ห่างหายไปนานมาก...เรากลายเป็นกำพร้า...แม่ซึ่งเปรียบทุกสิ่งทุกอย่างของเรา...ท่านทิ้งเราไปสู่สวงสวรรค์...เราจึงอยู่กับอาศรมชมจันทร์...พยายาม...รับรู้ไม่รับเก็บ...
ยังทำหน้าที่ช่วยให้ชาวบ้านเกิดการเรียนรู้ผ่านไปปีแล้วปีเล่า.......ภูมิใจน้องๆที่ทำงานทุกคนให้ความร่วมมือดีมาก....นั้นคือ...กำลังใจ...
ปีใหม่๒๕๕๔ ใจพร้อมเต็มที่....ไม่ว่าจะเกิดอะไร....มีกำลังใจและสุข....จึงขอส่งให้ทุกท่าน...สุขสันต์วันปีใหม่ ...ขอให้มีความสุข ประสงค์สิ่งใดได้ดังใจหมาย...
เสียใจกับการสูญเสียที่ยิ่งใหญ่ด้วยนะครับ ขอกำลังใจมีเพิ่มพูนมากขึ้นในปีใหม่นี้
-ขอบคุณค่ะครูหยุย
-ขอบคุณค่ะคุณบุษรา
-จะตั้งใจทำงานเพื่อผู้พลาดโอกาสและขาดโอกาสต่อไปเรื่อยๆ