เกร็ดชีวิตที่จะ อยู่อย่างเพียงพอ
,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,,
ไม่ต้องบินให้สูงอย่างใครเขา...
จงบินเอาเท่าที่เราจะบินไหว
ท่าที่บินไม่จำเป็นต้องเหมือนใคร
แค่บินไปให้ถึงฝัน เท่านั้นพอ
ถ้าโกรธกับเพื่อน. . . มองคนไม่มีใครรัก
ถ้าเรียนหนัก ๆ . . . มองคนอดเรียนหนังสือ
ถ้างานลำบาก . . . มองคนอดแสดงฝีมือ
ถ้าเหนื่อยงั้นหรือ . . . มองคนที่ตายหมดลม
ถ้าขี้เกียจนัก . . . มองคนไม่มีโอกาส
ถ้างานผิดพลาด . . . มองคนไม่เคยฝึกฝน
ถ้ากายพิการ . . . มองคนไม่เคยอดทน
ถ้างานรีบรน . . . มองคนไม่มี เวลา
ถ้าตังค์ไม่มี . . . มองคนขอทานข้างถนน
ถ้าหนี้สินล้น . . . มองคนแย่งกินกับหมา
ถ้าข้าวไม่ดี . . . มองคนไม่มีที่นา
ถ้าชีวิตนี้แย่ . . .มองคนที่แย่ยิ่งกว่า
อย่ามองแต่ฟ้า . .. . ที่สูงเกินตาประจักษ์
ความสุขข้างล่าง . . . มีได้ไม่ยากเย็นนัก
เมื่อรู้แล้ว . . . จัก . . . ภาคภูม ิชีวิตแห่งตน
มีความสุขแบบที่เรามีก็พอ....^_^
เรียนท่านอาจารย์
สวัสดีค่ะ
ให้พอใจในที่อยู่ ที่มี และ ที่เป็น แต่สามารถพัฒนาตัวให้ดีขึ้นไปได้เรื่อยๆตามกำลังแห่งตน โดยไม่เบียดเบียนตัวเองและผู้อื่น และตอบแทนสังคมในโอกาสต่างๆ เท่านี้ก็เป็นสุข
ขอบคุณครับ mee_pole
ใช่เลยครับ ผมขอนำข้อความนี้มาใช้ ด้วยความเคารพครับ
"คนของพระราชา ข้าของแผ่นดิน"...ต้องไม่ทุจริต รักศักดิ์ศรี มีสำนึกในหน้าที่ มีคุณธรรม ต้องละอายต่อความชั่ว เห็นแก่ผลประโยชน์ส่วนรวมและประเทศชาติ
ครับแวะมาชมบทกลอนกินใจ ชื่นชม ขอบคุณมากครับ