ความหวัง... กับครั้งท้ายที่สุด (ภาคต่อ)
10 วันผ่านมากับการเยี่ยมไข้ เหมียว-สุขสวัสดิ์ เฉลี่ยสามวันถึงสี่วันต่อครั้ง.. จากวันแรกจนถึงวันนี้น่าอัศจรรย์ที่สุด ที่เหมียวไม่ยอมแพ้ต่อเวทนาที่เกิดขึ้นทางกาย... แน่นอนที่สุดเธอรับฟังคำที่อาตมาพูด และตอนนี้เธอก็เข้าใจถึงวิบากกรรมที่เคยทำมาในชาตินี้...
ครั้งที่สองของการเยี่ยมไข้ ไม่ห่างวันกันเท่าไหร่ เหมียวมีอาการดีขึ้นมาก สภาพจิตใจดี จากคำปลอบโยนทำให้เธอมีความหวังและกำลังใจ เธอร้องขออาหารที่จะทานในมื้อค่ำ (อาตมาไปเยี่ยมในตอนเย็น) เธอร้องขออาหารที่อยากทาน ตลอดระยะเวลาสองเดือนเธอไม่ทานอะไรเลย มีเพียงแต่นมไม่กี่อึก น้ำไม่ถึงแก้ว หรือแม้แต่อาหาร และที่สำคัญโปรตีนที่ทางโรงพยาบาลจัดให้ เพื่อไปซ่อมแซมบาดแผลที่เกิดจากการกดทับ เธอไม่ใยดี แต่วันนี้เธอถามถึงและพร้อมจะทาน...
ชั่วเวลาเพียงนิดเดียวที่อาตมาออกไปเยี่ยมไข้ห้องรวมและกลับมา เหมียวทานก๋วยเตี๋ยวหมูจนเกือบหมดชาม สร้างความประหลาดใจให้กับแม่และพี่สาวที่สุด น้ำตาไหลอาบแก้ม เปี่ยมไปด้วยความหวังที่ลูกสาวตนจะดีขึ้น...
เรื่องราวต่าง ๆ จากการ โยมแม่เกี้ยงซึ่งเป็นมารดาแท้ๆ และโยมพี่สาวได้เล่าถึงชีวิตทีเหมียวได้ประสบมา.. ตลอดระยะเวลา 28 ปีของหญิงสาวผู้นอนอยู่บนเตียงห้องพิเศษตั้งแต่วันที่ 17 พฤศจิกายน. เธอท้อแท้ เกรี้ยวกราด และแผดเสียง ใช้อารมณ์ตลอดเวลา เมื่อรู้ว่าเธอไม่มีทางเยียวยาเพื่อจะหาย และในที่สุดเธอก็ต้องล้มตัวลงที่นอนร่วมสองเดือนกว่า.. ชีวิตหลายบทตัวละครที่ซ้ำซ้อนกันอยู่ที่ให้เธอต้องเล่นและเป็นคนพิจารณาบทเอง เสกสรรค์ให้เป็นขึ้นเอง ไม่มีใครช่วยเธอได้..
ชีวิตคู่ที่ผ่านมาสองคน กับการสูญเสียบุตรไปถึงสองคนโดยไม่เจตนา แต่เป็นความตั้งใจของสามีคนที่สองที่ล่วงลับไปก่อนหน้าแต่การผูกใจอาฆาตของเธอ ทำให้ต้องเจ็บช้ำ หรือที่เรียกว่า หยิกเล็บก็เจ็บเนื้อ การสาปส่งไม่ไปร่วมงานส่งสังขารครั้งสุดท้ายของแฟนหนุ่ม สร้างความเจ็บช้ำให้เธอเช่นกัน แต่ก็ยังมีความแค้นอาฆาตในใจด้วยกับเรื่องราวอันเจ็บแสบที่อดีตสามีเคยทำไว้..
กับสามีคนปัจจุบันที่ยังมีชีวิตอยู่อีกคนหนึ่ง พยายามติดต่อเข้ามา แต่เหมียวไม่ยอมรับสาย ไม่คุยด้วย ไม่อโหสิ ยังไม่ใจอ่อนเรื่องการยกโทษและอโหสิกรรมให้กันและกัน ทั้งที่เจ้าตัวก็ทราบว่าเวลายังเหลือน้อยอยู่เต็มที่... แต่ ณ ตอนนี้ เธอพูดกับอาตมาบ่อยครั้งม... ว่าถ้าหากหายจากอาการป่วยเมื่อใด เธอจะไปร่วมสร้างบารมีทำโรงทานกับอาตมาทุกที่ ทุกแห่งที่มีงาน และจะคอยปรนนิบัติครูบาอาจารย์ จะปฏิบัติธรรมจนลมหายใจสุดท้าย..ได้ยินคำนี้อาตมารู้สึกปลื้มปิติ กับการเย็นลงในจิตของเธอ..
