อยากกินก็เลยลองทำ..ขนมปังชุบไข่

วันนี้รู้สึกจะเขียนอะไรไร้สาระจัง.. แต่อย่างน้อยๆก็ได้วิธีทำขนมปังชุบไข่นะ 555555

วันนี้เวรเช้า..บนวอร์ดก็ไม่ได้ยุ่งอะไรนักหนา แค่มีงานให้ทำตลอด กับมี internal survey เพื่อเตรียมรับ re-accreditation ของ HA แต่แปลกจัง...พอขึ้นช่วงบ่าย ก็มีอาการมึนศีรษะอย่างบอกไม่ถูกเลย กินพาราเซตไปหนึ่งเม็ดก็งั้นๆ

ลงเวรขับมอเตอร์ไซต์กลับห้อง รู้สึกหวิวๆฝ่ามือฝ่าเท้าชาๆเบาๆยังไงบอกไม่ถูก ตอนแรกกะจะแวะโว้ค (สถานชื่อเรียกมุมขายอาหารข้างอาคารสวัสดิการของส่วนบุคลากรคณะแพทย์) แต่นึกในใจ เพลียจัง..ค่อยแวะดีกว่า กลับไปดูชูจังก่อน จะได้พาเค้านั่งตะกร้ามอเตอร์ไซต์ออกมาเที่ยวด้วย

< แฟลตศรีตรัง 5 >

แต่กลับถึงห้องเปิดประตู ก็เห็นหนูจังออกมาต้อนรับด้วยใบหน้ายู่ยี่ขนข้างปากดำมู่ทู่

สงสัยอาการป่วยมันเพิ่งทุเลา เห็นห้องนายรกเลยฟิตจัด เลียนแบบโฆษณาเอาขนบนใบหน้าแทนผ้า ช่วยถูพื้นให้นาย จนกลายเป็นผ้าขี้ริ้วปะหน้าเอาแบบนั้น

ถ้วยน้ำที่วางไว้ให้ก็หกตะแคง พื้นห้องมีคราบน้ำเป็นหย่อมๆ คงไม่ใช่ฉี่หรอก เพราะว่าชูจังได้รับการฝึกให้ขับถ่ายเป็นที่เป็นทางบนกระดาษหนังสือพิมพ์ เขาจะรู้ว่าถ้าปวดจะปล่อยไว้ตรงไหน โดยเวลานายออกไปข้างนอกก็จะปูกระดาษหนังสือพิมพ์ไว้บนพื้นหน้าห้องน้ำ แต่หากนายอยู่ห้อง..เวลาเขาปวดจะขับถ่าย เขาจะเดินมาบอกให้เราไปเปิดประตูหลังห้อง แล้วยืนรอให้เราปูกระดาษหนังสือให้เรียบร้อย เพื่อให้เขาขับถ่ายบนนั้น

ขับถ่ายเสร็จก็กรุณาเก็บใส่ถุงผูกรัดให้เรียบร้อยนะ ถ้าเราไม่ยืนรอ เขาก็จะมาตามเราในห้อง.. มาเขี่ยเราบอกเราให้รู้ว่าเขาถ่ายเสร็จแล้ว ให้เราออกไปเก็บ

แต่ต่อให้บนพื้นห้องเป็นแค่น้ำที่วางไว้ให้เค้ากิน เราก็ต้องจัดการเช็ดและถูห้องอยู่ดี เหตุผลไม่ใช่เพราะกลัวห้องสกปรกหรอก แต่กลัวเจ้านาย (ชูจัง) จะเป็นโรคผิวหนังน่ะ เนื่องจากสังเกตว่าเวลาที่เรายุ่งมากๆ ไม่ค่อยได้ทำความสะอาดห้อง ปล่อยให้ฝุ่นเขลอะ ผิวชูจังจะขึ้นผื่นเป็นเม็ดๆคล้ายกับแพ้อะไร แต่พอเราเช็ดห้องสะอาดเรียบร้อย อาการทางผิวหนังของเค้าก็ดีขึ้น

อุเหม่นะ.. ช่างผิวบางเสียยิ่งกว่าคนซะอีกนะชูจัง !

