คำกลอนสอนชีวิต

คำกลอนสอนชีวิต

ไม่อยากฝัน ไม่อยากหวัง สิ่งทั้งสิ้น
ดั่งอาจินต์ ครูบังคับ สั่งให้หา
เราละเบื่อ แสนเบื่อ ไม่อยากมา
โอ้เราน๊า จะมีฝัน ไปทำไม

เป็นบุคคล ควรทำตน ให้มีฝัน
แต่เรานั้น จะมีฝัน ไม่มีไหร
โอ้เราน๊า จะแต่งกลอน ไปทำไม
ก็ครูให้ แต่งส่ง เก็บคะแนน

ถ้าให้ฝัน ฉันก็ฝัน อยากสบาย
อยู่ง่ายง่าย ไม่เป็นทุกข์ ก็สุขแสน
ไม่ต้องคิด ถึงสวรรค์ วิมานแดน
ไปหาแฟน ก็สุดแสน จะสบาย

Do you know ? What’s up ขยับจิต
เราไม่คิด อนาคต จุดมุ่งหมาย
เราคิดแต่ จะอยู่ แบบลอยชาย
ตอนสุดท้าย ก็จะกลาย เป็นขอทาน

ถึงขอทาน ก็จะใช่ ว่าไร้สุข
ดีกว่าทุกข์ ไม่สนุก ไม่สนาน
จะรวยไป ทำไม ให้นานนาน
ก็ป่วยการ หวงแต่ทรัพย์ ดับกายา

ถ้าคนรวย รวยทรัพย์ ไม่รวยสุข
มีแต่ทุกข์ โรคภัยร้าย ทำลายหนา
ถ้างั้นอยู่ แบบคนจน แบบบ้านนา
ก็มีค่า มีสุข ทุกทุกครา

เกิดเป็นคน อย่าคิดมาก ให้เปลืองจิต
มีชีวิต อยู่ได้ ก็บุญหนา
จงทำกาย จิตเจ้า ทั้งกายา
สุขอุรา ในโลกแห่ง ความมืดมน

หรือถ้าหาก ทำตน ให้ทุกข์หนัก
เรียนมากนัก ทำงานไป ไร้ใครสน
ชีวิตเจ้า ดำเนินไป อย่างไฟลน
กลายเป็นคน เสียสติ ไร้วิญญาณ

 

[ปรารถนา ธิมาชัย]

อ้อมจ๊ะ!!!!

เป็นกลอนที่อ่านแล้วซึ้ง  สนุก  น่าส่งต่อมากเลยนะ

เราอยากให้อ้อมเพิ่มสีสันให้กับกลอนบ้างนะจ๊ะ  เช่นสีตัวอักษร  พื้นหลัง  หรือนำภาพมาใส่ด้วยก็ได้นะจ๊ะ

เป็นกำลังใจให้เพื่อนนะ....

สู้ ๆ นะจ๊ะ

แล้วอย่าลืม   join  with  my  blog  at

http://gotoknow.org/blog/adekdee