็Herb - สิ่งซ่อนเร้นในสวนสมุนไพร (8)


 

          การเกลี่ยดินเสร็จสิ้นลงไปแล้ว สิ่งที่ต้องทำต่อไปคือการปรับดิน การลงกล้าไม้  เราเลยหาเวลาในการประชุมกับประธานอสม.อีกรอบ โดยเลือกเอาเป็นวันอังคารที่ 18  มกราคม 2554  ในการประชุมครั้งนี้เราทำหนังสืออกมาให้หัวหน้าเซ็น แต่ว่าตัวหนังสือเราไม่ได้แจก เพราะว่าใช้การโทรบอก....

 

            พี่กบ ....เป็นพนักงานคีข้อมูลของสอน.เรา พี่กบจะมีเบอร์โทรศัพท์ของประธานอสม.ทุกหมู่บ้าน พี่เขาเล่าว่า จำเป็นต้องมีเพราะบางครั้งหัวหน้าเราจะจัดประชุมปุบปับขึ้นมาก็ต้องอาศัยพี่กบเป็นคนโทรบอก เป็นความรู้ใหม่ที่เราได้รับ การเชิญประชุมคราวนี้เลยการเป็นว่าเป็นการเชิญทางโทรศัพท์

 

            ความตื่นเต้นวันนี้น้อยกว่าครั้งที่แล้วมากนัก ด้วยเราเคยคุ้นกับเหล่าคุณพ่อคุณแม่อสม.จากงานเกลี่ยดินที่ผ่านมา ครั้งนี้เราตั้งใจจะจัดประชุมที่ห้องประชุมด้านบนอาคาร จัดเซ็ทอุปกรณ์เรียบร้อย  นั่งรอ......เก้าโมงเกือบจะสิบโมง........ไม่มีใครมา

 

            ใจชักจะเสีย  แม่ปิ่นมาถึงก่อนใครอีกแล้วพร้อมด้วยสมุนไพรในมือหลายตัว แม่ปิ่นบอกว่าส่วนใหญ่ไปรับผ้าห่มเลยมาช้ากัน (มีแจกผ้าห่มจากหน่วยงานไหนไม่ทราบค่ะ ลืมถาม อากาศที่นี่หนาวเหน็บมากมาย) ฟังแล้วเราโล่งอก นึกว่าทุกคนไม่เห็นหนังสือแล้วจะไม่มา ระหว่างรอคนอื่นๆแม่ปิ่นบอกเราว่าไปนั่งคุยกันในสวนดีกว่า

 

            อ้าว........เซ็ทเครื่องรอแล้วนะ ไม่เป็นไรไปคุยกันในสวนก็ดี สายๆซักพักมีคนมาแล้วค่ะ เริ่มจะครบทุกหมู่บ้าน เราเลยเปิดประชุม เริ่มต้นด้วยการคุยทบทวนปัญหาครั้งที่แล้วค่ะ เพราะวันนั้นกินข้าวแล้วทุกคนรีบกลับ และตัวเราเองก็พึ่งรู้ว่าจะต้องสรุปงานวันนั้นหลังทำงานเสร็จ (คำแนะนำจากพี่ติ๋วค่ะ)

 

            ทุกคนบอกว่าอาหารเผ็ดไปหน่อย น้ำดื่มน้อยไป อาหารคราวหน้าขอเป็นต้มปลากับส้มตำ ทุกคนไม่ชอบกินอาหารที่ทำจากหมูเท่าไหร่ค่ะ บอกว่าชอบกินปลา เสร็จจากปัญหาเราก็ทวงถามเรื่องลำไม้ไผ่ หมู่บ้านที่ไม่เอามาก็รับปากว่าจะเอามาค่ะให้ในวันปลูกค่ะ  จากนั้นก็ขึ้นหัวข้อการปรับดินค่ะ ทุกคนบอกว่าให้ใช้ปุ๋ยคอกมาผสมในดิน เราเลยให้คุณแม่เทเวศ เป็นคนรับผิดชอบในการหาปุ๋ย  แต่มติก็บอกว่าถึงเราจะเจียดเงินไปซื้อปุ๋ย แต่ทุกหมู่บ้านต้องมีมาแจมนะ

 

            ฟังแล้วเราก็ยิ้มแก้มปริ ทุกคนคิดให้หมดเลย ช่างเป็นหมู่บ้านที่มี อสม.ขยันขันเข็งและเข้มแข็งกันจริงๆ เราเลยนัดวันปรับดิน ตีรั้วที่เหลือ และลงปลูกสมุนไพรบางส่วน (หรือใครจะหามาเพิ่มก็ไม่ได้ว่าอะไร) ในวันที่ 20 มกราคม 2554  จากนั้นก็แยกย้ายกันกลับบ้านค่ะ

 

