่งมีหลากหลายพันธุ์   แต่ได้นำไปมอบให้กับโรงเรียนแห่งหนึ่ง        รอความหวังในการรับแจกพันธุ์มะพร้าวและกิ่งตอนของมะพร้าว  หรือกิ่งตอนมะละกออยู่ค่ะ

 

         ความรู้ที่ได้รับจากการถ่ายทอดผ่านหน้าบันทึกของอาจารย์ขจิต ฝอยทอง   มีมากกว่าที่จะค้นพบด้วยตนเอง  หากท่านใดสนใจที่จะเรียนรู้กรุณาติดตามที่บันทึกที่มีความสำคัญของคำว่า "กลุ่มคนปลูกผัก"  ขอขอบพระคุณ  คุณพ่อ คุณแม่ และทุกท่านในครอบครัวของอาจารย์ขจิต ฝอยทอง  ที่ได้ปลูกพืชผัก รดน้ำ พรวนดิน  ดูแลให้พืชผักสวยงาม  ทำให้อาจารย์ขจิต (เพราะไม่เชื่อว่าอาจารย์ขจิตปลูกเอง ได้แต่ทอดแหหาปลาและเลี้ยงวัว)  นำเรื่องและภาพมาถ่ายทอดเป็นความรู้และประสบการณ์ที่เกิดประโยชน์อย่างมีคุณค่า

 

          บันทึกนี้ขอกล่าวถึง  บทสวดภาวนาสำหรับพุทธศาสนิกชนร่วมสมัย เรื่อง “การปลูกต้นไม้หรือพืชอย่างอื่น”  หลวงปู่ติช นัท ฮันห์สอนว่า “ข้าเข้าถึงพระแม่ธรณี พระแม่ธรณี เข้าถึงข้า  ข้าเข้าถึงพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าเข้าถึงข้า

         การหวานพืชหรือปลูกต้นไม้ลงบนดิน  เท่ากับเข้าถึงแผ่นดิน  ต้นไม้ต้องถือเอาพระแม่ธรณีเป็นสรณะ ต้นไม้จะเติบโตได้ดีหรือไม่ขึ้นอยู่กับดิน

         หลายชั่วอายุคนมาแล้วที่พืชผักงอกงามได้เพราะอาศัยแดดและฝนที่ช่วยให้พื้นดินชุ่มฉ่ำ  พื้นดินจะช่วยพืชผักอีกหลายต่อหลายชั่วอายุคนต่อไป

         พืชผักที่ปลูกลงไปนั้นแลจะช่วยให้ดินอุดม  งดงาม สดชื่น จนเขียวชอุ่ม  หาไม่ก็ทำให้ต้นไม้ต้องเหี่ยวและเฉาตาย

         พืชพึ่งแผ่นดิน  แผ่นดินก็พึ่งพืช  เพื่อชีวิตของกันและกัน

         เวลาเราเข้าถึงพระพุทธเจ้าว่าเป็นสรณะ  ก็เพื่อสาระแห่งความงอกงามของเรา  เราถือเอาพุทธเกษตรเป็นเนื้อนาแห่งการตรัสรู้  จะได้มีความเมตตา  ความกรุณา

          พระพุทธเจ้าทรงเข้าถึงเรา  เพราะถ้าปราศจากเรา  ความรู้ ความรัก  จักแสดงออกได้อย่างไร

          ต่างพึ่งพาอาศัยกันและกัน  ถ้าเราเข้าใจความข้อนี้ก็จะช่วยให้โลกนี้มีดอกไม้งามอยู่เรื่อยไป

          เรามักแต่ขอเข้าถึงพระพุทธเจ้า  ขอให้สังเกตว่าพระพุทธเจ้าย่อมเข้าถึงเรา  ดังนั้นพื้นพิภพกับต้นไม้อันเขียวขจีต้องพึ่งกันและกัน ฉะนั้น

 

ที่มา : Present  Moment Wonderful Moment  Mindfulness  Verses  for  Daily  Living

 

หมายเลขบันทึก: 434012เขียนเมื่อ 3 เมษายน 2011 22:55 น. ()แก้ไขเมื่อ 11 ธันวาคม 2012 13:40 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (32)

สวัสดีครับพีี่

โห...จริงจังมากเลยนะครับเนี่ย
รู้สึกว่าผมจะมีบันทึกเกี่ยวกับการปลูกผักอยู่บ้าน เดี๋ยวลองค้นดูก่อนนะครับ

 

สวัสดีค่ะ

เขามีกำหนดเวลานี่  ต้องรีบทำ และทำให้ดี....ยังบันทึกไม่เสร็จเลยค่ะ  ลองส่งดูก่อน

เป็นการบันทึกที่ยากสุดโหด  และค้นหาข้อมูลอะไรก็ไม่สะดวกเลย

 

สวัสดีค่ะหนานเกียรติ

ตอนหัวค่ำไปร้องเพลงบ้านเจ้าโต้  เพิ่งกลับมาตอน ๔ ทุ่มกว่า 

ไปหามาแล้วเจอตั้ง ๗ บันทึก  เติมไปท้ายบันทึกแล้วหละ

สวัสดีค่ะ

  • ลูกชายปลูกผักบุ้งเมื่อสองอาทิตย์ที่ผ่านมา
  • ตอนนี้ยอดอ่อนแทงพ้นพื้นดินแล้วค่ะ
  •  แต่ต้องคอยระวังเจ้าถุงทอง(สุนัข)จอมยุ่ง
  • ชอบแจมทุกเรื่อง...

สวัสดีค่ะเอื้องแซะ

พี่คิมขออภัยค่ะ

เมื่อคืนส่งบันทึกขึ้นแล้วหายไปหมดเลยค่ะ ตอนนั้นยังเขียนไม่เสร็จ  คงงงมากนะคะที่เข้ามาอ่านโดยไม่รู้เรื่อง

ตอนนี้แก้ไขเพิ่มเติมแล้วค่ะ 

สวัสดีครับพี่คิม...

เห็นไหม เวลาพี่คิมสบาย ๆ เรื่อย ๆ และสนุกขำ ๆ 
เขียนงานแล้วน่าอ่านแยะเลย
แหะ แหะ เขียนตอนเครียด ๆ เนี่ย คนอ่านพลอยเครียดไปด้วย...
บันทึกนี้ยอดเยี่ยมเลยพี่... 

อยากไปเที่ยวบ้านแฟนอาจารย์ขจิตจังเลยค่ะ

ไปกันมั้ยพี่คิม อิ..อิ..อิ...

สวัสดีค่ะหนานเกียรติ

วันี้อากาศร้อนอบอ้าวมาก  เปลวแดดพุ่งแรงจนรู้สึกร้อนและแสบผิว  จำเป็นต้องหมกตัวอยู่ในบ้าน

เพราะเหตุนี้จึงต้องกลับเข้ามาดูบล็อก  อีกแล้ว

กลับมาอ่านอีกนะคะ  เติมค่อนข้างได้ที่แล้วหละ

สวัสดีค่ะอิงจันทร์ ณ. เรือนปั้นหยา

น่าสนค่ะ  บ้านแฟน(ของพ่อ) ค่ะ ไม่ใช่แฟนอาจารย์ขจิต

บอกให้อีกก็ได้...อาจารย์ขจิตกำลังมีหัวใจเป็นสีชมพูนะคะ เวลานี้  ผีเสื้อบินมาบอกค่ะ ฮา ๆ ๆ

บันทึกแบบนี้เรียงถ้อยคำยากค่ะ  จึงเอาแบบลุย ๆ ตามนิสัยของตนเองค่ะ  หัวงว่าคงอ่านรู้เรื่องนะคะ

ฮ่า ฮ่า เห็นด้วยความเหตุผลนี้ครับ

เพราะไม่เชื่อว่าอาจารย์ขจิตปลูกเอง ได้แต่ทอดแหหาปลาและเลี้ยงวัว

 

สวัสดีค่ะ

ค่ะ...จริง ๆ เพียงแต่ถ่ายภาพที่แฟนพ่อปลูกมาชม  แต่มีคำอธิบายให้เข้าใจและข้อคิดมากมายค่ะ 

เล่นกันเป็น fb เลยหรือนี่ 

วันนี้อากาศร้อน  ลงไปเปิดน้ำราดพื้นด้านนอก แล้วกลับมาหมกตัวอยู่ในบ้าน

ไปส่งข่างคุณยุวนุชมาแล้วค่ะ

อ่านสะสมไว้ก่อน เผื่อแก่มาจะได้ปลูกจริงๆ บ้างค่ะพี่ครูคิม^^

ประทับใจความมุ่งมั่นตั้งใจจริงในการถอดบทเรียนครั้งนี้ของน้องคิมมากๆค่ะ..

สวัสดีครับเกลอ  หาข้อมูลได้เยอะมาก  คนทำเกษตร อ่านแล้วได้ความรู้มากมาย

สบายดีครับเกลอ ฝนก็หยุดตกแล้วครับ

สวัสดีค่ะพี่คิม  ก้าวหน้าไปมากเลยค่ะกลุ่มนี้

เยี่ยมจริงๆ

สวัสดีค่ะน้องอิงชาดา ~natadee

ขอขอบคุณค่ะ

ดีใจจังที่คนสวยแวะมาทักทาย  ต้องรอด้วยหรือคะ ขอเป็นกำลังใจค่ะ

เหลืออีกตั้งมากมาย ต้องปั่น ๆ ๆ ๆ ค่ะ

     ชอบทานผักมาก  น้องหลายคนชอบหิ้วผักมาฝาก

ที่โรงเรียน  บางวันเด็กจากแปลงเกษตรก็หิ้วถุงผักมาวางเลย

20 บาทครับครู   ไม่ต้องถาม   ไม่ต้องสั่ง   ผักมาเอง

ทุกครั้งที่คนอยากขายนึกได้

 

