น้องนางบ้านนา :ขอบคุณต้น "ขันมอน"( ตอนที่ 10 )
การมาอยู่กับแม่แสงทำให้นางต้องปรับเปลี่ยนตัวเองใหม่ จากที่ไม่ต้องรับผิดชอบอะไรเพราะแม่กับพี่ๆดูแลให้ทุกอย่าง
ตอนนี้นางต้องตื่นแต่เช้าเพื่อเปิดร้านและช่วยเตรียมของขาย
และภาระที่หนักสุดคือการดูแลน้อง ยิ่งแม่แสงดีกับนางมากเท่าไหร่นางก็อยากจะตอบแทนให้มากเท่านั้น
นางดูแลน้องเหมือนกับเป็นน้องของตัวเองจริงๆไม่รังเกียจแม้แต่การที่น้องขับถ่าย ต้องเช็ด ต้องทำความสะอาดและซักผ้าอ้อมด้วยทั้งๆที่ไม่เคยทำมาก่อน
เวลาน้องเป็นไข้ก็จะเช็ดตัวให้ทั้งๆที่ไม่มีความรู้อะไร รู้แต่ว่าเช็ดตัวแล้วน้องสบายตัวขึ้น
สมัยก่อนการเข้าหาบริการทางการแพทย์ลำบากมาก การเจ็บป่วยส่วนใหญ่จะพึ่งทางไสยศาสตร์ รักษากันตามมีตามเกิด โชคดีก็หาย โชคร้ายก็ตาย รถโดยสารในหมู่บ้านก็มีแค่คันเดียว บริการไป-กลับวันละ 1 เที่ยวเท่านั้น นอกนั้นจะไปธุระที่ไหนต้องจ้างเหมาอย่างเดียว
จากการที่น้องคนเล็กป่วยบ่อย และแต่ละครั้งอาการก็ค่อนข้างหนัก น้องจะร้องกวนบ่อยและไม่ยอมกินอะไร พ่อกับแม่ของน้องก็จะวุ่นอยู่ที่โรงสีทั้งวันเพราะต้องเลี้ยงหมูอีกหลายตัวด้วย แม่แสงก็จะขายของ ภาระเรื่องเลี้ยงน้องจึงตกอยู่ที่นางซึ่งยังเด็กอยู่มาก
เวลาน้องไม่สบายทีไรจึงทำให้แม่แสงเป็นกังวลมากเกรงว่าจะเป็นอันตรายต้องเหมารถเข้าเมืองทุกครั้ง
ครั้งนั้นก็เหมือนกัน น้องมีไข้มา 3 วัน ไปตรวจที่สุขศาลาในเมืองและได้ยามากินแล้ว ไข้ก็ยังไม่ลด นางก็ดูแลน้องตามปกติเหมือนทุกวัน
แต่วันนั้นเป็นวันที่วุ่นวายมาก เพราะแม่แสงยังไม่กลับจากไปซื้อของในตัวเมือง ส่วนพ่อกับแม่ของน้องอยู่ที่โรงสี พอมีคนมาซื้อของนางก็วางมือจากน้องไปขาย น้องก็จะร้องจ๊ากขึ้นมาทันทีและร้องอยู่อย่างนั้นไม่ยอมหยุด ตอนนั้นนางทำอะไรไม่ถูก เพราะน้องร้องมาก ได้แต่อุ้มเดินไปเดินมาและปลอบตามประสาเด็ก ในใจก็นึกหาวิธีว่าจะช่วยน้องยังไงดี
พอดีนึกขึ้นได้ว่าที่หมู่บ้านนี้มีคุณตาคนหนึ่งเป็นหมอยาประจำหมู่บ้านนางเคยเจอที่ข้างรั้วโรงเรียนเพราะท่านกำลังหาสมุนไพรมาทำยาเลยมีโอกาสได้คุยกัน พอนึกได้นางก็ทิ้งร้านอุ้มน้องไปหาพ่อหมอทันที
" น่องเป็นหยังคืไห่คักแท่ล่ะนาง "
" เป็นไข่มาหลายมื่อแล่วล่ะใหญ่" ใหญ่คือคำเรียกสั้นๆที่ย่อมาจาก "พ่อใหญ่" นั่นเอง
พ่อหมอก็เลยบอกนางว่า " อิหล่าลองไปเอาต้นขันมอนมาต้มอาบให่น่องเด้อ "
นางรับปากแล้วก็กลับมาที่บ้านเพื่อรอแม่แสง พอแม่แสงกลับมาจากตลาดนางก็รีบบอกว่า
