กลอนวันครู
เนืื่องด้วยอาทิตย์หน้า วันที่ 16 มกราคมเป็นวันสำคัญสำคัญที่เกี่ยวกับพวกเรา ก็คือ วันครู ดิฉันจึงขอมอบกลอนอันเป็นภาพสะท้อนให้ครูทุกท่านมีกำลังใจ ร่วมสร้างสรรค์ ทำหน้าที่ของตน ในการเป็นผู้อบรมสั่งสอน ผู้ถ่ายทอดความรู้ ผู้สร้างสรรค์ ภูมิปัญญา และพัฒนาทรัพยากรมนุษย์เพื่อนำไปสู่ความเจริญรุ่งเรือง ของสังคมและประเทศชาติ ดังนี้
ครูคือผู้ก่อร่างสร้างสรรค์ศิษย์
ครูอุทิศให้ชีวิตการศึกษา
ครูชี้แนะแนวทางแห่งจรรยา
ครูสร้างค่าเสริมปัญญาให้ก้าวไกล
เยาวชนเติบใหญ่ได้สั่งสม
อีกสังคมประสบการณ์ที่ครูให้
มีวิชาความรู้คู่จิตใจ
ดั่งโคมไปส่องสว่างกลางกมล
เพราะมีครูศิษย์จึงก้าวถึงฝั่ง
เพราะมีครูเป็นพลังไม่สับสน
เพราะมีครูผู้สานฝันยาวชน
พระคุณล้นเหลือคณากว่าสาคร
ขอยกมือประนมก้มลงกราบ
ด้วยซึ้งซาบถ้อยคำที่พร่ำสอน
ผองเทวาจงปกปักนิรันดร
อำนวยพรให้ครูสุขทุกวันเทอญ
..............................................................................................
ขอมอบให้ครูในวันครูทุกๆท่านค่ะ
ความเห็น (12)
บันทึกที่อยากให้เด็กๆได้รับรู้เพื่อเป็นแบบอย่าง http://gotoknow.org/blog/somdejmas/418627
น้อมจิตวันทา บูชาคุณครู กตัญญูกตเวที
แม้งานหนักเหน็ดเหนื่อยไม่เคยบ่น
สู้อดทนส่งเสริมศิษย์พิชิตฝัน
สู้อุตส่าห์สั่งสอนทุกวี่วัน
จิตมุ่งมั่นอบรมจริยา
หวังเห็นศิษย์ก้าวหน้าในชีวิต
โดยอุทิศแรงกายให้สมค่า
คำว่าครูผู้ที่ใช้ซึ่งปัญญา
แก้ปัญหานานาประการ
มีเมตตาปรานีเป็นที่ตั้ง
คอยเหนี่ยวรั้งศิษย์รักทุกสถาน
คอยชี้แนะช่วยเหลือและเจือจาน
ศิษย์จึงผ่านอุปสรรคทุกสิ่งไป
แม้งานหนักอย่างไรไม่เคยท้อ
เพียงแต่ขอศิษย์รักที่เติบใหญ่
มีวิชาความรู้ตลอดไป
เพื่อไว้ใช้เลี้ยงชีพสำหรับตน
ขอน้อมจิตวันทาบูชาครู
ขอเชิดชูปูชนีย์คุณมากล้น
ขอกตัญญูต่อครูทุกทุกคน
ขอกุศลแห่งความดีคุ้มครองครู ฯ
กราบคารวะคุณครู
สิบหกมกราฟ้าไร้หม่น
ขอคุณครูทุกคนจงสุขี
เกริกเกียรติ์ก้องเปี่ยมล้นท้นความดี
อย่าได้มีขุ่นข้องหมองกมล
ที่มีทุกข์จงคลายมลายสิ้น
เป็นอาจิณศีลธรรมน้อมนำผล
มีเมตตาปรานีศิษย์ทุกคน
ส่งศิษย์พ้นวังวนอนธการ
ครูเป็นผู้ชี้ทางสว่างให้
เป็นกำแพงคุ้มภัยทุกถิ่นฐาน
เป็นแม่พระแม่พิมพ์มายาวนาน
