"...ทำ AI นี่..ต้องทำไปถึงไหนครับ.." (ห้องเรียนกระบวนกร AI ตอนที่ 298)
เป็นคำถามสำหรับคนทำ AI ครั้งแรก top ฮิตติดดาว ตอบอย่างนี้ครับ..
1. ทำจนจบระยะเวลาโครงการครับ..เช่นเขาให้เวลาทำเดือนหนึ่ง ก็ทำเดือนหนึ่งครับ ..เอาให้มันเต็มที่เลย...ได้แค่ไหนเอาแค่นั้น...หลายโครงการที่มันเกิดขึ้นระหว่างการอบรม กลับส่งผลไปอีกหลายเดือนก็มี แต่ต้องเอาจริงนะครับ..หลายคนทำเต็มที่ 2 เดือน ทักษะติดตัวไปตลอดครับ..กลับมาเล่าเรื่องดีๆให้ฟังก็มาก..ข้อนี้สรุปได้ว่า ขอให้ทำจริงๆ เถอะครับ สั้นๆ บางที่ไม่กี่วันยังทำอะไรได้หลายอย่าง เช่นลูกศิษย์คนหนึ่งเจอกันไม่กีครั้ง ท่านนี้ทำธุรกิจขายส่ง..สินค้าประเภทหนึ่ง (ขอเก็บเป็นความลับ)
...เล่าให้ฟังว่า ครั้งหนึ่งไปส่งของ..เห็นที่วางสินค้าลูกค้าดูสกปรก เลยบอกลูกค้าว่า ขอทำความสะอาด ปรากฏลูกค้าชอบ..แถมได้ลูกค้าร้านข้างๆ อีก เลย "ค้นพบ" เรื่องดีๆ (ใน AI เราเรียกว่า Discovery)...จากนั้นเลยขยายผล (Dream) ตั้งทีมทำความสะอาดพื้นที่วางของให้ลูกค้า (Design)..ปรากฏว่าปัจจุบัน ก็ยังเป็นเรื่องที่ทำแล้วได้ผล..(Destiny) ลูกค้าบอกต่อกันเห็นๆ ว่าเขาเป็นเจ้าเดียวที่เอาใจใส่ลูกค้ามากๆ...ประมาณเจอว่าเรื่องนี้เป็น Discovery ระหว่างการฝีกอบรมสั้นๆ แต่เอามาใช้ขยายผล จนทำต่อมาถึงปัจจุบัน (ปีที่สาม) คนนี้ไม่ได้ทำอะไรเพิ่ม..แต่สิ่งที่เจอระหว่้างการฝึกอบรมสั้นๆ กลับกลายเป็นหัวใจขององค์กรของเขาในปัจจุับัน
2. ทำเพลินๆ ใช้ในชีวิตประจำวัน..อันนี้เป็นกลุ่มที่ทำในระยะสั้นได้ผลมาแล้ว..ก็จะนำไปใช้ในด้านอื่น แล้วกลับมาเล่าให้ฟัง...ประชุมก็ใช้..คุยกับลูกก็ใช้...ทำบัญชีก็ลองเอาไปปรับปรุง..เช่นมีรายหนึ่งปรับปรุงร้านกาแฟด้วยการศึกษา AI แล้วได้ผลดี (ดูกรณีศึกษาร้านกาแฟ ที่ www.aithailand.org) แล้ว ดีขึ้น ตอนหลังเอาไปใช้ในการประมูลงานบัญชี ก็ได้ผลครับ...ประมาณว่าพอทำจริง เกิดทักษะ ทำให้เอาไปประยุกต์ใช้ในเรื่องอื่นๆได้
3. ทำเป็นอาชีพ..เป็นกลุ่มอาจารย์ พวกที่ปรึกษาด้าน OD กลุ่มนี้จะหาทำ AI พลิกแพลงไปเรื่อยๆครับ...อันนี้ไม่มีขอบเขต.. จะเห็นการประยุกต์ใช้ในด้านต่างๆมาเรื่อยๆ.เผยแพร่มาเรื่อยๆ จะว่าไปกลุ่มนี้พัฒนามาจากกลุ่มที่สองครับ..แรกๆก็ทำเพลินๆ จนเอามาสอน มาเผยแพร่ จนมาวิจัย จนทำเป็นที่ปรึกษา AI ในที่สุด...
.....
สรุปแล้ว ทำไปถึงไหน..ตอบได้เลยครับ...ทำได้ไกลมากครับ จนเป็นอาชีพ..แต่ต้องทำ "จริง" แต่แรกเท่านั้น..
....
คุณล่ะ คิดอย่างไร
ความเห็น (6)
เรียนท่านอาจารย์
คุณยายมาเข้าห้องเรียนตอนเที่ยงและกินข้าวไปด้วยค่ะ
ขอบพระคุณมากๆครับคุณยาย หิวเลย ต้องไปทานข้าวแล้วล่ะ
อ่านแล้วได้ความรู้ดีมากครับ ขอบคุณ
ยินดีมากๆ ครับ ท่านอาจารย์โสภณ ที่ Blog ของพวกเราเป็นประโยชน์ต่อท่านอาจารย์ครับ
อ่านแล้วได้แง่คิดดีครับ เดี๋ยวจะได้นำไปลองปรับใช้ดูบ้าง ขอบคุณมากๆ ครับ
-ขอบคุณที่แวะมานะครับ..