วันก่อนได้รับการมาเยี่ยมเยือนจาก "คุณสมถวิล" เป็นผู้ที่ได้รับการผ่าตัดเปลี่ยนลิ้นหัวใจ ตั้งแต่ปี 2545 ที่เรามีโอกาสดูแลหลังผ่าตัดจนกลับบ้านด้วยความปลอดภัย ยังจำได้ว่าตอนนั้นคุณสมถวิลดูเหนื่อยมาก ผอม ผิดกับตอนนี้ที่ดูแข็งแรง อ้วนขึ้น จนต้องลดน้ำหนัก สามารถทำงานกลางแจ้งได้
แทบทุกครั้งที่คุณสมถวิล มาติดตามการรักษา มักจะถือโอกาสขึ้นมาเยี่ยมเยือนเสมอ วันนี้มาพร้อมมะม่วงถุงใหญ่ บอกว่าหามะขามหวานไม่ทัน ขอบคุณคะ ทั้งๆ ที่เพียงเห็นหน้าและรับทราบว่าสบายดี แค่นี้ก็ดีใจแล้วสำหรับคนทำงานอย่างเรา
และแทบทุกครั้งที่คุณสมถวิลมา เรามักจะถือโอกาสขอให้คุณสมถวิล เข้าไปพูดคุยกับผู้ป่วยคนอื่นๆ ที่ผ่าตัดหัวใจ เพื่อเป็นกำลังใจ แลกเปลี่ยนการดูแลตนเอง
เพราะคุณสมถวิลนับเป็นตัวอย่างที่ดียิ่งในการดูแลตัวเองหลังผ่าตัด ไม่เคยมีปัญหาแทรกซ้อน ไม่เคยกลับมาอยู่รักษาซ้ำ
ซึ่งก็ได้รับความร่วมมือเป็นอย่างดี
การให้ผู้มีประสบการณ์คล้ายกันเข้าไปแลกเปลี่ยนพูดคุยกัน นับเป็นสิ่งที่ดีเพราะจะรู้สึกเข้าอกเข้าใจ และอย่างน้อยจะได้มีความรู้สึกว่า ตัวเองไม่ได้ป่วยอยู่เพียงลำพัง ยังมีเพื่อนๆ ร่วม "โรค" อยู่อีกมาก
บางคนบอกว่า ช่วงแรกก่อนผ่าตัดรู้สึกกลัวไม่อยากผ่า ขอเลื่อนหมอมาเรื่อยๆ จนมีโอกาสพบเพื่อนร่วม "โรค" ที่โรงพยาบาล ได้พูดคุยจนทำให้ตัดสินใจรับการรักษา
เรื่องบางเรื่อง พยาบาล (สาวๆ) พูดได้ ไม่เต็มปากเต็มคำ (สำหรับผู้ป่วยผู้ชาย) ก็ได้เพื่อนร่วม "โรค" เพศเดียวกัน มาพูดคุย รู้สึกว่าจะพูดคุยกันได้อย่างเดอกเปิดใจ หน้าตาแช่มชื่นด้วยกัน
คุณสมบูรณ์ นับเป็นตัวอย่างที่ดีอีกคนหนึ่ง เพราะหลังผ่าตัดคุณสมบูรณ์ อยู่โรงพยาบาลนานถึง 2 เดือน สืบเนื่องปัญหาที่มีมาตั้งแต่ก่อนผ่าตัดเชื่อมโยงกัน
ปัจจุบันคุณสมบูรณ์ สามารถทำงานได้อย่างดี ไปทำงานไกลถึงระยอง เมื่อครบการติดตามการรักษาจึงมาที่ขอนแก่น
และคุณสมบูรณ์คนนี้แหละ ที่ให้กำลังใจ จนชายหนุ่มคนนี้ มีสีหน้าที่สดชื่น ยิ้มแย้ม และเตรียมพร้อมกลับบ้านอย่างเต็มที่
สำหรับคนทำงานอย่างเราๆ เพียงแค่ได้รับรู้ว่าผู้ป่วยที่เราเคยดูแล สามารถกลับไปดำรงชีวิตอยู่ได้อย่างมีความสุข เพียงแค่นี้ก็ดีใจแล้ว
ปล. ภาพเหล่านี้ ได้รับการอนุญาตจากผู้ป่วยแล้ว