ศิษย์จึงผ่านผองภัยได้ด้วยครู
คารวะพระคุณสามงามสง่า
สูงคุณค่าสูงศักดิ์ยอดนักสู้
น้ำใจนั้นเลิศล้ำแสนดำรู
ขอเชิดชูปูชนีย์ศรีบุคคล
ร้อยอักษรกลอนกานท์ผ่านมาไหว้
เป็นมาลัยจากใจที่ท่วมท้น
ด้วยศรัทธาสาธยายหลายถกล
นำศิษย์พ้นโอฆะนทีภัย
กลอนวันครู
ใครคือครูครูคือใครในวันนี้
ใช่อยู่ที่ปริญญามหาศาล
ใช่อยู่ที่เรียกว่าครูอาจารย์
ใช่อยู่นานสอนนานในโรงเรียน
ครูคือผู้ชี้นำทางความคิด
ให้รู้ถูกรู้ผิดคิดอ่านเขียน
ให้รู้ทุกข์รู้ยากรู้พากเพียร
ให้รู้เปลี่ยนแปลงสู้รู้สร้างงาน
ครูคือผู้ยกระดับวิญญาณมนุษย์
ให้สูงสุดกว่าสัตว์เดรัจฉาน
ครูคือผู้สั่งสมอุดมการณ์
มีดวงมานเพื่อมวลชนใช่ตนเอง
ครูจึงเป็นนักสร้างผู้ใหญ่ยิ่ง
สร้างคนจริงสร้างคนกล้าสร้างคนเก่ง
สร้างคนให้ได้เป็นตัวของตัวเอง
คำว่า " ครู "เปรียบไว้ได้หลายอย่าง
เปรียบ"เรือจ้าง"รับส่งผู้โดยสาร
ให้พ้นห้วงมหาชลาธาร
ได้ข้ามผ่านถึงฝั่งสมตั้งใจ
เปรียบ"แม่พิมพ์"กล่อมเกลาเฝ้าหล่อหลอม
ทั้งโอบอ้อมการุณย์หนุนนำให้
ปลูกฝังซึ่งคุณธรรมผ่องอำไพ
ให้ก้าวไปตามครรลองของชีวา
เปรียบ"แสงเทียน"ส่องสว่างทางมืดมิด
เพื่อให้ศิษย์แจ่มกระจ่างทางศึกษา
จากไม่รู้ทั้งเขลาเบาปัญญา
กลับเก่งกล้าเลิศล้ำเพราะพร่ำเรียน
คือ"ปูชนียบุคคล"เปี่ยมล้นค่า
ควรบูชาเคารพนบนอบเศียร
ทั้งกายใจจิตวิญญาณท่านเฝ้าเพียร
เพื่อนักเรียนเติบใหญ่นั้นได้ดี
ขอทดแทนบุญคุณที่หนุนเนื่อง
ชาติรุ่งเรืองเพราะคุณครูกู้ศักดิ์ศรี
พร้อมอุทิศใจกายหมายมอบพลี
เป็นคนดีที่น่ายลชนชื่นชม
ร่วมเชิดชูครูไทยด้วยใจมั่น
ที่สร้างสรรค์บ่มเพาะความเหมาะสม
ในวันครูที่สิบหกมกราคม
ขอกราบก้มไหว้ครูดีศรีแผ่นดิน
ครูทำงานสอนคนให้เปรื่องปราชญ์
หนึ่งสอนศาสตร์คุณธรรมศาสนา
ด้วยสองสิ่งช่วยสร้างคนสร้างปัญญา
สร้างคุณค่าสอนศีลธรรมประจำใจ
...........เป็นผู้ให้ความรู้วิชาการ..................
...........สั่งสอนให้รับผิดชอบในการงาน.......
...........ตลอดการประจักษ์ในพระคุณครู......
...........หน้าที่ของครูนั้นดั่งเรือจ้าง.............
...........คอยนำทางเยาวชนให้ความรู้..........
...........ทั้งสั่งสอนห่วงใยและเฝ้าดู.............
...........ให้ไปสู่ถึงฝั่งอย่างมั่นคง................