หลายวันก่อนเธอร้องขอว่าอยากใส่ชุดขาว บวชใจตลอดชีวิตและขออโหสิกรรมกับเจ้ากรรมนายเวรที่ผ่านมาทุกเรื่องราว ทุกภพทุกชาติ อาตมาจึงบอกบุญคหบดีเจ้าของกิจการร้านประดับยนต์ท่านหนึ่ง ซึ่งมีเมตตาจิตสูงเพราะสามีเป็นมะเร็งเช่นเดียวกัน (ตอนนี้สภาพจิตใจเต็มร้อย) มีเมตตาร่วมทำบุญชุดขาวสองชุด เป็นเสื้อขาวและผ้าซิ่น อาตมานำไปวางไว้บานศีรษะของเหมียว และผ้าจีึวรของเณรฤดูร้อน ให้เหมียวอธิษฐานกล่าวคำถวาย เพื่อเอาอานิสงส์และแผ่เมตตาไปยังลูกๆ ของเหมียวที่ไม่มีโอกาสได้เจอกันอีกเลย
ความสบายใจของเหมียวกับความคาดหวังที่จะมีอาการดีขึ้น กำลังใจรวมถึงความตั้งใจจริงในการจะปฏิบัติธรรมบนเตียง โดยการภาวนาและมีสติ หรือที่เรียกว่า สติปัฏฐาน 4 เหมียวพยายามอธิษฐานเพื่อจะกำหนด และทำให้ได้มากที่สุด เพื่อแยกกาย แยกจิต เวทนามีเพียงกาย อย่าให้มาบั่นทอนในจิต คำแนะำนำที่เหมียวได้รับ เธอทำได้ดี..และดีมาก
บรรดาญาติพี่น้องจากภูเขียวมาเยี่ยมไข้กันเต็มห้องในวันนี้ สร้างความประทับใจให้กับเหมียว เพราะไม่เคยเห็นว่าญาติจะมากันเยอะขนาดนี้..แม่ผู้เป็นต้นแบบแห่งความรัก และความปรารถนาดีต่อลูก พยายามทำทุกอย่างเพื่อให้ลูกได้มีความหวัง หรือดีขึ้น มีสติตลอดเวลา ถึงแม้จะทราบว่าเธอไม่มีโอกาสหายก็ตาม... แต่ความกระตือรือร้นในการที่จะหาทุกสิ่งทุกอย่างให้ลูก เพื่อความหวังและกำลัง เพื่อเป็นอนุสรณ์แด่ลูกสาวคนสุดท้อง..สุดที่รัก
โปสเตอร์ใหญ่ยักษ์รูปพระพุทธชินราช ได้ถูกติดบนผนังปลายเท้าของเหมียว เพื่อให้เธอได้ส่งจิตไปขอพรท่านทุกวัน อาตมามั่นใจเสมอว่า สิ่งอัศจรรย์ย่อมเกิดขึ้นกับเธอได้หากภาวนาและน้อมเอาคุณงามความดีที่เคยทำมา ตั้งจิตให้มั่นแล้วน้อมใจอธิษฐานสร้างพลัง..เพื่อเพ่งภาวนาให้เธอได้พ้นจากโรคกรรม..ในเร็ววัน...
อีกไม่นาน สิ่งอัศจรรย์จะบังเกิดกับเธอ..เหมียว
คอยฟังข่าวกันนะ
(ติดตามภาคต่อไป)
ความเห็น (3)
นมัสการ ครูพระ ผมน้องใหม่ เพิ่งเสนอผลงาน อยากมีแนวร่วม แวะชมผมบ้าง และฝากข้อคิดเป็นพระคุณยิ่ง
นมัสการค่ะ
นับว่าเป็นสิ่งที่ดีมากๆ ที่ทางพระคุณเจ้ามีโครงการไปเยี่ยมผู้ป่วย ขอชื่นชมค่ะ ฝก้อยากฝากให้ทางพระคุณเจ้าเชิญชวนให้สาธุชนได้หันมาใช้หลักธรรมในการดูแลตนเองตั้งแต่เนิ่นๆอย่ารอให้มีการเจ็บป่วยเกิดขึ้นแล้วค่อยปฏิบัติค่ะ
นมัสการพระอาจารย์
นับเป็นบุญ อันใหญ่ยิ่งที่เหมียวได้มีโอกาสเรียนรู้ อยู่กับตัวเอง ค้นพบทางสงบใจ
ลด ละเลิก ความรู้สึกที่เป็นอันตรายทั้งปวง