            ปัญหาใหญ่คือเรื่องเงิน...... ตอนนี้ไม่มีเงินสำรองทำโครงการอยู่เลย พี่อ้อ (นักวิทยาศาสตร์การแพทย์ชำนาญการศูนย์วิทยาศาสตร์การแพทย์ที่ 6 (ขอนแก่น) ) ซึ่งเป็นพี่ที่ทำงานอยู่กับพี่ติ๋ว ครานั้นที่พี่ติ๋วมาเยี่ยม (ทุกครั้ง) พี่อ้อก็จะตามมาด้วย  ได้แนะนำเราว่าเราควรยืมเงินออกมาทำโครงการ

 

            เราเลยเดินไปคุยกับหัวหน้า หัวหน้าบอกได้....เบิกเลย.... ตอนนั้นลิงโลดมากมาย เดินไปบอกน้องการเงินช่วยถอนเงินให้พี่ด้วยก็แล้วกัน  หัวหน้าเราขอดูตัวโครงการ ขอดูสัญญาการยืมเงิน โครงการตัวนี้เป็นตัวโครงการที่ปรับเงินขึ้นมาค่ะ ยังไม่ได้ให้หัวหน้าสสอ.เซ็นรับทราบ หัวหน้าเราบอกว่าอย่างนี้ให้ยืมไม่ได้หรอก นีต้องแจ้งให้พี่เอ๋ (หัวหน้าสสอ.) รู้ก่อนเพราะ สัญญาการยืมเงินต้องให้พี่เอ๋เซ็นอีกที 

 

            เครียดเลยค่ะ...........เพราะความสับเพร่าของตัวเองแท้ๆ ที่ละเลยหลังแก้โครงการ วันนั้นพี่เอ๋มีประชุมด้วยค่ะ เราเลยโทรหาพี่เอ๋ พูดขอร้องว่าขอนีถอนเงินโครงการก่อนนะค่ะ ค่าดิน ค่าอาหาร นีไม่มีจ่าย ตัวโครงการต้องทำอาทิตย์หน้าด้วยค่ะ 

พี่เอ๋ออกโมโหนิดหน่อยค่ะที่เราไม่เอาตัวโครงการที่แก้ไปให้แกดู แกเลยให้เราอ่านรายละเอียดให้ฟัง  แล้วก็บอกให้รอก่อนซักสิบนาที   ในใจตอนนั้นคิดว่า ไม่มีทางหรอก ไม่ได้แน่ๆ พี่เอ๋โหดจะตาย   ปกติหัวหน้าสสอ.จะเนี๊ยบมากเลยค่ะ เคาะวรรคผิดนิดเดียวยังมองเห็นเลย  ก่อนโครงการนี้จะเริ่มก็แก้ไปหลายรอบ

 

            ระทึกและลุ้นมากค่ะ......

 

สิบนาทีพี่เอ๋โทรกลับมา อนุญาตให้เราถอนเงินได้ ตัวโครงการเอาไว้มาแก้ไขกันอีกที เพราะมีรายละเอียดค่าใช้จ่ายบางอย่างที่ต้องแก้ไข   เฮ่อ............โล่ง........ความรู้สึกโล่งอกมาพร้อมกับความรู้สึกสงสัย แล้วน้ำตาก็พาลจะไหลกับความกรุณาของพี่เอ๋  ......เหตุใฉนพี่เอ๋ถึงใจดียอมให้เราถอนเงินได้หนอ

 

เราจึงได้เรียนรู้ ณ ตอนนั้นว่า  การเอาความคิดตัวเองไปตัดสินคนอื่น มันมีความไม่แน่นอนแอบซ่อนอยู่ ฉะนั้นแล้วจงอย่าเที่ยวไปตัดสินใครจากมาตรฐานตัวเองเป็นดีที่สุด

 

บ่ายนั้นเราเลยมีเงินโครงการนอนนิ่งอยู่ในกระเป๋าสตางค์ แอบเครียดเหมือนกันค่ะที่พกเงินสดเยอะ หึหึ

 

บทเรียนครั้งนี้ คงจะเป็นที่จดจำไปตลอดทุกๆโครงการค่ะ (^_^)

 

 

 

หมายเลขบันทึก: 423068เขียนเมื่อ 29 มกราคม 2011 00:49 น. ()แก้ไขเมื่อ 12 กุมภาพันธ์ 2012 18:14 น. ()สัญญาอนุญาต: สงวนสิทธิ์ทุกประการจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (1)

บทเรียนจากเพื่อนร่วมงาน

บทเรียนจากชาวบ้าน

ล้วนนอกตำราเรียน

ขอให้ทำด้วยใจ ให้ใจกับเพื่อนร่วมงาน

ให้ใจกับชาวบ้าน

และ แหะๆโดยเฉพาะลูกจ้างอย่าลืมใส่ใจเขา เพราะคือคนสำคัญในพื้นที่

และอีกที สมาคมลูกจ้างกระทรวงสาธารณสุข เรากำลังทำเรื่องการเพิ่มศักยภาพ ประสิทธิภาพการทำงานของลูกจ้าง

และครั้งที่สาม เรื่องสิทธิประโยชน์ของลูกจ้าง ดูได้ที่นี้

http://gotoknow.org/profile/smakom

ด้วยความขอบคุณครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท