เลือดเย็น


วิญญาณฉันอยู่ที่นี่...

1.วิญญาณ ฉันอยู่ ณ ตรงนี้         อยู่ในสี เหลืองอร่าม งามรวงข้าว

ในอาทิตย์ สีทอง ส่องสกาว      อยู่ในบ่า ปวดร้าว ของชาวนา

2. อยู่ใน เถียงนา มานานนัก  อยู่ในอ้อม กอดรัก อันล้ำค่า

อยู่ใน เหงื่อหยาด ปาดไปมา      เพื่อบูชา แม่โพสพ ผู้สร้างรวง

3. อย่าทิ้ง วิญญาณ ฉันเลยนะ        อย่าเลยละ อย่าดูแคลน ช่วยแหนหวง

เคี้ยวข้าว แต่ละคำ โปรดบำบวง     อย่าจาบจ้วง อย่าทิ้งขว้าง...อย่างเลือดเย็น

-ปณิธิ ภูศรีเทศ-

(ภาพสีเทียน:ทุ่งนาหลังโรงเรียนบ้านกร่างฯ-ปณิธิ)

 

  

 

หมายเลขบันทึก: 420168เขียนเมื่อ 13 มกราคม 2011 20:59 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 มิถุนายน 2012 16:56 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (12)
  • คืนนี้แพ้อากาศ ราตรีสวัสดิ์ก่อนนะครับญาติมิตรทั้งหลาย
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ

คือวิญญานรำร้องจากท้องทุ่ง

ที่หมายมุ่งลำนำคำร้องขอ

ปุ๋ยอินทรีย์ท้องทุ่งบำรุงกอ

โปรดเถิดขออย่าหว่านสารเคมี     เอย.......มาแจมครับผม

  • ขอบพระคุณมากครับ (คืนนี้ราตรีสวัสดิ์ก่อนนะครับ แพ้อากาศครับผม)
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ

ข้าวมีค่า ปลามีคุณ หนุนชีวิต

อย่าได้คิด เหยียบย่ำ ทำลายหนา

เรากินข้าว หลังเกิดได้ หกเดือนมา

และกินไป จนกว่า ชีวาวาย

*** คนเลือดเย็นมีให้เห็นอยู่เสมอ

เหมือนเช่นเธอที่ไม่เห็นคุณค่าข้าว

ชาวนาเหนื่อยมากแทบขาดใจเหงื่อไหลพราว

คนเลือดเย็นยังโกงข้าวของชาวนา

กี่แสนล้านหยาดเหงื่อเพื่อเป็นข้าว

กี่ร้อนร้าวฟูมฟักเหนื่อยนักหนา

กี่เส้นเอ็นปูดโปนบนกายา

ของชาวนาทำรวงให้เปิบกิน

 

กว่าสีทอง ผ่องใส จะได้ผล

กว่าผู้คน จะได้ ข้าวขาวสวย

กว่าจะแปร  รวงทอง ระรื่นรวย

จะได้ช่วย ชาวนา ไม่ล้าแรง

บูชาดวงวิญญาญที่ขานร้อง

เพื่อปกป้องแม่โพสพเคารพท่าน

รักษ์คุณค่าข้าวทรงคุณจุนเจือจาน

ทุกมือหว่านล้วนยากเย็น..ยากเข็ญใจ

ทำร่างกายให้อบอุ่นนะคะ ช่วยให้อาการแพ้อากาศทุเลา

@@@ทุ่งสีทองผ่องอำไพดีใจนัก

จะได้ชักทุนคืนจากรวงข้าว

แต่น้ำมาพาให้อุราร้าว

ความหวังพราวกลับสะดุดหลุดลอยไป@@@

มาซึมซับรับแรงใจจากงานศิลป์

มาร่วมยินดี  ต่อยอดเรื่องภาษา

มารับข่าว ป่าวก้องร้องบอกมา

มารู้ค่าคุณ เม็ดข้าวจาก...รวงเรียว

  • สวัสดีครับ
  • ข้าวแต่ละเม็ดที่ได้มา ต้องใช้เวลาและหยาดเหงื่อ รู้คุณข้าวทุกเมื่อ อย่ากินเหลือทิ้งขว้าง 
  • น่าเสียดายที่บางคนกินข้าวแล้วเหลือทิ้ง ถ้าเขาได้สัมผัสชีวิตชาวนา อาจจะรู้คุณค่ามากกว่านี้ครับ

 

  • ขอบคุณ "คุณยาย" 2 คน (ระวังเคียวเกี่ยวมือนะครับ) และบทกวีสวย ๆ ของ "ครูกิติยา เตชะวรรณวุฒิ คุณอิงจันทร์ คุณครู ป.1 คุณจันทร์สีเทา คุณkrugui Chutima คุณ✿อุ้มบุญ✿ และคุณชำนาญ เขื่อนแก้ว" ครับผม
  • ปณิธิ ภูศรีเทศ
พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท