ต้องจากนา ถูกเกณฑ์เข้ามากรมทหาร
หนุ่ม ทอบอสอง ลูกอิสาน มาประจำการชายแดนมาเล
บ้านเมืองขัดแย้ง สายตาระแวงพาให้ว้าเหว้
ชีวิตดั่งเรือลำน้อยลอยเล แขวนบนเส้นด้ายปลายกระบอกปืน
บ้านเกิดเมืองนอนพี่จำจากจรตอนนี้ ลมดึกโชยมาหวิววี
คงหลับฝันดีกันตลอดคืน
หนุ่มทหารเกณท์ออกลาดตระเวณเสียจนดึกดืน
เดือนเหงาดาวตกเสียงนกกลางคืน
แว่วซ้องเสียงปืนจากชายเขาไกล
ในวันดีดีที่ไม่มีสถานการณ์ สาวน้อยยาวีกับบ่าวอิสาน
เคยยิ้มให้กันแบ่งปันน้ำใจ ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทย
ปลัดประจำการกลับบ้านเมื่อไหร่ เบอร์ที่น้องให้จะหมั่นโทรมา
เทือกเขาวูดู ภาพทมึนไกลมากมายความลับ
กี่ดวงชีวิตที่มอดดับ สังเวยความเชื่อแยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยๆกอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเฮ่ของแม่แว่วมาหัวใจครวญว่า คิดฮอกบ้านเด๋
ในวันดีดีที่ไม่มีสถานการณ์ สาวน้อยยาวีกับบ่าวอิสาน
เคยยิ้มให้กันแบ่งปันน้ำใจ ต่างภูมิลำเนา แต่ว่าเฮาก็เป็นคนไทย
ปลดประจำการกลับบ้านเมื่อไหร่ เบอร์ที่น้องให้จะหมั่นโทรมา
เทือกเขาวูดู ภาพทมึนไกลมากมายความลับ
กี่ดวงชีวิตที่มอดดับ สังเวยความเชื่อแยกดินแบ่งฟ้า
อยู่ป้อมน้อยๆกอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเฮ่ของแม่แว่วมาหัวใจครวญว่า คิดฮอกบ้านเด๋
อยู่ป้อมน้อยๆกอดปืนยืนยามตีสามกว่าๆ
เสียงโอละเฮ่ของแม่แว่วมาหัวใจครวญว่า คิดฮอก...บ้าน...เด๋
ทหารน้อยคอยปกป้อง ให้พี่น้องสุขสบาย
ทหารใหญ่ไล่ตะกาย วิ่งขวนขวายเพื่อใหญ่โต
ทหารน้อยคอยเสี่ยงภัย ให้ผู้ใหญ่ได้สุขโข
โชว์บ้าข้าใหญ่โต ทำคุยโวโอ้อวดตัว
ทหารใหญ่บ้าน้ำลาย เดินกรีดกรายไอ้พวกชั่ว
ทำเป็นเห็นแก่ตัว วิ่งเที่ยวฮั้วมั่วการเมือง
ไผ่ พงศธร เสียงอ้อนหวาน
นึกสงสารทหารไทยที่ไกลบ้าน
จับปืนสู้อยู่ชายแดนแสนทรมาน
เพื่อปกบ้านป้องผืนแผ่นดินไทย
เสียงเพราะจนฟังแล้วเคลิ้มเพราะเป็นนักร้องโปรดอยู่แล้ว
ฟังแล้วสงสารและรำลึกถึงความเสียสละของพวกเขานะคะ..