ปิดเทอมฉันรับเละแต่สุดท้ายคือความยินดี

ก่อนการสอบปลายภาคเรียนของนักเรียนชั้นประถมศึกษา เพียง 1 สัปดาห์

แม่น้องเมย์(นามสมมต)มาหาแต่เช้า

เรามีเวลาทำความเข้าใจกันไม่นาน

แล้วจึงลากลับไปด้วยดวงตาตาที่พอมีหวัง

ฉันสรุปการสนทนาวันนั้นได้ว่า

ทุกข์ที่ยิ่งใหญ่ของแม่คือ

ความเจริญงอกงามในการอ่านของลูกไม่เท่าเทียมเพื่อน

แม่สรุปปัญหานี้จากการอ่านหนังสือของน้องเมย์!

ซึ่งคงไม่มีใครปฏิเสธว่าการไม่รู้หนังสือเป็นบ่อเกิดแห่งความไม่รู้

แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าคนไม่รู้หนังสือจะโง่เขลาเบาปัญญานี่..ใช่ไหม

เขายังมีตา มีหู มีจมูก และสัมผัสต่อสรรพสิ่งบนโลกใบนี้

ที่สำคัญเขายังมีสมองที่สามารถคิด

แม่เล่าว่าคุณทวดของฉันท่านไม่รู้หนังสือไทยสักตัว

แต่ท่านฟังรู้เรื่อง รู้จักคิด รู้จักทำ รู้จักแก้ไขให้ดีขึ้น

ฉันนึกถึงคำแม่เล่าแล้วยิ่งมีกำลังใจมากขึ้นที่จะช่วยเหลือน้องเมย์ขึ้นมาทันที

ทุกของแม่น้องเมย์คือลูกเรียนจะจบ ป.4 แล้วยังอ่านหนังสือไทยไม่ออก

(เอ้าแล้วขึ้นชั้นเรียนมาได้อย่างไร  ฉันคิดในใจ)

หลังรับฟังแม่ของน้องเมย์สาธยายลูกให้ฟังแล้ว

ฉันตัดสินใจรับน้องเมย์เป็นศิษย์นอกสำนักทันที

ด้วยความรู้สึกมั่นใจในฝีมือตัวเองสูง และเอ่ยปากไปว่าไม่เกิน 2 อาทิตย์นี้

น้องเมย์จะอ่านได้ แม้ฉันจะไม่ใช่ครูสอนภาษาไทยมืออาชีพ

แต่ประสบการณ์สอนเด็กอ่านไม่ออก....ให้อ่านได้เขียนได้นั้นฉันทำได้

เพราะในขณะที่ฉันทำหน้าที่ครูประจำชั้น ทุกวันแรกของการเปิดภาคเรียนแรก

ฉันจะทำการทดสอบการอ่านของเด็กก่อน

เพราะฉันเชื่อมั่นว่าเด็กที่อ่านได้จะมีความสุขกว่า

 Warming  up

ในวันแรกน้องเมย์เริ่มบทเรียนอย่างไม่เป็นทางการ

เราทำกันทำความคุ้นเคยกันก่อนฉันทำอาหารเลี้ยงน้องเมย์มื้อกลางวัน

อิ่มแล้วเรามานั่งเล่นต่อตัวอักษรไทยตามลำดับด้วยตัวหนังสือที่จากกระดาษแข็ง

ผลปรากฏว่า

รอบที่ 1 น้องเมย์แพ้

รอบที่ 2 ฉันเริ่มต้นต่อและทำทีอ่านตัวอักษรตัวต่อๆไป น้องเมย์เริ่มจับเค้าได้

และต่อไป..ก็ถึงคราวให้รางวัลด้วยขนม 1 ชิ้น แล้วเราก็กินด้วยกัน

เริ่มรอบที่สาม เราจะแข่งกันว่าใครเสร็จก่อน แต่เรามีอุปกรณ์เพียงชุดเดียว

จะทำไงดี น้องเมย์เป็นนักวิ่งของโรงเรียนหนึ่งใกล้ๆบ้านฉันและเสนอว่า

ให้จับเวลา แต่ฉันไม่มีนาฬิกาจับเวลานี่

น้องเมย์เสนอว่าเอาโทรศัพท์จับเวลาก็ได้

แล้วจดเอาว่าเริ่มเวลาเท่าไร เสร็จเวลาเท่าไหร่

(ฉันนึกในใจเสร็จฉันหละ น้องเมย์ไม่ขี้เท่อสักหน่อย)

ไม่นานแน่นอนที่เขาจะอ่านได้

เราพลัดกันแพ้และชนะ สนุกมากนะทำแบบนี้

แกล้งต่อให้ช้าบ้างแกล้งทำไม่เห็นหยิบผิดบ้าง

เพื่อให้น้องเมย์ชนะ และน้องเมย์ก็เริ่มจับผิดว่าฉันจะพลาดเมื่อไหร่

เห็นแววตา

เป็นประกายของน้องเมย์แล้วฉันใจชื้นขึ้นมาทันที

หลังจากนั้นเราคุยกันว่ามีเกมเศรษฐีอีกอย่างเล่นสนุกมาก

อยากเล่นไหม น้องพยักหน้า ตามองกล่องเกม

ฉันยื่นกล่องเกมให้ และบอกน้องเมย์ว่าเกมนี้สนุกที่สุด แต่ต้องอ่านหนังสือได้บ้าง

น้องเมย์ถามว่าทำยังไงครับ

ฉํนหยิบแบ๊งค์ต่างๆมาให้ดู น้องเมย์บอกว่าเคยเห็นครูสอนคณิตศาสตร์ให้เพื่อนเล่น

 แต่น้องเมย์ไม่ได้เล่น เพราะทำงานเสร็จไม่ทันเพื่อนสักที

หมดเวลาวันแรกแล้ว เพราะแม่น้องเมย์มารับ

 Stretching





ขอบคุณดุ๊กดิ๊กจาก

http://atcloud.com/stories/57862

[ทิมดาบ]

