๖๒. คือทุกข์สุขและความงอกงามของกันและกัน [ร่วมต่อกลอนกับปณิธิ]


                                                                 คือทุกข์สุขและความงอกงามของกันและกัน [๑][๒]

                                                                 ร้อยมาลา เป็นมาลัย คล้องให้โลก
                                                                 มาดับโศก สร้างสุข แก่ยุคสมัย
                                                                 เฉกเช่นชล ชุ่มชื้น ชื่นหทัย
                                                                 จากดวงใจ "ครู บ.ว."....ก่อสร้างรัก

                                                                 เป็นตาลคู่ เคียงข้าง คู่อย่างนี้ [๓]
                                                                 ตลอดปี ร้อยความสุข ผูกสมัคร
                                                                 คู่ผองชน เผชิญทุกข์ เคียงใจภักดิ์
                                                                 ครู ผสานรัก สร้างสานไทย
[๔][๕]

 

..................................................................................................................................................................

หมายเหตุ :

[๑] ภาพ CGA : Computer Graphic Art และชื่อบทกลอนโดย วิรัตน์ คำศรีจันทร์
[๒] ภาพฉากหลัง เป็นภาพถ่ายจากกล้องดิจิตัล โดย คุณอุ้มบุญ โรงพยาบาลป่าติ้ว จังหวัดยโสธร เข้าชมและอ่านได้ที่ http://gotoknow.org/profile/somying-o
[๓] บทกลอนของคุณครูปณิธิ ภูศรีเทศ ซึ่งได้แต่งเปิดเรื่องไว้แล้วให้ผู้อ่านร่วมแต่งต่อเติมตามอัธยาศัย เข้าชมและอ่านได้ที่บันทึก : http://gotoknow.org/blog/pani/413798#2292713
[๔] ในบทกลอนนี้ ครู บ ว ผู้เขียนหมายถึง ๓ ระบบและภาคส่วนสังคม ประกอบด้วย ๑.ระบบการศึกษาและการพัฒนาการเรียนรู้ ๒.ชุมชนและภาคประชาสังคม และ ๓.การพัฒนาทางด้านจิตใจ หรือ ครู : โรงเรียน  : บ้าน : วัด
[๕]
แต่งต่อโดยผู้เขียน : ที่ dialog box ๑๙ ในบันทึก ปณิธิ ภูศรีเทศ  http://gotoknow.org/blog/pani/413798#2292713

หมายเลขบันทึก: 414337เขียนเมื่อ 17 ธันวาคม 2010 03:01 น. ()แก้ไขเมื่อ 13 กันยายน 2013 23:14 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (14)

 

เป็นตาลคู่      คู่กันแล้ว        ไม่แคล้วจาก

เคียงข้าง      อยู่ไม่พราก     เป็นเกลียวฝั้น   

คู่อย่างนี้      จะจับแยก       ไม่มีวัน         

มีแต่สุข      เรียงร้อยฝัน     พันจิตนาการ ....... 

                                     ✿อุ้มบุญ✿

 

สวัสดีครับคุณอุ้มบุญครับ
ตื่นเช้านี่กำลังสมองแล่นนะครับ

อรุณสวัสดิ์ค่ะท่านอาจารย์

ร้อยมาลัย เป็นมาลา คล้องให้โลก

ปลอดทุกข์โศก โรคภัย ได้จางหาย

ประชาชี เบิกบาน ทั่วเมืองไทย

พร้อมน้อมใจ ร่วมภักดิ์ รักสถาบัน

...

กลอนสด ประตูใจ ยามเช้าใหม่ ค่ะ :)

สวัสดีครับ อาจารย์วิรัตน์

(ผมแต่งบทกลอนนี้ช่วงหลังอาหารกลางวัน กับภาพต้นตาลคู่ที่ถ่ายยามเช้า ถนนสายสุราษฎร์ฯ-กระบี่)

ต.ตาลตั้งเด่นเป็นศรีส่ง   บ่งบอกซึ่งปณิธานที่มาดมั่น

ตาลตั้งได้คนตั้งใจ..ไม่พะวง   เส้นทางตรงคงชีวิต…พิชิตงาม

คำว่า ครู ควรอยู่คู่กับศิษย์   เป็นแนวคิดแนวแก้…ไร้เงื่อนไข

ครูใส่ใจให้ปัญญาพาศิษย์ไป   ถึงแดนไกลทอฝัน….วันฟ้างาม

ยามอ่อนล้าคราใดได้ผักผ่อน  ไม่อาทรร้อนจิตคิดไฉน

บ้านคือบ้านเป็นความสุขทุกคราไป   เพราะใส่ใจเอื้อรักผูกอาทร

ถนอมจิตถนอมใจให้เหตุผล  ยลแล้วเย็นเพราะรู้…คู่มิ่งขวัญ

เกิดพลังเกิดไออุ่นกรุ่นภายใน  มุ่งหมายไว้เพราะรู้…ชีวิตงาม

งามภายนอก บอกได้ไม่เท่าจิต   งามเพ่งพิศภายในคือเหตุผล

เพราะกล่อมเกลี้ยงเลี้ยงดูจากชุมชน   รากเหง้าตนมีหรือที่จะลืม

แม่สอนไว้ฝังใจให้เข้าวัด   แนวปฏิบัติทำไว้หลากเหตุผล

วัดเป็นบ้านเป็นโรงเรียนสอนสั่งตน  เกื้อสังคมอุดหนุนสิ่งดีงาม…..

...               