เสร็จจากทำความสะอาดห้อง ก็ต้องทำความสะอาดผ้าขี้ริ้ว..เอ๊ย ไม่ใช่.. อาบน้ำให้ชูจัง พอขนโดนน้ำหนูจังของเราก็กลายเป็นกระจงจิ๋วไปในพริบตา ทั้งตัวแทบมีแต่หนังหุ้มโครงกระดูก อันเป็นผลมาจากการอดอาหาร (ไม่ยอมกินอะไร) มาเกือบ 2 เดือนของเค้า

รีบอาบน้ำฟอกสบู่อย่างรวดเร็ว แล้วอุ้มพาออกมาเช็ดตัวเป่าขน เพราะความผอมทำให้ไขมันหดหาย เจ้าหมาน้อยตัวสั่นเพราะหนาวง่าย จึงต้องทำให้ตัวแห้งอย่างรวดเร็ว ดีที่ขนเค้ายาวนะ ไดร์เสร็จแปรงขน...ภายใน 5-10 นาทีขนก็ฟูขาวขึ้นมาอีกครั้ง

จัดการห้องจัดการหมาเสร็จ..คนก็หมดแรง อาการมึนหัวอ่อนเพลียซึ่งถูกลืมไปชั่วคราว ก็กำเริบขึ้นมาอีกครั้ง พลังภายในที่ฮึดเร่งเร้าขึ้นมาเฮือกสุดท้ายเพื่อทำให้สุดที่รักก็ค่อยๆแห้งขอด กะจะอาบน้ำก่อนก็รู้สึกไม่ไหว จากนั้นไม่รู้สึกตัวเลยว่าหลับหรือสลบเหมือดไปบนพื้นพรมหน้าจอทีวีตั้งแต่ตอนไหน

มารู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกครั้ง..มองนาฬิกาก็เป็นเวลาสามทุ่มครึ่งแล้ว !

ตอนอาบน้ำชูจังเสร็จดูเหมือนเป็นเวลาเกือบๆห้าโมงครึ่ง นี่แสดงว่าเราหลับรวดเดียวแบบไม่รู้ตัวถึงสามชั่วโมงเต็มๆ เจ้าชูจังก็มานอนขนฟูตัวหอมอยู่ข้างๆเรา มันก็หลับไปเหมือนกัน พอตื่นขึ้นมาหัวก็เริ่มมึนอีก คราวนี้ไม่ใช่มึนเพลีย แต่เป็นมึนหิว หันไปสะกิดปลุกหมาที่กำลังกรนคร่อกฟี้ด้วยความหมั่นไส้ แล้วลุกขึ้นไปอาบน้ำ

ชูจังพอเห็นเราแต่งตัวก็ตาสว่าง นั่งคอยจ้องเราตลอด..(เพราะอยากเที่ยว) ใช้สายตาราวจะเป่ามนต์ใส่เราว่า.. ไปด้วย..ไปด้วย !

พอเห็นเราหยิบเสื้อยืดมาสวมกับกางเกงยีนส์ เจ้าหมาน้อยก็เริ่มหมุนตัวเต้นระบำ (เคยเห็นนักเต้นรำชาวละติน ที่เต้นหมุนไปมา ชายกระโปรงปลิวไหม.. ชูจังก็เต้นแบบนั้นแหล่ะ แต่ขนปลิวแทน)

เพื่อไม่ให้หมาเสียใจ ที่อาบน้ำเป่าขนขาวให้สวยเก้อ เราจึงต้องหิ้วเค้าขึ้นนั่งบนตะกร้าหน้ารถ (มอเตอร์ไซต์) ขับไปซื้อของกินที่หน้าโว้คด้วย

ชูจังนั่งตะกร้าหน้ารถมาตั้งแต่เด็กจนแก่ ดังนั้นไม่ต้องห่วงว่าเค้าจะกระโดด ..เขาจะนั่งพับเพียบเรียบร้อยเชิดคอ ปล่อยให้ลมปะทะใบหน้าและหูสองข้างที่กางออกมารับลมอย่างสบายใจเฉิบ

จะสี่ทุ่มแล้ว.. แม่ค้าที่มาขายอาหารบนลานข้างโว้คย่อมจะเก็บของกลับกันไปหมด เราได้แต่พึ่งพาของกินในเซเว่นแทน ให้ชูจังนั่งรอบนตะกร้ารถหน้าร้าน ส่วนเราก็เข้าไปเดินดูว่าจะกินอะไรดี

<รถกับที่นั่งประจำตำแหน่งของน้องจัง>

ไม่รู้สึกอยากจะกินข้าว แต่อยากจะกินขนม เห็นไข่ไก่กับขนมปัง อยู่ๆแว้บนึง..ก็นึกในใจ "อยากกินขนมปังชุบไข่ แฮ่ะ" ที่ห้องยังมีมาการีนกระป๋อง นมข้นหวาน ทำขนมปังชุบไข่กินแกล้มกับไมโลก็น่าจะดีเนอะ