 

สวัสดีค่ะพี่ใหญ่นาง นงนาท สนธิสุวรรณ

พยายามที่สุดแล้วค่ะ ทำได้แค่นี้เองค่ะ  และยังเหลือบันทึกอีกหลายท่านค่ะ

ขอขอบคุณพี่ใหญ่ที่ให้กำลังใจค่ะ

สวัสดีค่ะวอญ่า-ผู้เฒ่า-natachoei--

อาจจะยังมีมากกว่านี้อีกนะคะ  เพียงแต่ต้องใช้เวลาหาอ่านค่ะ

ดีใจด้วยที่ฝนหยุดตกแล้ว  หวังว่าคงไม่มีอะไรอีกนะคะ

สวัสดีค่ะน้องนาง...มณีวรรณ ตั้งขจรศักดิ์

ทำไปตามความคิดของตนเอง  หวังว่าคงอ่านกันเข้าใจนะคะ

เหลืออีกมากมายต้องเร่งแล้วละค่ะ

สวัสดีค่ะอัมพร

เด็ก ๆ เขามีความสุขนะคะที่เขาได้ลงมือปลูกผัก 

ชอบทานผักเหมือนกันค่ะ  เวลานี้อาหารผักเป็นที่นิยมมากแล้วนะคะ

สวัสดีค่ะครูคิม

ช่วงนี้ตกบล็อกบ่อยจัง ขอบคุณที่ไปตามมารับความรู้เพิ่มนะคะ เสียดายที่ meepole รื้อโรงเรือนสวนผักทิ้งไปแล้ว เพราะรำคาญเพลี้ย และรามาก แต่ตอนที่เก็บผักที่ปลูกเองทานนั้น มีความสุขมากจริงๆค่ะ

สนใจ เดี๋ยวเข้ามาอ่านอีกค่ะ

ว่าอยู่หาบันทึกพี่ไม่พบ เขียนได้น่าอ่านจังนะคะพี่คิม  จะมาตามต่อ ค่อยเขียนนะคะ จะได้ไม่เครียด.....

  • ที่บ้านปลูกหลายอย่างค่ะ
  • ตอนนี้ทดลองปลูกผักบุ้งบนแพต้นกล้วยค่ะ
  • ลอยในบ่อเลี้ยงปลา ให้ปลาโดดขึ้นมากินค่ะ
  • วันหลังจะนำไปเล่าในบล็อคค่ะ
  • ขอบคุณพี่ครูคิมและสมาชิกทุกๆๆท่าน
  • งานยุ่งมากๆๆ
  • อยากจะเริ่ม แต่ไม่ว่างเลย
  • แงๆๆๆ
  • จะรีบเขียนนะครับ
  • ชื่อกลุ่ม คนปลูกผักกินได้  พี่ใหญ่ นงนาท ตั้งให้ครับ

สวัสดีค่ะอาจารย์ขจิต ฝอยทอง

เจ้าของบ้านผู้ถูกนินทา  มาเสียล่าเลยนะคะ

กะว่าจะปิดบันทึหนีแล้วนะคะ

สวัสดีค่ะพี่คิม

มาช้าไปค่ะ ...ไปไหว้เช้งเม้งมาค่ะ เลยไม่ได้เข้ามาบ้านโก ฯ ตกข่าวเลยเรา

แต่มาช้าดีกว่าไม่มา อิอิ...

ขอบคุณน่ะค่ะ

สวัสดีค่ะหนูรี

ขอให้มีความสุขค่ะ  ขออภัยที่ตอบช้าด้วยนะคะ

พยายามเขียนอยู่คะ ยังไม่ทราบว่าจะเสร็จตอนไหน ความจริงกำหนดวันนี้  เมื่อรู้ว่าเลื่อนเวลาจึงไม่รีบค่ะ

สวัสดีค่ะ

       เน็ทมีปัญหาค่ะ  เย็นๆมีพายุฝนฟ้าคะนองไม่กล้าเปิดค่ะ

เป็นการรายงานผลการวิจัยที่ผู้ตรวจจะต้องหัวเราะไปด้วยแน่ๆ

ครูดาหลาจะไปกระซิบบอกต้นมะพร้าวบ้านดร.ขจิตให้คิดค่าเช่ากับฟักแฟง...^__^

"ข้าเข้าถึงพระแม่ธรณี พระแม่ธรณีเข้าถึงข้า"

"ข้าเข้าถึงพระพุทธเจ้า พระพุทธเจ้าเข้าถึงข้า"

                                 ขอบคุณสุดยอดบันทึกค่ะ

สวัสดีค่ะKRUDALA

ขอขอบคุณค่ะ

ที่มาปั่นบันทึก  เปลี่ยนไปปั่นหุ้นดีไหมคะ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท