สวัสดีครับเพื่อน ๆ วันนี้ที่ ม. ทักษิณถิ่นเมืองสงขลายามเช้า ๆ มีสายฝนโปรยปรายลงมา ขณะเดินทางไปสอนหนังสือต้องกางร่มเลยละ...
ยามเช้าที่มหาจุฬา ฯ วังน้อย...
ตามเส้นทางที่ผ่านพบช่วงวันท้ายสุดสัปดาห์ ท่านคณบดีคณะมนุษย์ ฯ ของ ม. ทักษิณอนุญาตให้ยูมิไปสอนหนังสือให้กับมวลนิสิต ป. โท สาขาพระพุทธศาสนา ที่มหาวิทยาลัยมหาจุฬาลงกรณราชวิทยาลัย วิทยาเขตนครศรีธรรมราช เลยพาไปเรียนนอกห้องเรียน ไปไหนกันดีละ...ได้คำตอบว่าไปเบิ่งลาวกัน...
สะบายดีอีสาน...เริ่มจากหลักกิโลนี้ละ ไปทางอุดร หนองคาย
พวกเรามาแวะพักเซาเมื่อยกันตรงริมลำตะคอง เมืองย่าโม...เริ่มมีกลิ่นอายลมหนาวบ้างแล้วละ...
นิสิต ป. โท 40 รูป/คน เราต่างเป็นครูของกันและกัน...
ทางผ่านคือ เมืองพิมาย
แวะเข้าไปศึกษาอารยธรรมโบราณขอม สร้างในยุคอาณาจักรจักรขอมเจริญรุ่งเรือง...อย่างน่าอัศจรรย์ใจว่า สร้างมาได้อย่างไร...
ถ่ายภาพร่วมกับ รศ. สมบูรณ์ ผู้เชี่ยวชาญด้านไทยคดีศึกษา
บรรดานิสิต ป. โท ส่วนหนึ่งร่วมถ่ายภาพ
มาเห็นอย่างนี้แล้วไม่ต้องไปเมืองเขมรก็เหมือนได้ไป เพราะเทวาลัยสถานแห่งนี้สือถึงอารยธรรมโบราณของเขมรช่วงพระเจ้าชัยวรมันเรืองอำนาจนั้นแล.
แง่คิด...การได้ลงไปเห็นสัมผัสด้วยตนเองจะมีคุณค่ามากกว่าอ่านหนังสือมากเล่มนั้นแล.
ชมลาวเว้าอีสานแบบเท่เลยนะครับบ ท่านอาจารย์ สวัสดีครับ
สวัสดีครับ คุณโสภณ เปียสนิท
งานนี้ผมเองต้องทบทวนความจำเก่า ๆ ที่เคยเว้าเคยจา...
และพยายามสื่อสารเป็นภาษาลาวได้ตลอดรอดฝั่งครับผม...
ได้คำที่ลืมไปแล้วเยอะ...อย่าง...อาหารรสแซบ กะด้อกะเดี้ย...อิ อิ อิ
ขอบคุณครับ
เห็นรายงานอากาศว่าหนาว
อาจารย์ไม่หนาวเลย..หรือคะ
สวัสดีครับ คุณครู ป.1
อากาศที่เมืองหนองคาย เมื่อตี 5 ก่อนอรุณรุ่งอยู่ในความหนาวประมาณ 13 - 14 องศา ครับผม
ช่วงเย็นและค่ำจะมีลมพัดแรง ๆ หนาวลมริมฝั่งแม่น้ำโขงครับผม
ที่สังเกตคือ แม่น้ำโขงน้ำแห้งลงใกล้จะเห็นทรายอยู่แล้วละครับ...
ทำไมแห้งแล้งเร็วขนาดนั้นก็ไม่รู้...
ขอบคุณครับ
แม่นอยู่บ่คะ ลืมภาษาลาว ได้จังได๋น้อ ไปหนองคายได้กินข้าวเหนียว ปิ้งไก่ แจ่วบอง บ่น้อ
สะบายดี คุณนีนาถ
ยังบ่ลืมถิ่มดอก คำเว้าบ้านเฮา แต่มีบางคำที่บ่ได้เว้าโดนมันเลยคึดบ่ออกเด้...อิ อิ อิ
ยังคำว่า...ทำอิ้ด...( ครั้งแรก ) ...เพิ่งมาได้ยินอีกก็อยู่เมืองลาวนี่ละ...
ได้กินเมิดสู่อย่างละ ของกินบ้านเฮา...
ขอบอกขอบใจหลาย ๆ เด้อ...
คำว่า"ทำอิด" คนทางเมืองอุบล กับเมืองยศ ยังใช้เว้ากันอยู่ค่ะ...แม่นความอาจารย์นั่นแหล่ะ...
บางคำบ่ได้ใช้ดนแล้ว มันก็คึดบ่ออก..อย่าว่าแต่ภาษาลาวเลย ภาษาไทยเขียนสะกดบางคำ
ต้องอาศัยเปิดพจนานุกรมว่าเขียนถืกหรือบ่....
ขอบคุณอาจารย์ที่ตอบ...มื้ออื่นจะแวะเข้ามาเยี่ยมใหม่เด้อค่ะ...
ซำบายดีอยู่บ่น้อ คุณนีนาถ
ได้เข้าไปเบิ่งลาว บางคำเขาเว้าจะคึดซวด อย่างคำเว้าว่า...รถตำกัน...
บ้านเฮาเว้าว่า..รถชนกัน..เพิ่นว่าเด้..อิ อิ อิ
แวะมาชมทบทวนความทรงจำดีๆที่ได้ไปเบิ่งเมืองลาวด้วยคนค่ะอาจารย์ ถ้ามีโอกาสไปอีกคงจะได้เห็นอะไรดีๆได้มากกว่านี้แน่นอนค่ะ
สวัสดีครับ คุณuma
เป็นคนหนึ่งที่อยู่ในภาพถ่ายทางผ่านไปยังอีสานด้วยนะนี่
เธอเป็นดีเจคนเก่งของรุ่นนี้ ส่งเสียงแจ๋ว ๆ ทางวิทยุแถวเมืองนครศรีธรรมราช ในนามดีเจอรอุมา...ได้เห็นเรื่องราวผ่านตาก็นำมาบันทึกเล่าขานกันต่อไปนะครับ
ขอบคุณครับ
มาเยี่ยมเส้นทางไปลาวของอาจารย์เทียบกับของผม สิ่งที่อาจารย์เห็นผมอาจจะไม่เห็นและสิ่งที่ผมเห็นอาจารย์ยังไม่ได้เห็น อ่านของอาจารย์ทุกตอนเลย
สวัสดีครับ คุณman
ถูกแล้วละ เพราะสองคนยลตามช่องก็ต่างคนยลมองเห็น
หลากหลายสิ่งที่เป็นได้แลเห็นต่างมุมมอง...อิ อิ อิ
ขอบคุณครับ