สัจธรรมชีวิตคู่

วันนี้สามีเล่า

ว่าได้คุยกับเพื่อนในเฟสบุ๊คเรื่องเกี่ยวกับสัจธรรมของชีวิตรัก

ว่าตอนแรกเป็นเพื่อน ก็ปรารถนาดีต่อกันประสาเพื่อน 

พอกลายเป็นแฟนก็ตื่นเต้น เป็นชีวิตแบบหนึ่ง

ตอนเป็นคู่ชีวิต ความตื่นเต้นลดลง ก็เป็นชีวิตอีกแบบ

พอมีลูก ตอนลูกยังเล็ก รูปแบบความสัมพันธ์เริ่มเปลี่ยนไป

พอลูกโต กลายเป็นรู้สึกเหมือนมีแม่เพิ่มขึ้นอีกคน

พอลูกโตมากๆ จากที่เคยเป็นแม่ ก็กลายมาเป็นเพื่อนกันตามเดิม

 

*__*

เอิ่ม ... ขอบคุณค่ะ

พรรณาซ้า

คนฟังเห็นภาพตัวเอง

(เล่าสู่กันขำๆค่ะ)

[นงนาท สนธิสุวรรณ]

น่ารักจังค่ะบันทึกนี้...กรณีของพี่นั้น..ถูกสามีเรียกว่าเป็นแม่คนที่สองตั้งแต่สัปดาห์แรกหลังการแต่งงาน เพราะปรนนิบัติเหมือนเขาเป็นลูกชายคนโต ตามสัญชาติญาณของผู้หญิง. ^0^...

                            

                               รูปเก่าเมื่อ ๓๐ ปีมาแล้ว

[ณัฐรดา]

สวัสดีค่ะพี่นงนาท

เค้าบอกชีวิตคู่กับชีวิตคนนี่เหมือนกันค่ะ

ชีวิตคน จากเด็ก กลายเป็นคนแก่ พอแก่ ก็กลับกลายเป็นเด็ก

เหมือนชีวิตคู่ ที่เริ่มจากเพื่อน สุดท้ายก็กลายกลับสู่เพื่อนค่ะ

ขอบคุณนะคะที่แวะมาค่ะ

[บุษรา]

• สวัสดีค่ะ
• ทุกวันนี้ยังไม่พบสัจธรรมชีวิตคู่เลยค่ะ ....ก็เลยไม่ค่อยกล้าคอมเม้นท์บันทึกนี้...เพราะกลัวผิดวัตถุประสงค์ค่ะ....อิอิ 
• "พอลูกโตมากๆ จากแม่ ก็กลายมาเป็นเพื่อนกันตามเดิม ประเด็นนี้น่าสนใจก็ยังดีนะคะที่ได้กลับกลายมาเป็นเพื่อนอีกครั้ง......
• ขอบคุณค่ะ

                                     

[มนัสดา]

สวัสดีค่ะคุณณัฐรดา

• ก็...ย่อมเป็นเช่นนั้นแล

[krugui]

มีส่วนจริงถึงจริงที่สุดค่ะ...

จากเพื่อนมาเป็นแฟน แล้วใช้ชีวิตร่วมกัน ลูกเต้าโตกันแล้วก็กลายมาเป็นเพื่อนที่ต้องคอยไต่ถาม  คอยดูแลกัน  ใส่ใจทั้งกายและใจต่อกัน

นี่แหละ....รสชาติของชีวิต!!!!

[นาย ประทีป วัฒนสิทธิ์]

เรียน คุณณัฐรดา ผมน้องใหม่ เพิ่งนำเสนอข้อติดข้อเขียน ผมต้องการแนวร่วม แวะชมผมบ้าง และฝากข้อคิดเป็นพระคุณยิ่ง

[ภูสุภา]

เหมือนกันจริง ๆ ค่ะ

เพียงแต่ว่า เขาบอกว่าเราไม่ใช่เพื่อนที่เขาสนิทที่สุด ลูกชายต่างหากที่เป็นเพื่อนสนิท ว่าอะไรว่าตามกันทุกเรื่องโดยเฉพาะว่าแม่เชย ช้า ไม่รู้เรื่องทันสมัยเหมือนเขาสองคน

ฝากคุยกับพี่นงนาท วัดใหญ่ที่ไดบัตสึ นี่คะ หวานแหววจังค่ะ

[mee_pole]

สวัสดีค่ะ คุณณัฐรดา

 ของ meepole เจอกันตอนเรียนป.โทค่ะ เขาเรียนวิศวะ เราเรียนวิทยาศาสตร์ มาเจอกันในห้องเรียนภาษาอังกฤษ เรียนไปเรียนมาไม่ชอบหน้ากัน (เพราะเขาเก่งกว่า :) ก็เลยกลายเป็น

ไม่ชอบหน้า - เป็นเพื่อน - เป็นแฟน -แต่งงาน -อยู่นานๆ เป็นเพื่อน จะย้อนกลับถึงขนาด ไม่ชอบหน้าอีกหรือเปล่า ยังไม่รู้ค่ะ รู้ว่าไม่ชอบ หน้าแก่ๆ กัน หุ หุ

[krupong]

สวัสดีค่ะ

• คู่ชีวิต...ไม่มีมิตรแท้และศัตรูถาวร เพราะเปลี่ยนแปลงไปตามอารมณ์และสถานการณ์ในแต่ละวัน
• ส่วนใหญ่อำนาจย่อมอยู่ในมือนางเอกเสมอค่ะ

 

[ปณิธิ ภูศรีเทศ]

• เป็นเรื่องเล่าเบาๆ แต่หนักเอาการครับ
• ขอบคุณครับ
• ปณิธิ ภูศรีเทศ

[มนัสดา]

สุขสันต์วันคิดฮอดค่ะคุณณัฐรดา