นิทานที่ 19 เสนาหมากขี้กา

 

 

ปางเมื่อ มหาฤกษ์ตั้ง           งันม่วนวิวาโห

หดสรง ยังนารี                   ใหม่ซอนแทนเค้า

ขึ้นเป็น มหาเทวีเหง้า          เทียมองค์ภูวนาถ

สาวสนม แอ่นฟ้อน             แคนฆ้องปี่กลอง

 

เสนา ทั้งหนุ่มเฒ่า              เข้าฮ่วมซอนลอน

     มวลบัณฑิต                 นั่งซมแพนฟ้อน

พอเถิง รายการขั้น             เสียงงันงดเสบ

     พระยาจึ่งให้                 คนใซ้ส่งขัน

 

ขันหนึ่ง มีหมากไม้              เจียงหน่วยสุกแดง*

หมากขี้กา ขันสอง              อยู่เฮียงเคียงตั้ง

พระยา จับเจียงหย้ำ            แดงหวานรสแซบ

มวลเสนา นั่งล้อม               ยายให้ หมากขี้กา*

 

หมากเจียง หวานแซบซ้อย   พระยาเสือดแนมเสฯ

     พากันกิน                     หมากขี้กาขมไส้

สูเจ้า กินลงท้อง                 ผลผลาซงแซบ

เรากิน หวานถืกลิ้น             มวลเจ้าก็ว่าหวาน อยู่หรือ?

 

มวลเสนา นั่งซ้อง               ขานตอบทูลพระยา

ฝูงข้า กินหมากขี้กา           ก็ว่าหวานในลิ้น

     กินลงท้อง                    ความหวานยังติดปาก

หมากขี้กา แห่งเจ้า             กินแล้วเล่าหวาน พระเอย

 

พระยา ถามหยั่งฮู้               เสียวสวาดบัณฑิต

ทดสอบ ความจริงใจ           เมื่อกินผลไม้

ทานโทษ อันว่าเจียงสุกเข้ม  หวานเริงลิ้นปาก

หมากขี้กา ขมขนาดแท้       ผลไม้ต่างแนว พระเอย

 

เสนา ฟ้าวขาบก้ม               สำนึกความผิด

     รายงานเท็จ                  พลิกความจริงแท้

ขอแก่ องค์พระยาเจ้า          ทานอภัยผายโผด

เกรงว่า พระโกรธกริ้ว          เลยทูลไหว้ว่าหวาน ข้าแล้ว

 

พระยา หัวยิ้มเป้ย               ขนานยศมวลเสนา

สูเจ้า เสนาหมากขี้กา          ค่าควรศักดิ์ซั้น

พากัน หันเหเว้า                 แปลงความเววาด

แล้วรายงานดอกไม้ *        หวังได้ตำแหน่งสูง ซั้นลือ?

(25 พฤศจิกา 2010)

 

* หมากเจียง, หมากขี้กา - ชื่อผลไม้

* รายงานดอกไม้ - รายงานเท็จ, ยกเมฆ