เบิกบุญ ขอกุศล

สองวันก่อนเดินออกกำลังกายในสวนสาธารณะ ได้ยินฆราวาสชายท่านหนึ่ง นำกลุ่มกล่าวหลังการปล่อยปลาลงน้ำ เนื้อความประมาณว่า

ขอกุศลที่ปวงข้าพเจ้าเคยทำมา ไม่ว่าชาตินี้หรือปางไหน จงมาช่วยดลบันดาลให้สิ้นสรรพทุกข์ สรรพโศก สรรพโรค สรรพภัย

ฟังไปตรองไป ถึงเรื่องการขอกุศลดลให้สิ้นทุกข์ หรือเรื่องการเบิกบุญมาใช้กรรม

บุญนั้น ควรทำเพื่อฝึกการละ การคลายตระหนี่ของตน มีผลในการประดับจิต (คือทำให้ง่ายต่อการฝึกสมถะ และวิปัสสนากรรมฐานเพราะทานทำให้จิตใจอ่อนโยนขึ้น เหมาะแก่การเจริญกัมมัฏฐานทั้งสอง)

ส่วนตัณหา อันนำไปสู่ทุกข์นั้น เกิดที่ปิยรูปสาตรูปในโลก (ภาวะอันน่ารื่นรมย์) หากเราไม่ระวัง ไม่รู้เท่าทัน หู ตา จมูก ลิ้น กาย ใจ ในยามที่ได้ฟังเสียง ได้เห็นภาพ ได้กลิ่น ได้ลิ้มรส และได้สัมผัส เมื่อรับรู้เสียง ภาพ กลิ่น รส สัมผัส เหล่านั้นแล้ว ปล่อยให้เกิดกระบวนการต่อๆไป จนเกิดตัณหา เกิดอุปาทานขึ้นแล้ว เราทุกคนล้วนมีโอกาสพบความทุกข์ได้ในทุกขณะจิต

เมื่อทุกข์เกิดขึ้นแล้ว เรามักบอกว่าเรากำลังใช้กรรมในอดีต ทั้งๆที่สิ่งอันเรียกว่า "กรรม" นั้น เรากำลังทำอยู่ในปัจจุบัน

กุศลกรรมนั้น สร้างได้ยากกว่าอกุศลกรรม โอกาสที่สร้างกุศล อย่างไรเสียก็ไม่มากเท่าโอกาสในทุกขณะจิตที่อาจเกิดทุกข์ได้

การสิ้นทุกข์ จึงไม่ใช่เรื่องของการวิงวอนขอ ไม่ใช่เรื่องของการขอผลบุญให้มาช่วย หรือการเบิกบุญมาใช้ หากเป็นเรื่องของการศึกษา (คำๆนี้ ในความหมายเดิมได้รวมความหมายของการเรียนรู้ และการปฏิบัติไว้ด้วยกันแล้ว)

หากไม่ดำเนินวิถีชีวิตตามอริยอัฏฐังคิกมรรคมีองค์ 8 กุศลที่ไหนจะมากพอที่จะนำมาใช้ให้สิ้นทุกข์ได้ทันท่วงทีอยู่ร่ำไป

เขียนใน GotoKnow โดย ณัฐรดา
ใน ศิลป์ - ธรรม

คำสำคัญ (Tags): #กรรม#การทำบุญ#ทำบุญ#บุญ#เบิกบุญ#เบิกบุญให้พ้นวิบากกรรม#เบิกบุญใช้กรรม#ผลบุญผลกรรม#คำอธิษฐานเวลาทำบุญ#เบิกบุญมาใช้

หมายเลขบันทึก: 424008เขียนเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2011 05:29 น. ()แก้ไขเมื่อ 2 ตุลาคม 2013 21:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน

ความเห็น (16)

ถาวร

เขียนเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2011 05:38 น. ()

สวัสดีค่ะพี่ณัฐรดา

สร้างกุศลกรรมกันไว้ในทุกๆวันดีกว่า ทำวันนี้ให้ดีจะมีคุณค่า ขอบคุณสำหรับความรู้และข้อคิดดีๆยามเช้านี้ค่ะ

รัชดาวัลย์ วงษ์ชื่น(อิงจันทร์)

เขียนเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2011 05:38 น. ()

สวัสดีค่ะ

หลายคนยังไม่เข้าใจคำว่า "กรรม"
บ้างก็คิดว่ากรรม หมายถึงเฉพาะสิ่งที่ไม่ดี
ไม่เข้าใจว่า กรรม มีทั้ง กรรมดี และ กรรมชั่ว
ครูอิงเองก็เคยไม่เข้าใจมาก่อนเช่นกันค่ะ
การวิงวอน เป็นเรื่องที่ทำแล้วอาจสบายใจขึ้นในระดับหนึ่ง ด้วยหวังว่าจะพ้นทุกข์
คิดว่าอย่างน้อย ก็คลายทุกข์ในใจลงได้บ้าง
ขอบพระคุณค่ะ

วราภรณ์

เขียนเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2011 05:56 น. ()

สวัสดีค่ะ คุณณัฐรดา
"การทำบุญเป็นการละมิใช่เพิ่มกิเลส"
เห็นด้วยเป็นอย่างยิ่งค่ะ
ขอบพระคุณธรรมะยามเช้าที่ทำให้ได้ข้อคิดดี ๆ ค่ะ

บีเวอร์

เขียนเมื่อ 4 กุมภาพันธ์ 2011 06:29 น. ()

ใช่ครับ ธรรมะสอนให้เรา เข้าใจ รู้ทัน ละ วาง จนไม่เหลืออัตตาตัวตน

ศึกษาพระไตรปิฏกแรกๆ คนเรามักคิดว่าเรารู้อะไรมากมาย จนวันหนึ่ง เมื่อศึกษาอะไรไปเรื่อยๆ เราจะทราบว่า จริงๆ แล้ว เราไม่รู้อะไรเลย นั่นเพราะธรรมะสอนให้วาง

้เพื่อนผมหลายๆ คนก็นิยมกับคำว่าเบิกบุญเหมือนกันครับ ไม่ทราบว่าไปเอามาจากไหน