ไต่ตามฝัน...กับการปันจินตนาการ
ในระหว่างพา"อัตตาไปท่องเน็ท" ในช่วงนี้ เกิดสิ่งต่างๆอย่างมากมาย หลายสิ่งที่ ได้หล่อเลี้ยงจิตใจ ให้เกิดความปิติ ให้เกิดพลังในการสร้างสรรค์ความดีงามต่อไป เสมือนการถ่ายเทพลังที่สร้างสรรค์ จากผู้เต็มเปี่ยมด้วยพลัง วันนี้สิ่งดีดีได้เกิดขึ้น หลายคนอาจคิดว่าเป็นเรื่องไร้สาระ แต่ ✿อุ้มบุญ✿เชื่อว่าการแบ่งปัน นั้นคือการถ่ายเทพลัง ให้กับผู้รับ ซึ่งผู้ให้ย่อมมีพลังแห่งความสุข
ผู้เต็มเปี่ยมในพลังที่มีใน
ท่านผู้กระตุ้นใจให้กล้าฝัน
มาเยี่ยมคุณอุ้มบุญและชาว รพ.ป่าติ้วครับ
เอารูปสวยๆมาฝากด้วย
รูปพื้นหลังเป็นฝีมือภาพถ่ายของคุณอุ้มบุญน่ะครับ
และคนที่เพิ่มเข้ามาก็พยายามนึกภาพว่าถ้าเป็นคุณอุ้มบุญไปยืนอยู่
จะออกท่าทางและสะท้อนความประทับใจออกมาอย่างไร
มีความสุขและมีกำลังใจเสมอๆครับ
การแบ่งปันบทกลอนที่แสนไพเราะ เป็นสนามฝึกให้คนที่เคยกลัวการแต่งกลอนได้ฝึก....การเรียงคำ
ลองเข้าไปดูได้ค่ะว่าเป็นใคร?ที่ให้ได้แบ่งเวทีหัดแต่งกลอน
ฝัน......แค่ฝัน นั้นมิใช่ ความเป็นจริง
ไป......ให้ถึงสิ่ง ตั้งไว้ แม้เกินฝัน
ที่......สุดจุดหมาย ให้เห็น เป็นสำคัญ
ปลายฟ้า...นั้นแม้ สุดเอื้อม ต้องไต่ตาม
✿อุ้มบุญ✿
ภาพแห่งความประทับใจ ที่ท่านได้กรุณา ส่งให้ใครบางคน เพื่อเป็นแรงพลังสร้างสรรค์ในสิ่งดีดีต่อไป .....จากท่านอาจารย์วิรัตน์ คำศรีจันทร์
- ขอส่งต่อพลังสร้างสรรค์ ให้พี่ครูป.๑ เต็มเปี่ยมด้วยพลังใจ สะสางงานต่อให้เสร็จตามเป้าหมายที่วางไว้ ......ค่ะ
ในเวทีกลอน
http://gotoknow.org/blog/s-an/412955#2286861
เริ่มตั้งใจจะการแต่งกลอนคือท่านผู้นี้และท่านยังเป็นผู้ที่มีพระคุณที่คอยเตือน คอยชี้แนะ มิให้หลงทางระหว่างเดิน เพื่อให้ถึงจุดหมายของชีวิตที่ได้ตั้งไว้นั้น จะลืมกล่าวถึงท่านมิได้ ใน
จิตเกษมหนึ่งในมงคล-38
แรงบันดาลการลองปลูกในครั้งแรกต้องท่านนี้
http://gotoknow.org/profile/dang145
กับแรงบันดาลใจในการสร้างสรรค์ในสวนผัก เข้าใจคำว่า ปลูกผักปลูกใจ ของกลุ่มคนปลูกผักกินได้
แด่เมล็ดพันธุ์แห่งการแบ่งปัน
งานศิลป์ที่เคยถวิลหาเมื่อวัยเยาว์ กับแรงบันดาลใจให้มาจับพู่กันกับจานสี
http://gotoknow.org/blog/nadrda8/410396
http://gotoknow.org/blog/nadrda8/411903#2278314
คนแรกที่ ให้ลองเข้ามา ในG2K ท่านแรกคือท่านอาจารย์ยงยุทธ สงวนชม ผลักใจให้บันทึกเรื่องเล่าเรื่องแรก แล้วหายไปนานเป็นปี
http://gotoknow.org/blog/somying-o/237986 ตั้งแต่ 27 มกราคม 2552
จากนั้นยังมี ใครที่ให้กล้าทำวิจัย (R2R) และเป็นแรงบันดาลใจให้มาเขียนบันทึกใน G2K อาจารย์กะปุ๋มนั่นเอง
http://gotoknow.org/blog/khondhammada/359481
http://gotoknow.org/blog/khondhammada
ทุกๆบันทึกที่ได้เข้าไปเรียนรู้ในปีนี้ และน้อมนำมาลองฝึกตนเอง ฝึกใจให้กล้า ทำในสิ่งที่ไม่กล้าทำ ได้พัฒนาวิธีคิดจากท่านทั้งหลาย ขอให้ทุกๆท่านมีพลังในการให้และแบ่งปันต่อไป...
