ตามอารมณ์
ตามอารมณ์
นิ่งมองจิตคิดจนปนกันยุ่ง
เห็นความฟุ้งตามฝันอันเคยใฝ่
“โลภโกรธหลง” คงอยู่คู่จิตใจ
เย้ายวนให้เดินหลงดงอารมณ์
จิต “ชอบรัก” มักคอยลอยดงรัก
คราวแตกหักรักแค้นจนแสนขม
รักที่เลือนเฉือนด้วยมีดกรีดด้วยคม
ทุกข์ระทมท่วมท้นจนวันตาย
บางดวงชอบหงุดหงิด “คิดทางโกรธ”
มองแต่โทษโฉดเขลาเอาแต่ง่าย
เมื่อใจร้อนปากคำมุ่งทำลาย
มิตรจึงหน่ายหายหน้าไม่มาเเล
“เห็นความโลภ” ละโมบมากเพราะอยากได้
จึงหวั่นไหวไหลลามตามกระแส
เห็นเขามีอยากดีมีตามแก
อยากได้แม้ความคิดผิดทางธรรม
“เห็นความหลง” งงงันกับการหลง
คิดเป็นวงเวียนไปในทางต่ำ
เหมือนพายเรือในอ่างหนทางกรรม
เป็นสีดำเดินดงลงทางใด
โอ้....ดวงจิตคิดวนจนจิตดื้อ
เตือนให้ถือ “ความนิ่ง” ยิ่งไม่ได้
วิ่งวนตามความหลังอยู่ข้างใน
แล้ววิ่งไปข้างหน้า ข้าเหนื่อย.....เอย
โสภณ เปียสนิท
39/3 เขาพิทักษ์ หัวหิน ประจวบคีรีขันธ์ 77110
ความเห็น (22)
มองด้วยใจ แน่วนิ่ง ทุกสิ่งสรร
สารพัน จิตตัง อย่าขังขึง
ปล่อยให้ลอย ล่องลม สมคนึง
เพียงวันหนึ่ง สุขใจ ไม่ต้องแคร์
จับภาพผีเสื้อหน้าบ้านมาอวดค่ะ
สวัสดีค่ะอาจารย์
- ใครหลายคนชอบแวะพงดงดอกรัก
- หวังตวงตัก ชิมซด รสหอมหวาน
- มิระวังพลั้งผิด ติดสำราญ
- เพียงไม่นาน โดนยางรัก หนักอุรา
- อัน "รักโลภ โกรธหลง" คงคู่มนุษย์
- ยากจะฉุด สุดจะห้าม ให้ตามหา
- ยากสลัด ตัดสวาท ทาสมายา
- ยากจะคว้า ยากจะปล่อย คอยพะวง
***ฝึกแต่งกลอน หน่อยนะคะ แต่ไม่แน่ใจว่า จะตรงประเด็นบ้างมั้ยเนี่ย ****
ขอบพระคุณที่มีเวทีให้ได้ฝึกแต่งกลอนค่ะ
เรียนครูป.1ครับ
วันนี้มาพร้อมสุนทรียภาพของผีเสื้อ และสุนทรียพจน์ของบทกวี ยอดเยี่ยมไปเลย น่าชื่นชมนะครับ ต้องหาภาพผีเสื้อมาอวดบ้างครับ เดี๋ยวน้อยหน้า อิอิ
จันทร์สีเทา
ทั้ง โกรธ โลภ หลง รัก มักปะปน
ปุถุชน พึงตรองให้ถ่องแท้
อนิจจัง อนัตตา ความเปลี่ยนแปร
จิตที่รู้ แน่แท้ จึงปล่อยวาง
ขออนุญาตร่วมความคิดด้วยค่ะ
"รู้ได้ แต่ไม่รู้แท้" ทำให้วางไม่ได้
ใช่ไหมคะ อาจารย์?
เรียนคุณอิงจันทร์ครับ
ขอบคุณสำหรับคำกวีอันไพเราะครับ เขียนบ่อยๆ ก็สนุก คนไทยมีนิสัยรักกลอนรักกวีกันอยู่แล้ว ยิ่งเขียนยิ่งมันมือ นานเข้ากลายเป้นนักกลอน
เรียนคุณจันทร์สีเทาครับ
มาเขียนกวีไว้บ่อยๆนะครับ จะได้อ่านฝีมือบ่อยครั้งขึ้น ชีวิตคนก้เป็นเช่นดั่งที่คุณว่า นั่นแล อิอิ
ตามรู้อารมณ์ตามไม่ค่อยทันค่ะ
จิตแส่ส่ายกระเพื่อม
เต็มไปด้วยอุปกิเลส๑๖
มาร่วมแจมด้วยคนค่ะท่านกวีธรรมโสภณ
เรียนคุณกุลมาตาครับ
ขอบคุณสำหรับกวีธรรมนำเสนอไพเราะดีครับ ขอบคุณอีกครั้งสำหรับชื่อใหม่ดูเท่ดีเหมือนกัน "กวีธรรมโสภณ" อิอิ
...ใจหลงอารมณ์
หลงโลภโกรธเคือง
หลงชีวิตที่ไม่รุ่งไม่เรือง
ใกล้ๆจะมลายสลายอารมณ์
หลง....