" อิแมเบิ่งน่องคาวเดียวเด้อ เดี๋ยวอิหล่ามา"
ยังไม่ทันที่แม่แสงจะถามอะไรต่อนางก็วิ่งแจ้นออกไปทุ่งนาเพื่อนำต้นขันมอนมาต้มให้น้องอาบ
ช่างเป็นช่วงที่ประจวบเหมาะเคราะห์ดีจริงๆที่คืนนั้นน้องไม่มีไข้เลย กินนมแล้วก็หลับ อาจจะเป็นเพราะความอ่อนเพลียด้วยก็ได้ อาการของน้องดีขึ้นตามลำดับ และหายเป็นปกติในเวลาไม่กี่วัน แม่แสงซึ่งรักและเป็นห่วงหลานคนนี้มากเพราะร่างกายที่ไม่ค่อยแข็งแรงนั่นเอง ท่านวิตกทุกข์ร้อนเพราะเกรงว่าจะเสียหลานไป เมื่อน้องหายจากอาการไข้ท่านดีใจมาก เดินเข้ามากอดนางพร้อมกับพูดว่า
" เทวดามาโปรดมาผายอีหลี บุญหลายจั่งได้มาอยู้นำกัน หมอน่อยเอ๊ย"
คำว่า"หมอน่อย" ก็คือหมอตัวน้อยๆนั่นเอง แม่แสงยิ้มอย่างมีความสุขและป่าวประกาศไปทั่วว่านางคือ "หมอยาตัวน้อย" ใครมาซื้อของก็จะเล่าเรื่องนี้ให้ฟังอย่างภาคูมิใจว่านางเอาใจใสน้องดีมาก
" น่องเจ็บไข่ได้ป่วยกะแลนหาแนวมาปัว จักแม่นดีคักลูกหล่าเอ๊ย"
สิ่งที่น่าแปลกใจก็คือน้องมีไข้เมื่อไหร่นางก็จะใช้วิธีนี้ และอาการของน้องก็ดีขึ้นเรื่อยๆจนไม่ต้องเข้าเมือง จะเป็นเพราะโชคช่วยหรือดวงชะตา ฟ้าลิขิตอะไรก็แล้วแต่ นางต้องขอบคุณพ่อหมอผู้ใจดีที่เป็นที่พึ่งเมื่อยามคับขัน ที่ช่วยให้นางหาทางช่วยน้องได้ในวันนั้น
จนบัดนี้นางก็ยังไม่แน่ใจว่า ต้น "ขันมอน" หรือ "ขัดมอน" นั้นเป็นสมุนไพรลดไข้จริงหรือเปล่า แต่ที่แน่ๆชื่อเสียงของ"หมอน่อย" โด่งดังไปทั้งหมู่บ้านแล้ว...
ความเห็น (75)
หมอน้อย..กลายเป็นหมอใหญ่..รึยังล่ะ ...วันนี้
สวัสดีค่ะพี่คุณยาย
มาชื่นชมหมอน่อยคนสวยค่ะ
ต้นขัดมอนสวยดีนะค่ะ
ประสบการณ์ชีวิตล้วนมีค่า ทุกสิ่งที่ผ่านมาได้เรียนรู้
ขอบคุณที่แบ่งปันค่ะ พี่คุณยายสบายดีนะค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูป.1
- ยังค่ะพี่ ทุกวันนี้ชาวบ้านก็ยังเรียก "หมอน้อย" อยู่เหมือนเดิม ไม่ได้เป็นหมอใหญ่กับเค๊าซักที
- ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะพี่
สวัสดีค่ะน้องถาวร
- ขอบคุณมากนะคะที่มาเยี่ยม
- ตอนนี้พี่ดีขึ้นแล้วค่ะ ตอนแรกจะยอมแพ้ แต่มีคนให้กำลังใจเยอะมากคนที่แย่กว่าเราก็มีมากเหมือนกัน ที่ไหนๆก็มีปัญหาด้วยกันทั้งนั้น เราไม่สามารถเปลี่ยนคนอื่นได้อย่างที่ว่านั่นแหละค่ะพี่ก็ถืออุดมการณ์เดิมแต่สงบมากกว่าเดิมค่ะ
- เดี๋ยวนี้เดินหน้าเข้าหาทางธรรมค่ะ
- มีความสุขทุกวันนะคะ ขอบคุณที่เป็นห่วงพี่
