สำหรับเรื่องหมาขี้เรื้อนนี้ไม่ได้ยาวอะไรมากมาย
เป็นเรื่องของหมาขี้เรื้อนตัวหนึ่ง ที่นอนใต้โต๊ะมันก็คัน แล้วมันก็บอกว่า ที่ตรงนี้ไม่ดีเลยนอนแล้วก็คัน ย้ายที่นอนดีกว่า มันก็ไปนอนสวนหญ้า มันก็คัน แล้วมันก็บอกว่า ที่ตรงนี้ไม่ดีเลย นอนแล้วทำให้เราคัน ย้ายที่นอนดีกว่า มันก็ย้ายไปเรื่อย ๆ และคันไปเรื่อย ๆ
จากเรื่องนี้ เจ้าหมาขี้เรื้อนเอาแต่โทษสิ่งแวดล้อมบ้าง ที่ตัวเองนอนไม่ดี ทั้ง ๆ ที่ สาเหตุมาจากตัวของมันเองที่เป็นเรื้อนแล้วคัน เมื่อเปรียบเทียบกับคน ที่คอยแต่จะว่าคนอื่นไม่ดีอย่างนู้น ไม่ดีอย่างนี้ แต่ตัวเองไม่เคยมองตัวเอง หากไม่อยากเป็นหมาขี้เรื้อนจงพิจารณาตัวเองให้ดี ก่อนที่จะไปตำหนิคนอื่น หรือถ้าจะให้ดีอย่าไปว่าคนอื่นเลยนะคะ
เรื่องนี้เป็นเรื่องที่ทำให้เราประทับใจ เตือนใจว่าเราต้องทำดีที่สุด อย่าเอาแต่โทษคนอื่นหรือลมฟ้า อากาศหรือดวงชะตาก็ตามที
แนวคิดให้ประโยชน์ทางแนวคิดได้ดีเข้ากับหลักการ "เข้มงวดต่อต้นผ่อนปรนผู้อื่น"
คมมากเลยค่ะ ขอบคุณนะคะ
ยืมไปใช้กับนักเรียนหน่อยคะ