และขอน้อมจิตคารวะแด่กัลยาณมิตรที่แวะมาให้กำลังใจในบันทึกนี้ทุกทุกท่านค่ะ
ความเห็น (17)
เรียนคุณอุ้มบุญครับ
แอบมาฟังดนตรี "เกากีต้า" ให้ความรู้สึกสงบ นึกถึงครั้งระหว่างการเร่งภาวนา ณ สถานที่แห่งหนึ่งแถวภาคเหนือ "บนยอดดอย" เกิดแว่วเพลงธรรมขึ้นมาเอง คงเกิดจากสัญญาเก่าที่เก็บเอาไว้ในซอกหลืบของจิตใจ
คุญครูใหญ่ 
ค่ะ
- กับข้อคิดดีดีในวันนี้
เมื่อเกิดความผูกพัน ยากนะคะครูที่จะ คลายออกไปได้ ต้องฝึกปล่อยวาง สร้างสุขได้ด้วยตัวของเราเอง เพื่อจุดหมายของชีวิตค่ะครู .....
มายิ้มอิ่มเอมกับเมล็ดพันธุ์ดีๆในใจ ค่ะพี่อุ้มบุญ
ปู 
จ๋า
- หอบกำลังใจกองใหญ่มาให้อยู่เสมอนะคนดี
- กับอีกหนึ่งความผูกพันและมิตรภาพอันดีแม้ไม่เคยได้เห็นหน้า
- สวัสดีค่ะ คุณอุ้มบุญ
- แวะมาทักทาย มาร่วมไต่ความฝันปันจินตนาการ
- ขอบพระคุณค่ะ
ขอชื่นชมแรงบันดาลใจดีๆสำหรับน้องอุ้มบุญผู้มากด้วยพลังแห่งจินตนาการและความฝันค่ะ..พี่จะคอยให้กำลังใจและติดตามผลงานที่สร้างสรรค์เหล่านี้ค่ะ
ดอกพุดม่วงยามบ่ายที่สวนในบ้าน
สวัสดียามบ่ายจ้า
พี่ธรรมทิพย์ 
ที่รัก
- มามอบกำลังใจให้ไต่ฝัน
- ขอบพระคุณนะคะพี่
พี่ใหญ่ 
ที่คิดถึง
- กำลังใจกับดอกพุดม่วงน่ารักจัง
- ขอรับพลังแห่งความคิดดีดี จากพี่ใหญ่ด้วยนะคะ
- ระลึกถึงพี่เสมอ กับความประทับใจมิรู้ลืม
พี่สาวคนสวย 
- เห็นรอยยิ้มโลกเบิกบานไปทั้งใบเชียวค่ะ
- ขอบพระคุณดอกไม้สวย และความห่วงใยที่ฝากคิดถึงมา
- เห็นรอยยิ้มพิมพ์ใจก็มีกำลังใจสะสางงานต่อแล้วหล่ะค่ะ
สวัสดีครับ...