- คุณยาย
- ชอบเรื่องเล่าแบบนี้จัง
- ในภาพเป็นยาจริงๆๆด้วย
- ที่บ้านไร่มี
- ผมเรียกว่า ต้นลูกใต้ใบครับ
แวะมาฟังเรื่องเล่าวันวาน ที่ก่อร่างสร้างฝันเป็นคุณยายในวันนี้ครับ
- มหา ก็จะมาอาบต้นหม่อน
เรียนท่านอาจารย์
- รอบๆตัวเรามีของดีมากมายนะคะ แต่ไม่รู้จัก เลยไม่เห็นคุณค่า
- ขอบคุณอาจารย์มากค่ะที่ร่วมแบ่งปัน
- มีความสุขทุกวันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณPeter p
- เล่าไปก็เขินไปเหมือนกันนะนี่
- ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้คุณยายเสมอมานะคะ
- มีความสุขมากๆนะ
สวัสดีค่ะพี่มหา
- ต้นขันมอนเด้ ไม่ใช่ต้นหม่อน พี่มหาอย่าอาบผิดเด้อค่ะ
*ชื่นชมเรื่องเล่านี้มากค่ะ..พี่ใหญ่เป็นพี่คนโต..เคยช่วยพ่อ-แม่ ดูแลน้องเล็กๆเช่นเดียวกันค่ะ..ปัญหาจิปาถะที่ร่วมทุกข์สุขกันมา..ไม่เคยลืมเลยค่ะ..อยากเล่าบ้าง.. แต่คงไม่น่าอ่านเท่าเรื่องเล่าคุณยาย..จะคอยอ่านต่อนะคะ..
*ต้นขันมอน ขึ้นรกๆที่ขอบสนามมากมาย..พี่ได้เก็บไว้ไม่ถอน..รวมทั้ง หญ้าม่านพระอินทร์ (หญ้าหมอน้อย)..เก็บภาพมาฝาก..สรรพคุณทางยามากมายค่ะ
ไม่เห็นนานแล้วนะครับคุณยาย ต้นคัดมอนเนี่ย
ต้นคันมอนนี่เขาตัดเอาต้นแก่ๆ ไปตากแห่ง แล้วกะเคาะใบทิ่ม หลังจากนั้นกะเอ๋ามามัดรวมกันเป็นไม่กวด เขาเอิ้นไม้กวดคันมอน แม่นบ่คุณยาย ตอนนี่บ่ค่อยใช่กันแล้ว ใช่ไม้กวดก้านบักพ้าวแทน มายามคุณยาย ขอให้สุขภาพแข็งแฮง ซำบายดี
สวัสดีค่ะ
ต้นแบบนี้ที่บ้านสวนก็มีค่ะ แต่เรียกว่าไรหน๊าเดี๋ยวไปเก็บตัวอย่างมาถามแม่ก่อนได้คำตอบแล้วแจ้งอีกทีค่ะ
ขอบคุณน่ะค่ะ
- แวะมาเยี่ยมหมอน่อยค่ะ มีแววตั้งแต่เล็กเลยนะคะ
- ต้นขันมอนมีภาษาภาคกลางหรือเปล่าคะ คุณนาง
- ขอบพระคุณค่ะ
- ขออภัยค่ะ คุณยาย เรียกชื่อผิด
สวัสดีค่ะพี่ใหญ่
- น่าเสียดายที่คนโบราณไม่ได้บันทึกไว้เป็นลายลักษณ์อักษรนะคะ หญ้าหมอน้อยที่พี่ใหญ่นำมาให้ดูก็เป็นวัชพืชที่ถอนทิ้งกันหมด และส่วนใหญ่ภาษาบ้านเราไม่ค่อยเหมือนทางอื่น ถ้าค้นคว้าทางวิชาการก็เรียกชื่อไม่ถูกเพราะมีอีกหลายอย่างที่เรียกไม่เหมือนชาวบ้านเค๊า ขนาดจังหวัดเดียวกันยังเรียกต่างกันเลยค่ะ
- ขอบคุณความรู้เรื่องหญ้าหมอน้อยนะคะ( ชอบชื่อนี้จัง)
- มีความสุขมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเพชร
- บ้านคุณยายยังมีเยอะอยู่ค่ะ ขึ้นทั่วไปตามข้างทางและทุ่งนาเยอะมาก ที่ถ่ายรูปมาให้ดูก็เจอข้างทางเข้าตลาดนัดค่ะ
