คุยเรื่องการสูบบุหรี่

          ตอนนี้อากาศเปลี่ยนแปลงคนไม่สบายกันมาก เมื่อวานนี้คุณตา(เรียกตามลูก)ความจริงคือพ่อภรรยาของข้าพเจ้าขณะนี้อายุ 93 ปีเศษแล้วก็ไม่สบายเหมือนกันมีอาการไออยู่ตลอดเวลาเมื่อ 2 ปีก่อนก็เคยเป็นโรคนี้ต้องนอนที่โรงพยาบาลพระนั่งเกล้าอยู่หลายวัน ตอนบ่ายวันนี้ภรรยาข้าพเจ้าได้พาไปหาหมอที่โรงพยาบาลพระนั่งเกล้า หมอตรวจและ x-ray แล้ววินิจฉัยว่าเป็นถุงลมปอดโป่งพอง ต้องนอนให้น้ำเกลือผสมกับยาเป็นเวลา 3 วัน การให้น้ำเกลือแต่ละครั้งให้ไม่มากเพียงต้องการให้พายาเข้าร่างกายจึงไม่ต้องนอนค้างที่โรงพยาบาลพอน้ำเกลือหมดก็กลับบ้านได้แต่ต้องไป 3 วันติดต่อกัน

          สาเหตุที่คุณตาเป็นถุงลมปอดโป่งพองก็เนื่องมาจากสูบบุหรี่คือท่านสูบบุหรี่มาตั้งแต่วัยหนุ่มเพิ่งมาเลิกสูบเมื่ออายุ 69 ปีเมื่อปี 2529 ลูกสาวข้าพเจ้าเกิดคุณตากลัวหลานจะเหม็นควันบุหรี่เพราะอยู่บ้านเดียวกันจึงตัดสินใจเลิกสูบบุหรี่ตั้งแต่บัดนั้นเป็นต้นมา แต่ด้วยเหตุที่เคยสูบบุหรี่มาเป็นเวลายาวนานจึงส่งผลให้ท่านเป็นโรคนี้และมีอาการเมื่อร่างกายอ่อนแอลง

          พอพูดถึงเรื่องการสูบบุหรี่ข้าพเจ้ามาคิดถึงตัวเองว่าในอดีตข้าพเจ้าก็เคยสูบบุหรี่เหมือนกัน สูบบุหรี่กรองทิพย์วันละซอง เมื่อก่อนซองละ 8 บาทแต่เดี๋ยวนี้ซองละเท่าไรข้าพเจ้าไม่ทราบ ข้าพเจ้าพยายามเลิกมาหลายครั้งหลายหนแต่เลิกไม่ได้สักที หาวิธีการเลิกหลายวิธีก็เลิกไม่ได้ มานั่งคิดหาสาเหตุว่าทำไมเลิกไม่ได้ก็ได้ข้อสรุปว่าใจเราอ่อนแอยอมแพ้กับความอยากต้องทำใจให้เข้มแข็งกว่านี้จึงจะเลิกได้ ประกอบกับข้าพเจ้าได้ไปฟังเทศน์ตอนสิ้นปี 2523 จากท่านพระครูวิริยกิจโกศล  เจ้าอาวาสวัดม่วงแค บางรัก ซึ่งเป็นหลวงปู่ของข้าพเจ้า ท่านเทศน์ตอนหนึ่งมีใจความว่าสิ้นปีเก่าจะขึ้นปีใหม่แล้วอายุเราเหลือน้อยลงไปอีกหนึ่งปีอย่างน้อยเราควรเอาความไม่ดีออกจากตัวเองสักหนึ่งอย่าง ท่านยกตัวอย่างตัวท่านเองว่าสูบบุหรี่มา 40 กว่าปีพอขึ้นปีใหม่ท่านเอาบุหรี่ทิ้งหมดเลยและเลิกสูบเด็ดขาดนับตั้งแต่นั้นมา  จากแรงบันดาลใจนี้ข้าพเจ้าจึงตั้งใจมั่นว่าต้องเลิกบุหรี่ให้ได้ พอถึงวันที่ 1 มกราคม 2524 ข้าพเจ้าก็เลิกสูบบุหรี่ได้สำเร็จ  จากวันนั้นมาอีกสิบกว่าวันเมื่อถึงวันที่ 1 มกราคม 2554 ก็จะครบ 30 ปีแล้วถ้าข้าพเจ้ายังสูบบุหรี่วันละซองอยู่จะต้องซื้อบุหรี่ 365*30=10,950 ซอง ถ้าเฉลี่ยซองละ 20 บาทจะต้องใช้เงินไปจำนวน 10,950*20= 219,000 บาท แต่เรื่องใหญ่กว่านั้นก็คือควันบุหรี่ 219,000 มวนคงรมปอดของข้าพเจ้าจนดำเหมือนเฉาก๊วยไปแล้วกระมัง นับเป็นโชคดีที่ข้าพเจ้าชนะใจตนเองมาได้ แล้วท่านผู้อ่านละครับยังสูบบุหรี่อยู่หรือเปล่า

[โสภณ เปียสนิท]

อันนี้มีประโยชน์มากนะครับ ทำให้ได้คิด ไม่นึกว่าเสียไปหลายตังค์เลย

[นาย สุพจน์ น้อยจินดา]

ขอบคุณครับท่านอาจารย์โสภณ เปียสนิท

ไม่ทราบว่าท่านอาจารย์โสภณ ติดบุหรี่หรือเปล่า

[ธเนศ ขำเกิด]

เป็นเรื่องเล่าที่ปลุกจิตสำนึกให้คนเลิกและไม่สูบบุหรี่ได้เป็นอย่างดี ท่านรองฯยังบันทึกแบ่งปันความรู้อย่างต่อเนื่องนะ ชีวิตหลังเกษียณเป็นยังไงบ้างครับ ไม่ได้เจอกันนานแล้ว หาโอกาสพบกันบ้างก็ดีนะครับ

[นาย สุพจน์ น้อยจินดา]

ผมก็อยากพบอาจารย์ธเนศ เหมือนกันครับ ว่าง ๆ อยากไปนั่งคุยกันที่บ้านไทรน้อยเพราะชอบบรรยากาศที่นั่น ผมยังใช้โทรศัพท์เบอร์เดิมอยู่