อันคุณครูคำนี้มีความหมาย
อันหลากหลายคำพูดจะกล่าวถึง
คือผู้ให้ทรัพย์วิชาน่าคำนึง
คือผู้ซึ้งอบรมให้ทำดี
อีกครูนี้เหมือนพ่อแม่คนที่สอง
ครูจึงต้องอดทนต่อหน้าที่
เพียรสั่งสอนเป็นแม่พิมพ์ศิษย์มากมี
เรือจ้างนี้น้ำใจงามนามว่าครู
พลังแห่งแม่พิมพ์ผู้สร้างชาติ
ก่อให้เกิดนักปราชญ์ชาญศึกษา
เป็นกำลังให้ชาติพัฒนา
ซึ่งนำพาความรุ่งเรืองสู่ผองไทย
มาถึงวันสำคัญอาจารย์ศิษย์
ควรนึกคิดถึงพระคุณที่ท่านให้
ท่านอุตส่าห์เสียสละมาเท่าใด
ควรจำไว้และตอบแทนพระคุณเอย
......แสงสาดส่องจากแม่พิมพ์อันน้อยใหญ่......
......เปรียบครูไทยทั่วทุกทิศที่พร่ำสอน..........
......ฝึกหัดศิษย์เขียนอ่านชาญบทกลอน........
......มิเกี่ยงงอนงานหนักเบาที่เข้ามา.............
......แม้เหนื่อยยากเท่าใดไม่เคยบ่น.............
......หวังให้ศิษย์ทุกคนมีการศึกษา..............
......เป็นกำลังสร้างชาติไทยวัฒนา..............
......ปวงประชาภูมิใจให้เกียรติครู...............
"มะลิ" แทนวจีถ้อยร้อยมาลัย
"ดอกกล้วยไม้" ใช้แทนครูผู้สร้างสรรค์
"กุหลาบ" หรูชมพูขาวมารวมกัน
แทน "กตัญญุตาครู บูชาจารย์"
ถึงวันครูให้รำลึกอยู่ในจิต
ผู้ฝึกคิดฝึกอ่านและสั่งสอน
จริยธรรมคุณธรรมเป็นอาภรณ์
ครูพร่ำสอนฝึกเด็กให้ดีพลัน
ครั้งละบาทนับไม่ควรค่าเรือจ้าง
ที่ทั้งสร้างคนสร้างงานสร้างความฝัน
สรัางทุกสิ่งเป็นทุกอย่างมารวมกัน
ให้เด็กนั้นเป็นคนดีศรีชาติเอย
บรรจงจีบกล้วยไม้ใส่พานพุ่ม
หญ้าแพรกคลุมประดับกับดอกเข็ม
ดอกรักเป็นพู่ห้อยเรียงร้อยเต็ม
มะเขือเข้มสีม่วงขาวข้าวตอกแซม
ปักธูปเทียนตรงกลางอย่างปราณีต
พร้อมเขียนขีดอักษรามาแต่งแต้ม
แด่แม่พิมพ์ ทอแสงเรือง เหลืองวับแวม
เรือจ้างแจ่ม โดยสารส่ง ลงนาวา
พฤหัสบดี ดิถีผ่อง
เริ่มที่สอง ของเดือน เยือนมาหา
ขอก้มกราบซาบซึ้งใจในครูบา
มิถุนา อย่าลืมกัน วันไหว้ครู
อุดมการณ์ของครูผู้ถือมั่น
มุ่งสร้างสรรค์สอนศิษย์ด้วยจิตหมาย
แม้ต้องทนเหนื่อยยากลำบากกาย
ยังขวนขวายความรู้สู่นักเรียน
เป็นแม่พิมพ์บ่มเพาะความเหมาะสม
ด้วยชื่นชมชี้ช่องมองปรับเปลี่ยน
ให้เด็กมีความมานะและพากเพียร
อาจติเตียนเพื่อก่อความพอใจ
นี่แหละครูในอุดมคติฉัน
ขอมุ่งมั่นยึดแนวทางท่านวางไว้
จะเป็นพิมพ์แบบอย่างสร้างชาติไทย
จากหัวใจเด็กคนหนึ่งที่ซึ้งครู
ไหว้คุณครูผู้ผ่านงานแสนหนัก
ให้ความรักเอ็นดูชูศักดิ์ศรี
สั่งสอนศิษย์ติดตามมอบความดี
อุทิศพลีเพื่อเด็กผู้เล็กเยาว์
ดั่งแสงเทียนส่องใจให้สว่าง
ดั่งเรือจ้างแจวลากพ้นจากเขลา
ดั่งแม่พิมพ์อิ่มหอมช่วยกล่อมเกลา
ดั่งร่มเงาพฤกษ์ไพรให้ความเย็น
ไหว้คุณครูผู้ขยันหมั่นศึกษา
ยึดจรรยาบรรณงามเมื่อยามเห็น
ไหว้คุณครูคนสวยอยากช่วยเป็น
ผู้ร่วมเข็นวิทยฐานะครู.
ประดุจดั่งแม่พ่อก่อกำเนิด
น้ำใจเลิศเมตตามหาศาล
ผู้สอนสั่งทั้งจริยาวิชาการ
สร้างสืบสานคนมีธรรมนำสังคม
หวังเพียงให้เด็กน้อยค่อยเติบใหญ่
มีน้ำใจใฝ่สรรค์สร้างอย่างสั่งสม
ถ้วนทุกวันหมั่นขัดเกลาเฝ้าอบรม
เพียรเพาะบ่มสุดกำลังด้วยตั้งใจ
ฝึกค้นคิดพิจารณาหาคำตอบ
ฝึกทดสอบวิเคราะห์ความรู้ถามไถ่
ฝึกเทคโนโลยีที่ก้าวไกล
ฝึกประยุกต์ใช้ตามวิถีที่เพียงพอ
ฝึกให้เป็นผู้ให้ไม่หวังผล
ฝึกอดทนสร้างสายใจไว้เกี่ยวก่อ
ฝึกวิธีทำใจในคำรอ
ฝึกไม่ท้อแท้ใจในชะตา
เป็นแสงเทียนแห่งธรรมนำสว่าง
เป็นแก่นกลางกลไกชาติปราชญ์ศึกษา
เป็นผู้จุดเทียนทองของปัญญา
เป็นผู้กล้าแกร่งหัวใจไฟอุดมการณ์
จะเหนื่อยยากอย่างไรก็ไม่บ่น
พร้อมผจญขจัดปัดทุกข์ผ่าน
เสียสละเพื่อส่วนรวมร่วมกอปรการ
รักในงานที่ศรัทธาอาชีพครู
ขอนบนิ้วบูชามากราบไหว้
คุณครูไทยทั้งหลายได้รับรู้
น้อมนำใจใส่ทูนเทิดและเชิดชู
จากหนูหนูนักเรียนเขียนอวยพร
ขอคุณพระศักดิ์สิทธิ์ฤทธิผล
โปรดดาลดลทุกข์สลายคลายเดือดร้อน
ส่งความสุขสู่กายใจไร้นิวรณ์
ผ่านกานท์กลอนนี้มาบูชาครู
ครูคือปูชนียบุคคล
ท่านทำตนเป็นแบบอย่างให้เราเห็น
เป็นดั่งแสงสว่างของเดือนเพ็ญ
ส่องนวลเย็นทั่วหล้าในราตรี
เป็นดั่งดาวพราวระยับสวยจับจิต
คอยส่องทิศส่องทางสว่างศรี
อบรมศิษย์เป็นพลเมืองดี
สอนให้มีความรักคู่คุณธรรม
ครูท่านเป็นเสมือนดั่งพ่อแม่
คอยดูแลยามพลั้งผิดมิคิดซํา
แนะแนวทางสว่างให้ไม่ปิดงำ
สอนให้จำสิ่งที่พลาดเป็นบทเรียน
พระคุณท่านยิ่งใหญ่เกินกำหนด
ไม่มีหมดแม้วันจะผันเปลี่ยน
ส่องสว่างกลางจิตดั่งแสงเทียน
คอยพากเพียรส่งศิษย์ถึงฝั่งเอย
วันครูเมื่อวาน
ประกอบพิธี
ร้องเพลง ซึ้งๆๆๆๆๆ