- ขอบคุณที่มาเยี่ยมนะคะ
- มีความสุขมากๆค่ะ
นมัสการหลวงพี่
- เป็นคนละพันธุ์กันนะคะ ที่ทำไม้กวาดจะต้นใหญ่และสูงกว่า แต่ที่คุณยายพูดถึงเป็นพันธุ์เตี้ยค่ะ สูงไม่เกินที่เห็นในรูปค่ะ
- ขอบพระคุณที่มาร่วมแลกเปลี่ยนค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูเต้ย
- จ๋า จ้า รับรองว่าคุณยายจะทำงานให้เต็มที่เลยนะคะ ไม่ต้องเป็นห่วงค่ะ
- มีความสุขทุกวันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณหนูรี
- อย่าลืมบอกนะคะ คุณยายก็อยากทราบเหมือนกันค่ะ
- ขอบคุณที่มาร่วมแลกเปลี่ยนค่ะ
- มีความสุขมากๆนะคะ
สวัสดีค่ะพี่ธรรมทิพย์
- สงสัยจะเป็นต้น ขัดมอน หรือเปล่าไม่แน่ใจค่ะพี่ เปิดดูในเน็ตมีชื่อแต่ไม่มีภาพค่ะเลยไม่แน่ใจ คุณยายจะลองค้นอีกทีนะคะ
- ไม่เป็นไรค่ะ เรียกอะไรก็ได้คุณยายมีหลายชื่อมากๆค่ะ แล้วแต่ใครจะตั้งให้
ภูมิปัญญาโบราณบรรพชน ถูกไล่ร่นจนสมุนไพรใกล้หมดแล้ว
การแพทย์สมัยใหม่ไล่เปลี่ยนแนว สมบัติแก้วสมุนไพรไทยถูกลืม
- น้องรัก
- มาหาหมอแผนปัจจุบัน ได้ความรู้หมอแผนโบราณมากเลย
- ผมเห็นบ่อยๆครับ
- ต้นลูกใต้ใบตามที่ ดร.ขจิตว่า คนละอย่างจากในรูป แต่ว่าอาจจะเรียกอย่างนั้น ก็ไม่ทราบ
- ส่วนรู้ที่พี่ใหญ่นำมาให้ดูน่าจะเป็นต้นหางปลาช่อน แก้เริม ได้
- เอ๋...เราก็เป็นหมอเหมือนกันน่า...แต่เป็นหมอเถื่อน อิอิ
สวัสดีค่ะคุณวิโรจน์
ยาแผนไทยมีมากหลากยี่ห้อ
เครือกอฮอล์แก้ฝีหนองลองดูไหม
มะขามเปียกนำมาขัดขี้ไคล
ใบข่อยใช้ขัดฟันขาวทันตา
สวัสดีค่ะพี่ชาย
- ไม่ใช่หมอเถื่อนค่ะ เรียกว่า "ปราชญ์" ต่างหาก
- ยาไทยหลายอย่างที่ถูกนำไปปรุงแต่งแล้วเปลี่ยนชื่อ นำมาขายใหม่ในราคาที่แพงขึ้น
- ตอนนี้น้องกลับมาใช้สมุนไพรบ้านเราบำรุงผิวพรรณแทนเวชสำอางค์แล้วค่ะเช่น ขัดหน้า ขัดตัวด้วยน้ำมะขามเปียก พอกด้วยน้ำผึ้งผสมมะนาว แล้วก็ทาน้ำมันมะพร้าวแทนโลชั่นค่ะ ผิวนี้นุ่มเนียนขาวใสเลย จริง จริ๊ง ขอบอก
เจ้ามีความสุขดี..ท่านพี่ชอบใจ
จึงส่งดอกไม้มาให้....และขอให้มีความสุขทุกๆ วัน
คารวะท่านพี่
- ท่านพี่เด็จมาเยี่ยมน้องก็ยิ้มออกแล้วเพคะ ดอกไม้สวยมากๆ ชอบๆๆๆค่ะ
- บินกลับดีๆนะเพคะ
มาส่งกำลังใจและความระลึกถึงครับ คุณยาย
ขอบคุณดอกไม้สวยๆ วันนี้มีมามอบให้เช่นกัน
ป๊าด คุณยายมาเก่งต๊ะน่อยแท้
ออนซอนเนาะ ขันมอน ขัดมอน คนละต้นแม่นบ่ค่ะ
สิได้หาเบิ่งไว้บอกไทยบ้าน ขอบคุณเด้อ
มีบ้านริมน้ำน่ารัก ๆ มาฝากคุณยายด้วยจ้ะ