กลอนบทนี้..มอบให้ความงดงามแห่งจิตใจของผู้ชายคนหนึ่งนามว่า...วิรัตน์ คำศรีจันทร์

  • ตามมาอ่าน และขอบคุณในฉันทไมตรีที่มอบให้กันและกันครับ
  • -ปณิธิ ภูศรีเทศ
นภาพร(กุ้ง เดิมบาง สุพรรณ)

สวัสดีค่ะ อาจารย์วิรัตน์

เขียนกลอนไม่เก่ง ขอเป็นบรรยายแทนละกันค่ะ ตาลคู่ดูแล้วอบอุ่นและอยู่คู่กันตลอด แต่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไป คือ ลำแสงในยามเช้าในแต่ละวัน ที่ทำให้เพิ่มความอบอุ่นให้กับชีวิตคนเราของคนเรา ไม่ว่าจะอยู่มุมใดในโลกนี้ แต่ลำแสงที่อบอุ่นของคนชนบทกับคนเมืองอาจดูอบอุ่นต่างกัน เพราะสังคมเมืองปัจจุบันทำให้คนเรามองเห็นความสุขจากอาทิตย์ยามเช้าได้น้อยมาก ในขณะที่วิถีชนบทยังคงมีความอบอุ่นได้ทุกเช้าและคงอยู่กับเราได้ตลอดวันเหมือนตาลคู่ที่ดูแล้วมีความสุขเหมือนคนรักกันไม่ว่าจะเป็นชนบทหรือเมืองก็ยังคงแบ่งปันความรักความอบอุ่นให้กันได้ตลอด ก็ขอให้อาจารย์วิรัตน์ มีความสุขมากๆในวันครบรอบวันเกิดและมีสุขอยู่เคียงข้างศิษย์ๆอีกหลายท่านเหมือนตาลคู่นี้นะคะ สุขกาย สุขใจ แล้วแบ่งปันอย่างนี้ตลอดไปนะค่ะ....

****น้องกุ้ง เดิมบาง อดีตบทเรียนน้ำท่วมหาดใหญ่ค่ะ*****

ทึ่งจังเลยครับ ผสมผสานลงตัว แล้วจะมาแต่งเพิ่มนะครับ ขอเก็บเงินไปขอก่อน ฮ่าๆ

สวัสดีครับคุณปูครับ ความเบิกบานใจ ประตูใจ ความรื่นรมย์แจ่มใส ยามเช้า...เหล่านี้นี่ ในแง่หนึ่งก็เป็นศัพท์อันเป็นที่คุ้นเคยของกลุ่มความสนใจทางด้านเจริญสติภาวนาและกลุ่มคนที่มุ่งพัฒนาด้านในในชีวิตและการงานนะครับ เช่น กลุ่มกิจกรรมอาณาปนสติ กลุ่มเจริญสติภาวนาแนวหลวงพ่อเทียน ชมรมชีวเกษม กลุ่มทำกิจกรรมศิลปะภาวนา กลุ่มทำงานแนวประชาคมที่เน้นทำกิจกรรมให้สะท้อนกับการพัฒนาจิตใจ พอได้เห็นก็รู้สึกคุ้นเคยไปด้วยครับ

สวัสดีครับคุณแสงแห่งความดีครับ
ได้รูปถ่ายสวยๆบันทึกบรรยากาศและลมหายใจชนบทมาฝากันอีกแล้วนะครับ
ขอบคุณอย่างมากครับ เห็นตะวันยามพลบค่ำอย่างนี้ทีไร ก็รู้สึกเหมือนเดินร้องเพลงชายทุ่งด้วยความรื่นรมย์ใจเลยนะครับ แถมได้บทกลอนด้วยอารมณ์และบรรยากกาศแบบ Expressionist อีก สัมผัสได้กับความสุข พลังชีวิต และจิตดวงที่งดงาม ที่แผ่ออกมาครับ มีความสุขครับผม

สวัสดีครับคุณครูปณิธิครับ
บทกลอนของคุณครูปณิธิเป็นความบันดาลใจต่อเนื่อง
ที่ทำให้เกิดห้องเรียนแบ่งปันความคิดกันเองอย่างสนุกสนานดีนะครับ

สวัสดีครับคุณกุ้ง จำได้ครับ จำได้ ขอบคุณมากนะครับ
ได้ข่าวว่าจะกลับไปหาดใหญ่กันอีกหรือครับ
อยู่สุพรรณคงมีคุณภาพชีวิตที่ดีและมีความสุขใจไปอีกแบบนะครับ
เห็นคุณกุ้งกับพรรคพวก น้องๆ ที่ไปติดน้ำท่วมด้วยกันที่หาดใหญ่
คุยกันทุกอย่างได้อย่างสนิทสนมอย่างกับรู้จักคุ้นเคยกันมาเป็นสิบๆปีแล้ว
ก็รู้สึกได้นะครับว่าการได้เผชิญปัญหาที่ได้ร่วมทุกข์สุขด้วยกันนี่
มันทำให้เข้าถึงหัวจิตหัวใจกันได้ดีมากจริงๆนะครับ
ในวิกฤติก็เลยเป็นโอกาสได้สิ่งดีๆที่หาจากไหนไม่ได้ไปด้วย

่หนึ่ง

สวัสดีครับอาจารย์ขจิตครับ
มาถึงก็ปล่อยมุขกระจายเลยนะครับ
อาจารย์สบายดีนะครับ

สวัสดีครับคุณเอก
ไม่เห็นทิ้งลิงก์ไว้เลย
แต่จะเข้าไปดูในบันทึกอื่นๆนะครับ

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท