คุณลุงผู้รักต้นไม้

วันนี้ทำงานปลูกต้นไม้จนบ่ายก็มีคุณลุงมาขอพบบอกว่าจะคุยเรื่องต้นไม้ ผมก็ไปคุยกัน คุณลุงก็เอากระดาษมาให้อ่านปรากฏว่าเป็นบทกวี อ่านจนจบพบว่าคุณลุงมีความสามารถในเรื่องนี้เพราะคุณลุงแต่งทุกวันที่๑ และ ๑๕ ของทุกเดือน ก็ถามว่าอายุเท่าไรแล้ว ท่านก็ว่า ๗๗ แล้ว แต่สามารถเขียนบมกวี บทกลอนได้คล่องแคล่ว ในขณะที่ผมแทบจะไม่เคยคิดจะแต่งสักบท ท่านก็เป็นนายตำรวจนอกราชการ ที่ลาออกมาก่อนเกษียณอายุเพราะท่านไม่สามารถทำงานได้เนื่องจากว่า ท่านว่าชีวิตผมรักความถูกต้อง ความเที่ยงธรรม แต่ที่สำคัญผมรักธรรมชาติ ผทต้องออกเพราะไม่งั้นก็คงยิงกันตายไปกันคนละข้าง เพราะตำรวจแต่ละคนก็มีปืน ที่สำคัญท่านว่าไม่เคยยอมให้ใครทำผิดระเบียบ เราก็คุยจนชาหมดไปหนึ่งกา ท่านก็ออกปากชวนไปเที่ยวที่บ้านเพราะที่บ้านมีต้นไม้เยอะและใหญ่ๆโตๆ ท่านว่าทุกต้นติดป้ายชื่อต้นไม้หมด แต่ป้ายชื่อไม่เหมือนใครเพราะชื่อต้นไม้แฝงในบทกลอนทุกต้น ผมจึงชวนคุณลุงมาร่วมกิจกรรมการเรียนรู้ธรรมชาติกับเด็กๆเพราะสามารถบูรณาการสิ่งที่คุณลุงถนัดกับการเรียนรู้ธรรมชาติได้เป็นอย่างดี อ้อท่านเรียกตัวเองว่า กวีเบอร์๕ หรือ ร.ต.อ.ถนอม ถนอมเบ็ญจมกุล ไปเยี่ยมแล้วจะเอาชื่อต้นไม้พร้อมบทกลอนมาเขียนกันน่าจะดี