สวัสดีค่ะคุณต้นกล้า
- เห็นรวงข้าวแล้วมีความสุขเนอะ สวรรค์บนดินมีจริงๆ ใครไม่เคยสัมผัสไม่รู้หรอก
- ขอบคุณมากที่มอบความสุขให้คุณยายค่ะ
- มีความสุขเช่นกันนะคะ
สวัสดีค่ะคุณครูวิไล
- อยู้บ้านเอิ้น ขันมอน ยายกะบ่ฮู้วาภาษภาคกลางเพิ่นเอิ้นหยัง กะย่อนวา... บ้านน้อก... บ้านนอก หนี่ล่ะ อิอิ
สวัสดีค่ะคุณมะเดื่อ
- เห็นแบบนี้คุณยายเตรียมเสื่อกับหมอนรอแล้วจ้า
- มีน้ำมะขามเย็นๆ สาคูไส้หมูสักจาน หนังสือสักสอง-สามเล่ม พอดี๊ พอดี เอาอะไรมาแลกก็ไม่ยอม
- ขอบคุณมากค่ะ คุณมะเดื่อรู้ใจคุณยายจริงๆเลย
มาเยี่ยมนาง สาวน้อยที่รู้จักบุญคุณ รักและดูแลน้องอย่างดี
ช่างน่ารักจริงๆ อีนางคนนี้
ขอบคุณบันทึกที่ถ่ายทอดวัฒนธรรมพื้นบ้านเรื่องการรักษาอาการไข้ด้วยสมุนไพร
พี่ไม่เคยเห็นนะคะทีแรกอ่านเข้าใจว่าหมอน คนปริมณฑลก็บ้านนอกเป็ฯเหมือนกัน...ฮา
น้องนางช่างดีจริงๆค่ะ
- กลับมาอ่านต่อครับ...อ่านจบแล้วจะไปหาต้น "ขัดมอน" มาต้มกินสักสองสามต้น เผื่อจะได้ไม่เจ็บป่วย...ออดๆแอดๆ...
- ด้วยความระลึกถึงครับ
- ปณิธิ ภูศรีเทศ
เรียนท่านอาจารย์
- คติประจำใจของเธอก็คือ "บุญคุณต้องทดแทน แค้นต้องให้อภัย" ค่ะ
- และตอนนี้โตขึ้นเธอก็ยังน่ารักเหมือนเดิมค่ะ อิอิ (เขินจัง)
สวัสดีค่ะพี่ครูtoiting
- สงสัยเทวดาคงชดเชยพรสวรรค์ตรงนี้มาแทนความยากจนค่ะพี่ ทำให้นางเอาตัวรอดในภาวะที่คับขันได้อยู่บ่อยๆ
- ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะคุณปณิธิ
- เสียงออดๆ แอดๆน่ะเหมือนกับข้อต่อเสียดสีกันเลยนะ ต้องเติมน้ำมันหล่อลื่นแล้วล่ะค่ะ ลองหาดูที่มีคุณภาพจะได้ไม่ต้องซ่อมบ่อยนะคะ
- แล้วตอนนี้แข็งแรงดีทั้งกายและใจแล้วใช่ไหม? พักฟื้นไปหลายวันแล้วนะ
- คุณยายก็กำลังอยู่ในช่วงฟื้นฟูสภาพค่ะ น่าจะแข็งแรงขึ้นเพราะบอกกับพี่น้องชาวG2K แล้วว่าจะเข้มแข็ง คุณยายต้องทำให้ได้ค่ะ
- ปลายเดือนจะลาพักผ่อนให้สบายก่อนกลับมาสานงานต่อค่ะ
อีหล่าเก่งแต่น่อย ใหญ่มาก็เลยเป็นหมอที่เก่งจั่งซี่นี่เอง
สวัสดีค่ะพี่ครูป.2
- อิหล่าเป็นคนสู้ชีวิตค่ะ ทุกวันนี้ก็ยังสู้เหมือนเดิม
- อิหล่าชอบคนใจดี พูดเพราะ ถ้าโดนดุจะหนีเตลิดเปิดเปิงเลย โชคดีตอนเด็กไม่เคยถูกดุเลยค่ะ
สวัสดีค่ะ 
- แวะมาอ่านเรื่องของชอบอิหล่าค่ะ
- มีความสุขในการทำงานมากๆนะคะ
- อ่านอย่างช้าๆจนจบ
- ใบหน้าแป๋มก็เปี่ยมสุข
- เปื้อนไปด้วยรอยยิ้ม
- พี่เล่าเรื่องได้เป็นธรรมชาติ
