จากเพื่อนถึงเพื่อน
เคยร่วมฝันเมื่อวันวาน
สะพานข้ามดาว
...สร้างสะพาน ข้ามดาว บนราวรุ้ง
หวังจรุง ความรัก ในห้วงหาว
สร้างสะพาน เชื่อมใจ ไปสู่ดาว
แม้จะหนาว แค่ไหน ใฝ่พบเจอ
...สร้างความฝัน งดงาม ตามทุ่งหญ้า
จากศรัทธา ความรัก นั้นเสมอ
หวังวันหนึ่ง จะร้อยดาว ไปฝากเธอ
จึงนั่งเหม่อ ถักทอร้อย สร้อยแสงดาว... (เพื่อน)
...ค่ำคืนนี้ ราตรี สีนวลผ่อง
แสงจันทร์ส่อง สว่าง กลางฟ้าหนาว
เก็บดาวน้อย ร้อยสลัก แทนรักเรา
มอบให้เจ้า คนปลายฟ้า ที่ลาไกล
...ทุกวันนี้ ไม่มีเธอ คอยออดอ้อน
เหมือนแต่ก่อน ใจสลด หมดสดใส
มัจจุราช มาพราก ให้จากไกล
สุดอาลัย เมื่อรัก ต้องจากลา
...ฉันกลับมา ครานี้ ณที่เก่า
ความรักเรา เผาใจ ให้ห่วงหา
ช่างร้อนรุ่ม ดุจไฟ ไหม้กายา
เหมือนชีวา จะดับ ลาลับไป... (เรา)
คำสำคัญ (Tags): #ความทรงจำ
หมายเลขบันทึก: 416874เขียนเมื่อ 27 ธันวาคม 2010 22:57 น. ()ความเห็น (8)
สวัสดีครับ การสร้างสะพานที่ล่องลอยไปยังดาว ดีมากครับ ขอบคุณที่แบ่งปันครับ ขอร่วมอารมณ์ด้วยคนและจะฝากกลอนมาแบ่งปันในวันหลังคืนนี้ดึกเกินที่รำพึง
- ขอบคุณครับท่านอาจารย์ ธนา
- ที่แวะมาเยี่ยม มาทักทาย
- โชคดีมีสุขนะครับ
อำลาปีเสือดุ ส่งกำลังใจสะสางงานค่ะพี่จ่อย
คุณน้องพยาบาลที่เกาะค่ะ
... สุขสันต์ ส่งใจไปภู อีกรอบ นะคะ :)
- ขอบคุณครับ น้องpoo
- เที่ยวปีใหม่2554 มีความสุขหลายๆเด้อ
"สร้างสะพานดาวก้าวข้ามทวิภพ
ไปบรรจบใจเพื่อนเหมือนยังอยู่
จะร้อยดาวพันเดือนขอเคียงคู่
หัวใจครู สู่เพื่อนเหมือนสะพานข้ามดาว"
- ขอบคุณครับท่านพี่วอญ่า
- ที่แวะมาเยี่ยมยามถามข่าว
- โชคดีปีใหม่ และตลอดไปนะครับ
- ขอบคุณครับ คุณครูมีนา
- สำหรับพรปีใหม่ 2554
- ขอให้พรนั้นเป็นของคุณครูและครอบครัวเช่นกันนะครับ