แวะมาชมกวี ของทุกๆท่านครับ
เรียนคุณพ.ครับ
จิตใจของคนมีปกติคิด คิดไม่หยุดดุจลมหายใจของคน แต่หยุดลมหายใจคือหาที่เกิดใหม่ หยุดความคิดคือ "ฌาน" ที่แปลว่าเพ่งในอารมณ์ ใครทำได้เกิดปาฏิหาริย์แห่งจิต
@@@อารมณ์คนผันแปรไม่แน่นิ่ง
นั้นคือสิ่งธรรมดาหาได้ง่าย
จิตไม่วางย่อมเดือดร้อนทั้งใจกาย
ยังไม่สายหันกลับปรับตัวเอง@@@
ทุกบันทึกที่แสดงความคิดเห็นอ่านแล้วไม่ใช่อ่านเลย แต่ได้ความหมายและกินใจมากค่ะ
เรียนครูไก่ครับ
ผมว่าสนุกนะ หากเรารู้จิตเป็นของไม่นิ่ง แล้วทดสอบทำให้นิ่งดูว่าได้หรือไม่ได้ เช่น ภาวนาคำอะไรก็ได้ ให้มันคิดอยู่เรื่องเดียว
ประโยชน์ืคือถ้าวันใด มันคิดเรื่องทุกข์ เราก็บอกหรือสั่งว่า ให้คิดเรื่องที่เราฝึกไว้เรื่องเดียว หากชำนาญก็หมายความเรา "ชนะ"
เห็นไหม น่าสนุก ผมว่านะ
เรียนคุณ กศน.กุดเค้าครับ
ล้นเกล้า ร.6 เขียนไว้ว่า "สองคนยลตามช่อง คนหนึ่งมองเห็นโคลนตม อีกคนตาเเแหลมคม มองเห็นดาวอยู่พราวแพรว" อิอิ ว่าเข้านั่นเลย เทียว
ขอบคุณที่แวะมานะครับ ขอให้ที่ กศน. มีนักเรียนมากมายๆๆๆๆๆ
แวะเข้ามาอ่านบทกลอนที่ไพเราะนะคะอาจารย์
เรียนท่านอาจารย์
เรียนครูอิ๊ดครับ
รักษาสุขภาพให้แข็งแรงไว้นะครับ จะได้มีแรงมาเที่ยวชมบันทึกที่นั่นที่นี่
เรียนคุณครับ
ขอบคุณสำหรับดอกลีลวดี และรักษาสุขภาพให้ดีด้วยนะครับ จะได้แข็งแรง มารำกระบองให้ดูอีกนะครับ
สวัสดีตอนดึกค่ะอาจารย์
ตอนนี้ยังไอและเจ็บคอค่ะ แต่ยังทำงานได้ปกติค่ะ
เรียนคุณยายครับ
เป็นไข้นอนดึกไม่ดีนาครับ ขอบคุณสำหรับกล้วยไม้สกุลหวายสีม่วงนำมามอบยามดึกนะครับ
น้องอยากเขียนบ้างจังเลย แต่ไม่ค่อยมีเวลา และเป็นคนไม่ค่อยมีสมาธิค่ะ แต่ก่อนตอนเรียน มัธยมต้นและปลาย หนูแต่งกลอนได้เป็นเล่ม ๆ แต่เดี๋ยวนี้หนูเขียน นึก อะไรไม่ค่อยออกเลยค่ะอาจารย์ สมองฝ่อเสียแล้ว
(อยากเขียนกวีเป็นบ้างจังเลย)
เรียนคุณพัชรินทร์ครับ
ก็เริ่มจาก "อ่านกลอนให้มากที่สุดครับ" ในรวมรสบทกวีนี้มีอยู่60กว่าบท ก็ลองอ่านดู ว่างก็อ่าน ว่างก็อ่าน
เสร็จแล้วอ่าน "กลอนสุนทรภู่" แล้วต่อด้วย "เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์" เป็นต้น หลังจากนั้น ก็จำบทที่ชอบ เช่น
" เมื่อมั่งมีมากมายมิตรหมายมอง
เมื่อมัวหมอง มิตรมองเหมือนหมูหมา
เมื่อไม่มีหมดมิตรมุ่งมองมา
เมื่อมอดม้วย แม้หมูหมาไม่มามอง"
จากนั้นก็เขียนดู เอาเล่นๆ สนุกๆ