- ใสใส..น่าติดตาม
- แป๋มได้สาระและความบันเทิง
- จากบันทึกของพี่สาวคนสวยบันทึกนี้ค่ะ
- ขอบพระคุณที่นำมาแบ่งปันนะคะ..^^
- ตามมาขอบคุณคุณยาย
- ดอกไม้สวยมาก
- สรุปที่บ้านคุณยายมีต้นลูกใต้ใบมากเลยใช่ไหม
-สวัสดีครับคุณยาย...
-ดอกไม้ที่มอบให้..สวย..ครับ..
-เก็บ"มะนาวโห่" มาฝาก ครับ..
คุณยายค่ะ
แม่บอกว่าเรียก "ตานซาน" คนโบราณนำใบมาตำแล้วทาผิวเด็กที่ผิวเป็นผื่นค่ะ
เพิ่มที่นี่ค่ะ http://www.biogang.net/content_detail.php?menu=biodiversity&uid=147&id=2593
ขอบคุณค่ะ
สวัสดีค่ะคุณครูpong
- มักขนาดเล้ย อิหล่าหลกก้า(ถอนกล้า)กะเป็นเด้อค่ะ
- ขอบคุณมากๆนะคะ
- มีความสุขทุกวันนะคะ
สวัสดีค่ะน้องแป๋ม
- ภาพทุกภาพยังชัดเจน และอยู่ในความทรงจำเสมอค่ะ
- ท่ามกลางความโชคร้ายก็มีความโชคดีแฝงอยู้ด้วยเสมอ นางโชคดีที่คนรอบตัวล้วนแต่เป็นคนดีเป็นกัลยาณมิตร พึ่งพาได้ในยามเดือดร้อนค่ะ
- ขอบคุณน้องแป๋มที่มาให้กำลังใจพี่เสมอมานะคะ
- มีความสุขมากๆค่ะ
เรียนท่านอาจารย์
- มีเยอะเลยค่ะ แถวถนนหนทางมีเต็มไปหมด สนามโรงเรียนยิ่งเยอะ ถอนทิ้งยังไงก็ไม่หมดค่ะ
- ขอบคุณที่แบ่งปันความรู้ให้คุณยายนะคะ
- มีความสุขทุกวันค่ะ
สวัสดีค่ะคุณเพชร
- อยากกินจัง รสชาดจะเป็นยังไงน๊อ เสียดายไปเที่ยวคราวที่แล้วไม่ได้แวะตลาด คราวหน้าไม่พลาดแน่ๆค่ะ
- ขอบคุณมากที่ส่งมะนาวมาให้คุณยาย สวยเนาะ
สวัสดีค่ะคุณหนูรี
- ขอบคุณมากๆนะคะคุณยายได้ความรู้ใหม่อีกแล้ว ขอบคุณมากๆค่ะ เมื่อกี๊คุณยายแวะไปดูมาแล้ว ดีจังเลย ที่นี่เป็นขุมทรัพย์แห่งการเรียนรู้จริงๆ ฝากกราบพระคุณคุณแม่คุณหนูรีด้วยนะคะ
- ขอบคุณผู้ดูแลโกทูโนและญาติสนิทมิตรสหายทุกๆท่านเลยนะคะ ขอบคุณมากค่ะ
- ชอบบรรยากาศการเล่าเรื่องเป็นธรรมชาติ เห็นภาพพจน์ครับ
- พึ่งรู้ว่าต้นในภาพคือ ต้นขันมอน ขอบคุณหมอน่อยครับ
สวัสดีค่ะน้องชำนาญ
- ขอบคุณมากนะคะที่มาให้กำลังใจ
- เป็นการบันทึกเหตุการณ์ย้อนหลังที่ยังไม่เคยเขียนเอาไว้ค่ะ เพราะทุกวันนี้พี่เขียนบันทึกทุกวันอยู่แล้ว
- ถ้าเขียนเสร็จถึงที่ที่พี่เขียนไว้แล้วพี่กะว่าจะรวมเล่มเก็บไว้ให้ลูกหลานดูจะได้ไม่ลืมถิ่นฐานบ้านเกิดและรู้ถึงความลำบากที่แม่เคยเจอมาค่ะ
ไม่รู้ทำไมเวลาท้อแท้ หรือเหงา
พอเห็นหน้าคุณยายแล้ว เกิดความรู้สึกสดชื่นอย่างประหลาด
และเมื่ออ่านเรื่องราวของนางน้องบ้านนา
ความทุกข์ยาก กลับผ่อนคลาย
ไม่รู้ทำไม
วันนี้ คุณยายหนาวไหมครับ...
