ผู้นำเน้น "ผลลัพธ์" ของงาน

โดยทั่วไปแล้ว "ผลงาน" ประกอบด้วยลักษณะสำคัญ 2 ประการ ได้แก่

1. เป้าประสงค์ในเชิงปริมาณหรือตัวเลข (Quantitative Targets) มุ่งเน้นผลระยะสั้น และ

2. เป้าประสงค์ในเชิงคุณภาพหรือพฤติกรรม (Competency) มุ่งเน้นการพัฒนาศักยภาพและผลในระยะยาว

ในโลกแห่งความเป็นจริง แม้จะมีวิธีวัดที่ดีที่สุดแล้วก็ตาม แต่ก็ไม่ได้หมายความว่ามันดีที่สุด...ที่สำคัญคือ...จะหาว่าปัจจัยอะไรบ้างนำพาเราไปสู่ความสำเร็จ เช่นเดียวกับการบริหารองค์กรแบบเก่า ๆ มีต้นแบบของการบริหารจัดการ มองทุกอย่างเป็นเครื่องจักรไม่มีชีวิตด้วยการวัดที่เป็นในแบบแผนเดียวกัน นั่นคือ...การแบ่งซอยงานออกเป็นแผนก ๆ และอาจจะแบ่งลงไปในรายบุคคล...โดยมีลักษณะงาน (Job descriptions) เป็นตัวกำหนดขอบเขตการทำงาน...ยกตัวอย่างเรื่องลักษณะงานนี้ ถ้าเราเป็นคนทำงานที่มีประสบการณ์ เราจะรู้ว่า "ลักษณะงาน" เหล่านี้มีข้อจำกัดเพียงใด แม้จะเอาผู้เชี่ยวชาญด้าน HR มายกร่างก็ตามก็ยังมีข้อจำกัดอยู่แน่นอน...

องค์กรที่ทำงานในสิ่งแวดล้อมที่เปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วตลอดเวลา งานขององค์กร งานของแผนก งานของคนก็อาจจะต้องแปรเปลี่ยนตามไปด้วย การปฏิบัติงานจริงกับการนึกเอาล่วงหน้าไว้อย่างไร?...ก็ไม่อาจครอบคลุมได้ทั้งหมด แต่ถ้าเรามององค์กรอย่างมีชีวิต สภาพแวดล้อมขององค์กรก็มีชีวิตที่แปรเปลี่ยนได้อยู่ตลอดเวลา...เราจะเข้าไปจัดการกับองค์กรด้วยวิถีทางอีกอย่างหนึ่ง เราไม่อาจมององค์กรเป็นเพียงเครื่องจักรได้อีกต่อไป...การกลับมามององค์กรให้เป็นระบบชีวิตที่ดำรงอยู่ในสิ่งแวดล้อมมีลักษณะเดียวกับระบบชีวิต จะสามารถช่วยคนในองค์กรปรับตัวได้เร็วเหมือนกับสิ่งมีชีวิตเช่นกัน

จากการจัดกิจกรรมจัดการความรู้ ประกันคุณภาพเพื่อให้เกิดองค์กรแห่งการเรียนรู้ให้กับหน่วยงานต่าง ๆ ทั้งของรัฐและเอกชน ได้ข้อสรุปเป็นประเด็นสำคัญ คือ...การสืบค้นด้านบวกได้ผลมากกว่าด้านลบ แทนที่จะหาความผิดหรือหาคนผิด ก็ร่วมกันเฟ้นหาความสำเร็จหรือสิ่งที่ทำได้ผลและหากลไกที่มีประสิทธิภาพเพิ่มมากขึ้น...เมื่อไม่มีการสืบค้นหาผู้กระทำผิด ก็ไม่มีการโยนความผิดไปให้คนที่คร่อมสายงาน หมู่คณะหรือทีมงานก็มีความสุขและมีกำลังใจในการทำงานมากยิ่งขึ้น ปรับความคิดใหม่ด้วยการหยุดคิดที่จะวางหน่วยพื้นฐานอยู่ที่ปัจเจกบุคคล ในทฤษฎีระบบ องค์รวมเป็นอะไรที่มากกว่าผลบวกของหน่วยย่อย การเน้นความสำคัญของทีมมากกว่าความรับผิดชอบของปัจเจกบุคคลเป็นกุญแจหลักที่จะนำสู่ความสำเร็จ ข้อจำกัดของบางคนอาจจะไม่เป็นข้อจำกัดของทีม เพราะความหลากหลายของทีมอาจเติมเต็มข้อจำกัดของแต่ละคนได้...

นอกจากนี้ ในด้านบวก ความหลากหลายของทีมยังเป็นผลทวีคูณมากกว่าผลบวกอีกด้วย อย่างไรก็ตาม...คนในองค์กรที่ประสบความสำเร็จต่างแสวงหาวิสัยทัศน์ร่วมกันของการทำงานแบบองค์กรแห่งการเรียนรู้ เมื่อหน่วยย่อยมีวิสัยทัศน์ร่วมกันกับองค์รวมทั้งหมดขององค์กร โดยร่วมกันในส่วนที่เป็นพันธกิจ (Mission) มากกว่าที่จะแยกเป็นส่วน ๆ หรือแตกเป็นแผนกย่อย ๆ...