ดังนั้นจึงซื้อขนมปังโฮลวีตชนิดแผ่นถุงเล็กมาถุงนึง ยังไม่เคยทำขนมปังชุบไข่ แต่นึกเอาเองว่า..ขนมปังโฮลวีตเนื้อมันแน่นและหนัก คงจะทำอร่อยกว่าขนมปังธรรมดา เมื่อวานเพิ่งซื้อกระทะเทฟลอน ลองเอามาทำดูก็น่าสนุกดี

นึกภาพวิธีทำตามสูตรที่คำนวณไว้ในใจ เสร็จศัพท์ ก็ไม่ลืมคว้าน้ำแข็งยูนิตหนึ่งถุงสำหรับชูจัง ( ชูจังชอบกินน้ำแข็งยูนิตที่สุด ได้สักก้อนสองก้อนใส่ถ้วยให้เค้านอนเลีย จนหลับคาถ้วยก็เคยมี)

<น้องจังกับถ้วยน้ำแข็งประจำตำแหน่ง>

เมื่อกลับถึงห้อง..ก็รีบทำขนมปังชุบไข่ ตามสูตรที่คิดว่า น่าจะทำแบบนี้

1. ใช้ขนมปังโฮลวีต 2 แผ่น ใช้มีดคมๆตัดแบบทะแยงมุม 1 แผ่นก็จะได้ขนมปังรูปสามเหลี่ยมชิ้นเล็ก 4 ชิ้น

2. ต่อยไข่ใส่ชาม 1 ฟอง ใช้ช้อนส้อมตีให้เข้ากัน

3. วางกระทะเทฟลอนบนเตา (กระทะนี้จะประหยัดไม่ต้องใช้น้ำมันมาก) ใส่น้ำมันพืช 1 ช้อนชา กับมาการีน 2 ช้อนชา ลองในกระทะ เปิดไฟร้อนปานกลาง

4. ขนมปังที่ตัดไว้แล้ว เอามาคลุกลงในไข่ พลิกทั้ง 2 ด้านให้เข้ากัน แล้ววางลงทอดบนกระทะ ใช้ตะเกียบคอยพลิกขนมปัง เพื่อให้ไหม้ เลียนแบบอาบังทอดโรตี พลิกไปมาจนไข่สุก ขนมปังชุบไข่มีสีน้ำตาลเข้ม (แต่ไม่ไหม้) จากนั้นเอามาวางพักในจาน ที่ปูไว้ด้วยกระดาษทิชชู (แบบแผ่นใหญ่ 2 แผ่นซ้อนกัน) เพื่อซับน้ำมัน

5.ทอดขนมปังคราวละ 4 ชิ้น ดังนั้นทอด 2 ครั้งก็หมดวัตถุดิบที่เตรียมไว้ ไข่ 1 ฟองก็พอชุบขนมปังชิ้นเล็กทั้ง 8 ชิ้นพอดี ระหว่างที่ทอดขนมปังชุดที่ 2 น้ำมันอาจจะแห้ง ก็ตักมาการีนใส่กระทะเพิ่มลงไปสัก 1 ช้อนชา

ขนมปังชุบไข่ทอดหอมมากเลย วางพักพอซับน้ำมัน ก็โรยนมข้นหวานนิดหน่อย แล้วเหยาะน้ำตาลบางๆ คีบเรียงใส่จาน แล้วกินกับไมโลร้อนๆ กินไปนั่งพิมพ์บันทึกนี้ไป อร่อยมาก ( ความจริงอยากจะกินกับกาแฟ แต่กลัวคืนนี้ไม่หลับ เพราะพรุ่งนี้เวรเช้าเดี๋ยวตื่นสาย) ขนมปังจะนุ่มลิ้น เนื้อในแน่น หอมไข่และนม ใครมีลูกลองทำดู.. ง่ายๆ รับรองว่าอร่อยติดใจ

กินอิ่ม อาการมึนหัวอ่อนเพลีย หายเป็นปลิดทิ้งเลย

แล้วก็ขอจบบันทึกซะแค่นี้ดื้อๆนะคะ.. วันนี้รู้สึกจะเขียนอะไรไร้สาระจัง.. แต่อย่างน้อยๆก็ได้วิธีทำขนมปังชุบไข่นะ 555555

^_____________^

เขียนใน GotoKnow โดย k-jira
ใน สมุดบันทึกของฉัน

คำสำคัญ (Tags): #บันทึก#ขนมปังชุบไข่

หมายเลขบันทึก: 41892เขียนเมื่อ 31 กรกฎาคม 2006 23:58 น. ()แก้ไขเมื่อ 6 กันยายน 2013 17:28 น. ()สัญญาอนุญาต: จำนวนที่อ่าน