เจริญพรคุณโยมยาย มาเยี่ยม ขอให้มีสุขภาพร่างกายแข็งแรง
ไม่ทราบว่าต้มน้ำดื่มได้หรือเปล่าคะ ต้นขันม่อนน่ะค่ะ น่าสนใจค่ะ
สวัสดีค่ะ...คุณยาย...
- เคยเห็นนะค่ะ ต้นอย่างว่านี้ แต่ตอนเด็ก ๆ ไม่ทราบหรอกค่ะว่าใช้ทำอะไร
- ฟันทิ้งหมดค่ะ...อิอิอิ...เพราะไม่รู้จักจ้า...
หลบฝนอยู่หลายวัน หนาวมากๆด้วย คุณยายสบายดีนะคะ
สวัสดีค่ะน้องทิมดาบ
- ไม่รู้เป็นไงเวลาเหนื่อยมาแล้วเจอภาพนี้หายเหนื่อยทันทีเลย
- ขอบใจมากน้องรัก ที่บ้านหลังนี้ทำให้น้องสบายใจได้ ยินดีต้อนรับทุกเมื่อนะจ๊ะ ประตูบ้านไม่ได้ปิดค่ะ เข้ามาได้ตลอดเวลาเลย
- สองวันที่ผ่านมาหนาววววววว มากกกกก น้ำก็ไม่มาต้องอาบน้ำเย็นเจี๊ยบเลย เกือบกะแด่วในห้องน้ำแล้ว วันนี้อุ่นขึ้นแล้วจ้า ตอนเลิกงานได้เต้นแอโรบิกด้วยเหงื่อชุ่มตัวเลย สบายตัวมากๆจ้า
นมัสการหลวงพี่
- ขอบคุณมากค่ะ
- ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้คุณยายตลอดมานะคะ
สวัสดีค่ะพี่จรรย์
- ได้ค่ะพี่
- คลิกไปดูเว็บที่ คุณหนูรีแนะนำไว้ข้างบนนะคะ
- ขอบคุณที่แวะมาค่ะพี่
- มีความสุขมากๆนะคะ
สวัสดีค่ะคุณบุษ
- รอบๆตัวเรามีแต่สมุนไพรทั้งนั้นเลยค่ะ แต่เราไม่ได้สืบสานต่อจากบรรพบุรุษเท่านั้นเอง และอีกอย่างสมัยก่อนไม่มีการบันทึก ผู้ที่รู้ก็ไม่ค่อยบอกต่อ ส่วนมากบอกลูกหลานเท่านั้น
- ถอนทิ้งก็ไม่หมดหรอกค่ะเพราะเยอะมากๆ แต่ต่อไปคงไม่ถอนอีกแล้วนะคะ
- ขอบคุณที่มาให้กำลังใจค่ะ
สวัสดีค่ะพี่ครูนาย
- ที่บรบือฝนไม่ตกเลยค่ะ แต่ก็หนาวเอาการ ตอนกลางคืนนอนสมาธิเลยค่ะพี่เพราะไม่อยากขยับ เอาหมอนข้างมาวางรอบตัว กอดตุ๊กตาแล้วก็ห่มผ้าสองผืน อยู่ในท่าเดิมจนถึงเช้า
- ตอนนี้ก็ OK ค่ะพี่ รู้สึกดีขึ้นแล้วค่ะ
- ขอบคุณมากนะคะที่ดูแลน้องมาตลอด
- มีความสุขทุกวันนะคะ
- กรุ่นกลิ่นกลิ่นกรุ่นหอมชมนาด
- ขาวสะอาดหอมรื่นชื่นนาสา
- เก็บชมนาดมาฝากเจ้าแก้วตา
- ปลอบขวัญกานดาจงฝันดี
สวัสดีค่ะคุณkk
ขอบคุณมากจากใจฝากให้พี่
ดอกไม้หอมคนใจดีมีมาให้
จะเก็บไว้ใส่กล่องไม่ให้ใคร
ขอบคุณจากหัวใจไม่ลืมเลือน