ผมอ่านบันทึกนี้ ยังไม่ถึงสองประโยค
ได้ยินเสียงกีต้าร์ และเสียงขลุ่ย เป็นเพลงบรรเลงอันแผ่วพลิ้วหวานใส ทำให้ก่อพลังในใจของผมอย่างอธิบายไม่ถูก
จนไม่สามารถอ่านข้อความหลังจากนั้น จนทิ้งเวลาไว้สักพัก
จึงพยายามทำใจให้ว่างนับเลขหนึ่ง สอง สาม สี่ ห้า หก... แล้วค่อย ๆ กลับมาอ่านบันทึกต่อ
ขนลุกด้วยความปลื้มปิติ บวกความเย็นยะเยือกของอากาศบ้านผม
เพราะฝนโปรยปราย เมื่อช่วงเที่ยงที่ผ่านมา
เป็นบันทึกที่สร้างความจรรโลงใจในใจผมอย่างไม่หยุดยั้ง
นอกหน้าต่างฝนตกโปรยปรายกระทบหน้าต่าง
กลิ่นฝนโชยเข้ามาในห้องพร้อมกับกระแสลม
ผมมองเห็นเมฆบางเบาจนเหมือนหมอก ลอยละล่องบนฟากฟ้า ราวกับภาพวาดที่เว้นบางส่วนให้ว่างไว้ มิได้แต่งแต้มสีสีนใดๆ
ส่วนที่เว้นว่างไว้ ผมจินตนาการเห็น ความฝันของผม และผมจะกลับมาไต่ตามฝันผมอีกครั้ง
ขอบคุณบันทึกของพี่อุ้มบุญ ที่สร้างความประทับใจให้ผมรู้สึกสนุก สดใส และอิ่มเอิบจาก 'ข้างใน' ครับ
ทิมดาบ 
น้องพี่
- จินตนาการนี้ ส่งผ่านมา จากพลังที่ซ่อนเร้น จากผู้มีพลังท่านหนึ่ง การได้รับภาพนี้ เสมือนว่าได้รับ พันธสัญญาใจ มีพลัง ให้สร้างสรรค์สิ่งดีดีต่อไป .....
- จึงขออนุญาตส่งผ่านความรู้สึกนี้ ให้น้องพี่ที่สัมผัสถึง ความรู้สึกจากข้างใน ...แด่ "คนช่างฝัน"
- ขอให้มีการแบ่งปันกันต่อๆไป จนให้สังคมไทยมีความสุข......
แวะมาเยี่ยมด้วยครับ
มุมนี้เป็นมุมที่มีแต่ความงดงามเลยนะครับ
แวะมาแล้วมีความสุขและได้ความรื่นรมย์ใจ
ท่านอาจารย์ 
ที่นับถือ
- ขอน้อมจิตคารวะท่านอีกครั้ง
- ที่นำพลัง ที่เต็มเปี่ยมมามอบให้ เจ้าของภาพที่แสนประทับใจสุดสุด
- ถือเป็นแรงพลัง ที่บันดาลให้ ✿อุ้มบุญ✿ และ ผู้คนได้ทำดีต่อๆไป
แวะมาหลายครั้งแล้วแต่ไม่ได้ฝากรอยจารึกไว้วันนี้ได้โอกาสแวะมาอีกครั้ง
ทุกปรากฏการณ์ที่เราสัมผัสพร้อมให้สิ่งดีๆกับเราเสมอเนาะโยมพี่
เพียงแต่เราจะสัมผัสด้ามไหนมุมไหนเหลี่ยมไหนเท่านั้นเนาะ
สิ่งที่ผ่านเข้ามาหาเราแล้วอย่าให้ผ่านเลยไปโดยที่ไม่ได้ตระหนักเรียนรู้กับมัน
เพราะบางสิ่งเราอาจมีโอกาสสัมผัสมันได้ครั้งเดียวเท่านั้นในชีวิตนี้ว่าใหมโยมพี่...
กราบนมัสการ 
พระคุณเจ้า
- เป็นวันดีดีที่พระคุณเจ้าเข้ามา ชี้แนะ ในข้อธรรม
- ต้องมีสักครั้งที่ ✿อุ้มบุญ✿ จะได้ ไปกราบนมัสการท่าน บ้าง
สวัสดีค่ะ
เพราะเข้าไปดูในบันทึก วาดเส้นดอกไม้ ซึ่งปัจจุบันมียอดเข้าชมกว่า40,000 ครั้ง จึงได้ทราบว่ามีบันทึกนี้เกี่ยวข้องอยู่
จึงตามมาชื่นชม มาถามข่าวในเรื่องราวที่ทำ และ มาเยี่ยมเยียนค่ะ