ตอนที่ 4 ห้องเรียนบนรถตู้ (กองทุนหมุนเวียนเพื่อการเกษตร)

              วันที่่ 26 กันยายน 2548  คณะของจรูญและศูนย์บริการการศึกษานอกโรงเรียนอำเภอพะโต๊ะ ได้ไปเรียนรู้การบริหารจัดการธนาคารหมู่บ้าน บ้านเหมาะ ของลุงบุญลาภ เสร็จแล้วได้ขึ้นรถตู้เดินทางกลับทันที

               บนรถตู้ที่นั่งมาในวันนั้น มีกลุ่มลุงจรูญ 7 คน และคณะของศูนย์บริการการศึกษานอกโรงเรียนอำเภอพะโต๊ะ มีผู้อำนวยการและครูอาสารวม 3 คน ได้นั่งมาในรถตู้ด้วยกัน สภาพดินฟ้าอากาศมีฝนตกหนัก นั่งมาด้วยกันได้พูดคุยกันถึงเรื่องที่ได้รู้จากการศึกษาดูงานครั้งนี้ว่าอาคารที่ทำการของธนาคารมีความสวยงาม ติดถนน ติดแอร์ น่าอยุ่มาก มีทีมงานที่เข้มแข็ง มีสวัสดิการของพนักงาน ธนาคารมีสมาชิกมาก มีเงินทุนมากและมีการระดุมทุน (เงิน) จากสมาชิกที่มีเงินฝากจากธนาคารอื่นถอนมาลงทุนและฝากกับธนาี่คารหมู่บ้านของลุงบุญลาภ จึงทำให้ธนาคารหมุ่บ้าน บ้านเหมาะ เข้มแข็งและพัฒนาขึ้นมาเป็นธนาคารหมุ่บ้าน ตลอดเวลาที่นั่งมาในรถตู้กลับม คณะของเราได้พูดคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้และวิเคราะห์บทเรื่องที่ได้ไปเีรียนรู้มาว่าจะนำความรู้ที่ได้รับมาพัฒนากองทุนของกลุ่มคนจนได้อย่างไร เพราะกลุ่มธนาคารหมู่บ้านเหมาะและ/กลุ่มกองทุนของบ้านคลองนุนมีความแตกต่างกัน กลุ่มกองทุนบ้านคลองนูนยังมีปัญหาและเงินทุนอยู่มาก จากการพูดคุยแลกเปลี่ยนเรียนรู้บนรถตู้ พอสรุปได้ว่าเมื่อกลับจากดูงานและกลุ่มกองทุนฯบ้านคลองนูนจะดำเนินการดังนี้

               1.  จะต้องระดุมทุนจากสมาชิกเพิ่มขึ้น คือกลุ่มจะกู้เงินของสมาชิกที่นำไปฝากที่ื่อื่นให้มารวมลงทุนกับกลุ่ม โดยให้ดอกเบี้ยเท่ากับธนาคารที่กลุ่มกู้เงินมา

               2. จะต้องบริหารจัดการ แต่งตั้งผู้ทำงาน ให้มีบทบาทและหน้าที่ที่ชัดเจน

               3. สมาชิกกลุ่มทุกคนต้องได้รับการเรียนรู้อย่างต่อเนื่อง

               4.  ต้องสรรหาผู้มีความรู้มาช่วยในการบริหารงานงานของกลุ่มเพิ่มขึ้น

                5.  ต้องทำให้สมาชฃิกกลุ่มทุกคนมีผลประโยชน์เพิ่มขึ้นและต้องมองหาทางทำธุรกิจเพิ่มเติม

                การเรียนรู้และวิเคราะห์บทเรียนของผู้ศึกษาดูงานก็ได้เสร็จสิ้นเมื่อกลับถึงบ้าน เราพบว่าการเรียนรู้ไม่ว่าที่ไหน เวลาใด ไม่จำกัด ถ้าเรามีความพร้อมเราก็สามารถเรียนรุ้ได้ตลอดเวลา ตามความต้องการ