ที่มา : หนังสือ KPI รายบุคคล : สุดยอดบริหารผลลัพธ์ขององค์กร.

กรุงเทพฯ : สินทวีกิจ พริ้นติ้ง, 2553.

เขียนใน GotoKnow โดย บุษยมาศ
ใน เครื่องแบบพิธีการของพนักงานราชการ พ.ศ.2552

คำสำคัญ (Tags): #การจัดการความรู้#ผู้นำเน้น "ผลลัพธ์" ของงาน#บุษยมาศ#job#ภาระงาน#งาน

หมายเลขบันทึก: 427253เขียนเมื่อ 19 กุมภาพันธ์ 2011 21:46 น. ()แก้ไขเมื่อ 3 เมษายน 2016 14:45 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (6)

ชำนาญ เขื่อนแก้ว

เขียนเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2011 06:00 น. ()

เรื่องของระบบองค์กรในหน่วยงาน ปัจจุบันคนเป็นหัวหน้างานก็สำคัญเหมือนกันครับ ระบบองค์กรจะมีพลังได้ ต้องมีการพัฒนาความรู้ ความสามารถของทีมงาน รู้จักให้ขวัญและกำลังใจคนทำงาน หากหน่วยย่อยส่วนใหญ่ เกิดความรู้สึกว่าไม่ได้รับความยุติธรรม เช่น หัวหน้าให้ความสำคัญกับใครคนใดคนหนึ่ง ส่งเสริมแต่คนใดคนหนึ่ง จนคนอื่นรู้สึกว่าตนเองไม่ได้ความสำคัญ ทำไปก็แค่นั้น หรือคนที่ทำก็ทำไป คนที่ไม่ทำก็ไม่เห็นเป็นไร เอาอะไรมาวัดผลงานก็ไม่ได้มีความต่างอะไร ก็จะทำให้ขาดแรงจูงใจในการทำงาน หรือการพัฒนางาน ระบบขององค์กรก็อยู่ในภาวะเสื่อมรอสลาย ขาดชีวิตชีวา การทำงานเป็นเรื่องของคนทำงาน การจะใส่กระบวนการอะไรลงไป ถ้าคนทำงานถอดใจ ผลลัพธ์ที่ได้อาจไม่สดใส หรือเป็นไปตามเกณฑ์ครับ

บุษยมาศ

เขียนเมื่อ 20 กุมภาพันธ์ 2011 07:19 น. ()

สวัสดีค่ะ...คุณชำนาญ......

คนเป็นหัวหน้างาน ต้องสำคัญด้วยสิค่ะ...เพราะในยุคปัจจุบัน เราทำงานกันเป็นทีมค่ะ...ทุกคนต้องสละเรื่อง "ส่วนตัว" ให้ออกจากเรื่อง "งาน" หมายถึง "ความรู้สึกส่วนตัวนะค่ะ"...เราต้องคำนึงถึง ความรู้สึกร่วมกันของทีมงานหรือของทุกคนในหน่วยงานแล้วค่ะ...เพราะจะทำให้ได้ผลลัพธ์ออกมาในเป้าหมายเดียวกัน
ไม่ใช่เช่นแต่ก่อน...วัดผลงานยากมาก ๆ ขนาดพี่ทำงานบุคคลมา ร่วม 20 ปี ยังฟันธงบอกได้เลยว่า...ไม่เป็นรูปธรรมที่ชัดเจนเลยค่ะ...
จะลองดูในระบบที่รัฐมอบให้ใหม่นะค่ะว่า...จะเป็นรูปธรรมได้มากน้อยเพียงใด...แล้วจะนำมาเล่าให้ฟังนะค่ะ...
ปัจจุบันนี้...ทุกคนในองค์กรต้องร่วมกันดูแลคุณภาพชีวิตของบุคคลในองค์กรร่วมกันค่ะ...
ยิ่งคนที่เป็นหัวหน้างาน ต้องวางตัวเป็นกลาง เอาใจใส่ดูแลลูกน้องอย่างเท่าเทียมกัน แล้วจะทำให้องค์กรดูเป็นระบบคุณธรรมมากยิ่งขึ้น ไม่ใช่ใช้ระบบอุปถัมภ์กันจนเกินไปค่ะ...
สังเกตดูได้ว่า ถ้าหัวหน้าคนใดใช้ระบบคุณธรรม + (อุปถัมภ์บ้างนิดหน่อย)...พอให้มีรสชาติ จะทำให้องค์กรนั้น มีความสุขและคนในองค์กรมีคุณถาพชีวิตที่ดีด้วยค่ะ...
แต่ที่ผ่าน ๆ มา องค์กรใช้ระบบอุปถัมภ์มากไป จนลืมนึกถึงว่าองค์กรต้องมีระบบคุณธรรมเป็นหลักในการทำงานค่ะ...
ขอบคุณที่แวะมาค่ะ...และร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์ค่ะ...