-ปณิธิ ภูศรีเทศ-
(ภาพสีชอล์กเทียน:ไม้ดอก มรภ.พิบูลสงคราม/ทะเลแก้ว/พิษณุโลก-ปณิธิ)
แสนเสียดายเวลามันพาแปลก
เรายิ่งรีบแต่แรกมันยิ่งร้อน
อยากให้เร็วลนลานตะวันรอน
แสงคงลับดับก่อนจะเสร็จงาน ........ช่วยลบบทแรกด้วยครับ ไม่เพราะ
*** สวยมากเลยค่ะ...ถูกใจ
*** มีความสุขกับการเข้าค่ายนะคะ
คนอารมณ์ศิลป์เกิดได้ทุกที่น่าทึ่งจริงนะคะอยากทำได้มั่งจัง
ภาพวาดนี้สวยดีมีชีวิต
ถึงแม้จิตคนวาดอาจสับสน
วาดได้ดีทั้งที่ใจร้อนรน
แม้จะบ่นว่าไม่เสร็จยังเฮ็ดงาม
ภาพที่เราร่วมกันต่อเติม
ค่อยค่อยเพิ่มรายละเอียด
ภาพหวานไหวละไมละเมียด
กลับแหลกละเอียดเพราะมือเธอ
นอนไม่หลับ มาสวัสดีค่ะ
อย่าเสียดายเวลาและโอกาส
แม้ภาพวาดไม่สำเร็จตามที่หวัง
ทำเพียงนี้ ได้เท่านี้ อย่าชิงชัง
ว่างก็ยัง มานั่งวาดได้ต่อไป
ดีแล้วครับ อารมณ์ศิลปินก็อย่างนี้แหละมักแปลผัน .... ท่องคาถาคำว่า"หยุด"ไว้บ้าง ค่างงานไว้ กลับมาทำต่อความคิดอาจกระฉูด....จริงๆ น๊ะ ครู........
สวัสดีค่ะ
เข้ามาชมภาพวาดค่ะ
มีความสุขกับการเข้าค่ายนะคะท่านอาจารย์
ขอบพระคุณมากๆค่ะ
สวัสดีค่ะ
ขอให้มีความสุขกับการเข้าค่ายนะคะ
แสนเสียดาย...แสนเสียดาย...
มาเห็น ก็จวนบ่าย คล้ายสิ้นหวัง
อยากจะวาด ก็ชักช้า ละล้าละลัง
อยากจะนั่ง มองนิ่งนิ่ง ยิ่งลุกลน
ตัดสินใจ ร่างภาพ ในฉับพลัน
มือกลับสั่น ใจไม่สู้ ดูสับสน
ยิ่งเวลา เคลื่อนคล้อย พลอยร้อนรน
เหมือนต้องทน ทำอะไร ไปแกนแกน
แสนเสียดาย เห็นภาพ ยังไม่เสร็จ
ไม่สำเร็จ ต้องตัดใจ นำไปแขวน
รอวันพรุ่ง ตะวัน มาเยี่ยมแดน
ปลดภาพแขวน มาวาดต่อ ก็ยังทัน