อ่านบันทึกคุณยายแล้วได้ความรู้ทั้งเรื่องภาษา และวิถีความเป็นอยู่ของชาวชุมชนในชนบทไทย
เรียนคุณครูฑูรย์
- ชื่อเดียวกับคุณครูที่โรงเรียนเก่าของนางเลยค่ะ ตอนนี้ท่านก็ยังสอนอยู่ค่ะ
- ขอบคุณมากๆนะคะที่มาให้กำลังใจ
- ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ
- เล่าซะได้รสเชียวค่ะ...ต้นขันมอน...เอามาทำไม้กวาดลานบ้าน....งัยพี่
สวัสดีค่ะน้องอุ้ม
- จ้า ขอบคุณที่มาร่วมแบ่งปันนะคะ
- สุขสันต์วันหยุดค่ะ
น่าสนใจมากเลยค่ะที่ยังมีคนที่สามารถรู้วิธีการใช้พืชที่ขึ้นอยู่รอบตัวมาเป็นยาได้ เคยสนทนากับ หมอกุ แห่งบ้านสมุนไพรไท ท่านบอกว่า หญ้าและวัชพืชทุกชนิดเป็นสมุนไพรอยู่ที่เรารู้จักหรือเปล่า
ตัวเองเป็นคนชอบดอกหญ้า ต้นหญ้า วัชพืช เห็นภาพแล้วคิดว่าเคยเห็นในหนังสือที่มีอยู่จึงไปค้นหนังสือดู หนังสือคู่มือคนรักต้นไม้ สำนักพิมพ์บ้านและสวน ชุดดอกหญ้า เล่ม ๒ ค่ะ
พบว่าต้นไม้ในภาพมีหลายชื่อค่ะ เช่นชื่อ กระต่ายจามใหญ่/ขัดมอนเทศ/หญ้าขัดหิน/หญ้าหัวแมงฮุน
ชื่อที่รู้จักกันทั่วไปคือ กรดน้ำ ชื่อวิทยาศาสตร์ Scrophulariceade
มักขึ้นตามที่รกร้าง ริมทาง ชายป่า นาข้าวและริมน้ำทุกภาคของไทย มีถิ่นกำเนิดในอเมริกาใต้
เป็นสมุนไพร ชาวอินเดียใช้แก้โรคเบาหวาน ชาวมาเลเซียใช้แก้ไอ และฟิลิปปินส์ใช้รากต้มน้ำดื่มแก้ไข้
สวัสดีค่ะคุณนายดอกเตอร์
- โห ละเอียดยิบเลยนะคะ ขอบคุณมากๆค่ะที่มาร่วมแบ่งปัน คุณยายไม่มีความรู้เรื่องนี้หรอกค่ะ ก็รู้ตามแบบฉบับของชาวบ้านแท้ๆและดั้งเดิมเท่านั้นเองค่ะ
- ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ได้ความรู้ใหม่อีกแล้ว ดีใจมากๆค่ะ
สวัสดีครับ
ต้นแบบนี้เคยเห็นบ่อย ๆ แต่ไม่เคยทราบเลยว่า นำมาต้มเปนยาได้ด้วย
ขอบคุณครับ
สวัสดีค่ะคุณเลิศฤทธิ์
- สมุนไพรใกล้ตัวเรามีมากมายค่ะ แต่เราไมรู้จัก คนโบราณก็ไม่ค่อยได้บันทึกไว้ พวกเรารุ่นหลังๆก็เลยไม่ทราบ
- ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา
- ช่วงนี้คุณยายงานยุ่งมาก ยังไม่มีเวลาเล่าต่อค่ะ