สวัสดีครับ

- ผมเป็นกำลังใจให้กับคุณครูละน้องเมย์ครับ

- เป็นบันทึกที่สุดยอดมากครับ

- ภาพสุดท้ายดูเหงาหงอยจัง แต่เปี่ยมด้วยแรงศรัทธาในการดำเนินชีวิต

- ดูแลสุขภาพนะครับ

[krugui]

คงไม่เกินความสามารถของครูที่กำลังจะเออร์ลี่แน่นอน

เอาใจช่วย...เชียร์ค่ะพี่

[krutoiting]

ขอบคุณค่ะน้องทิม

ภาพสุดท้ายคือตัวตนของพี่ค่ะ อิสระ

แต่มั่นคงในย่างก้าวของตนเอง

ลมหายใจที่บริสุทธิ์ เสียงคลื่นกระทบฝั่ง

ทำให้ได้คิดว่าชีวิตก็เป็นเช่นนี้เอง

[krutoiting]

ขอบคุณค่ะ เป็นงานกุศลที่พี่ชอบทำยามว่างค่ะ

เปิดโอกาสให้ตัวเองได้มีส่วนร่วมสังคมค่ะ

ที่เรียกรับเละ คือเด็กอ่านไม่ได้จริงๆ

การอ่านออกนี่พี่ว่าป.1 ก็ต้องอ่านได้แล้ว

ป.2 อ่านหนังสือพิมพ์ได้

สูตรคูรก็ป.2 เทอมปลายก็น่าจะสนุกกับมันได้แล้ว

พี่คิดว่าปัญหานี้น่าจะหมดไปจากวงการศึกษาของเราแล้ว

สำคัญอย่าปัดความรับผิดชอบ

อย่ามองข้ามปัญหา แล้ววางไว้ก่อน

เรื่องขวัญ กำลังใจ การสนับสนุนก็มีส่วน

ความรับผิดชอบร่วมกันทุกฝ่ายน่าจะช่วยได้ดี

กิจกรรมหลังเลิกเรียนใช้ให้เต็มที่

ขอบคุณค่ะ

 

 

 

[krusorn]

สวัสดีค่ะ

• ขอบคุณสำหรับเทคนิคในการสอน จริงน้องก็ไม่ใช่ครูภาษาไทย  แต่ก็อยากให้เด็กอ่านหนังสือออกก่อนเรียนอย่างอื่น  เคยคิดกิจกรรม "อ่าน  เขียน  ก่อนเรียนวิทย์" แต่บางครั้งเวลาไม่อำนวยต้องใช้เวลานอกห้องเรียน  เพราะเดี๋ยวนี้ โครงสร้างของสาระวิทย์ เขากำหนดให้เรียนแค่ สัปดาห์ละ 2 ชม.  ทั้งที่เขาต้องการทั้งเนื้อหาสาระและทักษะกระบวนการคิด กระบวนการกลุ่ม ทักษะกระบวนการทางวิทยาศาสตร์   ถ้าเด็กอ่านไม่ออกนี้ ยากมากที่จะให้บรรลุตามตัวชี้วัด
• ครูจึงต้องทุ่มเท  เวลาส่วนตัวเพื่อช่วยเหลือนักเรียนกลุ่มอ่อน  พี่จึงเป็นบุคคลที่ควรยกย่องค่ะ

 

[krutoiting]

ขอบคุณค่ะน้องดาวเรือง

น้องก็เป็นครูที่น่ารักคนหนึ่งนะคะ

ตอนนี้น้องเมย์อ่านหนังสือเก่งแล้ว

รางวัลของพัฒนาการอ่านพี่จะซื้อ

หนังสือที่น้องเมย์อยากอ่านให้เป็นรางวัล

พร้อมทั้งต้มถั่วเขียวเลี้ยงค่ะ

ก่อนจัดกิจกรรมการอ่านสำหรับเด็กอ่านไม่ออก

พี่พบว่าครูต้องวิเคราะห์เด็กก่อน

ค้นให้เจอว่าธรรมชาติและสิ่งที่เด็กสนใจนั้นคืออะไร

เขาจะชอบเรียนวิชาอะไร หรือไม่ไม่สำคัญเท่าเขาชอบที่จะทำอะไร

เขาอยากเรียนรู้อะไร ก็นำสิ่งนั้นมาสร้างบทเรียนเสริมให้เก่งในเรื่องที่สนใจ

แต่ครูต้องรู้จักหลอกล่อ กระตุ้นให้เขาคิด เพราะความคิดมันเปลี่ยนความคิดได้ไงคะ

อย่างกรณ๊น้องเมย์ พี่ให้น้องเขาร่วมสร้างบทเรียนกับพี่นะ ให้เขาเลือกคำ

ประโยคที่จะเรียนรู้ ให้จัดลำดับคำที่อยากเรียนก่อนหลัง พี่เองก็ไม่ได้สอนภาษาไทย

ตั้งแต่เป็นครูมาก็สอนวิชาภาษาอังกฤษ สอนๆไปเราก็รับรูว่าไม่ได้การแล้ว

เจ้าตัวน้อยของเรามีปัญหากับภาษาแม่ จึงต้องสอนแบบบูรณาการ

ซึ่งก็มีปัญหาในการจัดกิจกรรมเหมือนกัน ก็ค่อยๆปรับกันไป

และใช้เวลาหลังเลิกเรียนสอนให้อ่านภาษาไทย

ขอบคุณที่แวะมาแลกเปลี่ยนนะคะ