นิทานที่ 18 เจตนา
ยังมี เมืองใหญ่กว้าง เซ็งซื่อจำปา
พระยาครองพล มักกินทานสร้าง
ทำบุญค้ำ หาจังหันยอแต่ง
ถวายแด่ ผู้เดชกล้า ฤษีเจ้าสู่วัน
ฤษี เหาะล่วงผ้าย มาสู่วังหลวง
ฉันอาหาร ที่พระยาถวายต้อน
ฉันเสร็จแล้ว เหาะคืนถ้ำถิ่น
พระยาซื่นซ้อย สะออนซั้นเวทย์มนต์
ครั้งหนึ่ง พระยาเที่ยวด้าว เดินป่าเป็นพราน
สั่งเสีย นางเทวี ให้แต่งอาหารต้อน
ซำซาถ้า หลายวันเดินป่า
น้องจงอุปัฎฐากค้ำ ฤษีเจ้าอย่าไล พี่เน้อ
เทวีนาง ฮับใช้ หาแต่งจังหัน
ตามบัญซา สู่วันมิว่างเว้น
เช้าหนึ่ง นางหาแล้ว รอฤษีเหาะสู่
เมื่อยถ้า เลยเซือบม้อย หลับข้างบ่อนฉัน
นางหลับ เลยบ่ฮู้ แปงฮ่างวางคิง
แพฮิงกาย* เขี่ยเขินเปลือยเนื้อ*
ใกล้เที่ยง ฤษีเจ้า เหาะมาเห็นฮ่าง
เทวีนอน ล้อนจ้อน ใจเต้นตื่นตา
ฤษี เลยนวดน้าว เกี้ยวกอดนางนอน
ไฟตัณหา เฮื่อฮุนฮนฮ้อน
สมใจแม้ง เกมกามเถิงยอด
จึ่งค่อย ปละปล่อยน้อง ฉันเข้าดั่งเคย
จากนั้น ญาณยอดแก้ว หลุ้ยค่าเสียคุณ
บ่อาจ เหาะเหิรคืน ดั่งคราวหลังกี้
อาคมฮู้ หลายปีปู้เป่
บุญลดลา บาปซ้อน ผลเกี้ยวเพราะกรรม
บัณฑิตเสียวสวาด กล่าวไว้ คนเมื่อนอนหลับ
ลืมสติตน บ่เป็นผิดย้อน
เมื่อใด เจตนาสร้าง ทำตามใจสั่ง
ต้นเหตุ ดีและฮ้าย คนสร้างฮับผล แท้แล้ว
(20 พฤศจิกา 2010)
* แพฮิงกาย - ผ้าพันกาย
* เขี่ย - หลุดออก
ความเห็น (2)
อ่านแล้วคิดได้ว่าต้องฟังเสียงด้วยจึงจะมีรสชาติที่ดียิ่งขึ้นนะครับ เห็นว่าอย่างนั้นหรือไม่ครับ
อาจารย์โสภณคะ ขอบคุณมากๆค่ะที่เข้ามาแวะเยี่ยมและเสนอแนะนะคะ. คิดว่าขอให้ได้นำเสนอจนครบ 45 นิทานก่อน
แล้วจะพยายามอ่านออกเสียงประกอบค่ะ...