ถูก..แต่ไม่ถูก(3)


หลายคนบอกว่าผมโง่...ใช่ครับ ผมยอมรับว่าผมโง่

ถูก แต่ไม่ถูก(ตอนที่ 3)

              ปี 34   ผมไปสอบเืพื่อขอรับใบอนุญาตขับขี่รถยนต์ส่วนบุคคล ผมอ่านหนังเกี่ยวกับกฎหมายจราจร มากพอสมควร และจำได้อย่างแม่นยำ การสอบของสำนักงานขนส่งจังหวัดก็สอบตามเกณฑ์ คือ มีสอบภาคความรู้โดยการให้ข้อสอบเรามาอ่าน และกาข้อที่ถูกที่สุด เสื่อเสร็จแล้วก็ส่งเจ้าหน้าที่ที่คุมห้องสอบ ไม่นานเจ้าหน้าที่ก็มาบอกว่า เราสอบไม่ผ่าน ผมพยายามจะขอดูคำตอบที่ส่งได้เกินกว่าครึ่งเพราะเชื่อว่า เราทำได้  เขาไม่ยอมให้ดู และบอกว่าไม่ผ่านเกณฑ์  ถามเขาว่า จะให้ทำอย่างไร เขาบอกว่าให้สอบใหม่วันพรุ่งนี้. ตกลง เราจะสอบใหม่ 

                                        

             วันต่อมา เรามาสอบตามนัดหมาย ในขณะที่นั่งรอ ก็มีชายคนหนึ่งที่ผมไม่เคยรู้จัก เข้ามานั่งรอ และคุยกันพอสมควร  เขาบอกว่า มาสอบใบขับขี่เหมือนกันกับผม แต่ไม่ผ่าน เจ้าหน้าที่ก็นัดมาเช่นเดียวกันกับผม แต่มีจุดที่แตกต่างคือ เขาให้เจ้าหน้าที่ดำเนินการให้โดย ส่งเอกสารต่างๆให้ครบ  เช่น ทะเบียนบ้าน รูปถ่าย พร้อมกับซองขาวหนึ่งซอง รอนานเกือบครึ่งชั่วโมง ผมเห็นเขาเดินไปรับใบขับขี่และเดินออกมา ผมถามว่าได้แล้วเหรอ  เขาบอกว่าเรียบร้อยแล้ว และแอบกระซิบกับผมว่า ที่เราสอบเมื่อวานนี้ เรา  “ ทำถูก แต่ไม่ถูก” สู้เรามา “ ทำผิด แต่ถูกไม่ดีกว่าหรือ ?”   ส่วนผมต้องเข้าห้องสอบอีกครั้ง เพราะผมต้องการทำ “ ทำให้ถูก ” มากกว่า

                                                     

           หลายคนบอกว่าผมโง่  เงินเล็กน้อยไม่กล้าเสียให้เจ้าหน้าที่  ใช่ครับ ผมยอมรับว่าโง่ และจะไม่ยอมเสียเงินแม่เพียงเล็กน้อยให้กับสิ่งเหล่านี้  วันนั้นก็บังเอิญผมสอบผ่าน และได้ใบขับขี่ตามที่มุ่งมั่นมาสอบ  ส่งเอกสารหลักฐานพร้อมค่าธรรมเนียมและมีใบเสร็จถูกต้องตามระเบียบของทางราชการ  ก็ภูมิใจเพราะได้ใช้ความรู้ความสามารถแม้จะเสียเวลาไปบ้างก็ไม่เป็นไร

                                                       

            การสอบด้วยวิธีให้สอบข้อเขียน  มีหลายอย่างที่ไม่เป็นไปตามความรู้ความสามารถที่แท้จริง มีกรณีตัวอย่าง กระทาชายนายหนึ่ง  อ่านหนังสือไม่ได้   เขียนก็ไม่ได้ แต่ขับรถเก่งมาก เพราะขับมาตั้งแต่เด็กจนโต  มีความคล่องตัว  แถมซ่อมรถยนต์ได้ด้วย  เคยมีประสบการณ์การขับรถตั้งแต่ รถสิบล้อ รถเก๋ง รถพ่วง รถสิบแปดล้อ  เรียกว่า เรื่องรถยนต์ เขารู้หมด เพราะปฏิบัติมาเป็นเวลานาน  ให้เขาสอบข้อเขียนเขาสอบไม่ผ่านแน่นอน เพราะอ่านไม่ได้ เขียนไม่ได้ แต่ปฏิบัติได้ อย่างนี้ จะให้ทำอย่างไร  ถ้าให้สอบตามระเบียบ ก็เป็นการ “ ถูก  แต่ไม่ถูก” ถ้าให้สอบปฏิบัติอย่างเดียวก็ “ ถูก  แต่ไม่ถูก ”  ความจริงจะถูก หรือ ไม่ถูก ขึ้นอยู่กับเจตนา ไม่มีอะไรถูก ไม่มีอะไรผิด กฏเกณฑ์ ต่างๆ มีไว้ควบคุมเท่านั้น หรือท่านที่อ่านมาถึงบรรทัดนี้ จะว่าอย่างไร ?

หมายเลขบันทึก: 411829เขียนเมื่อ 3 ธันวาคม 2010 15:53 น. ()แก้ไขเมื่อ 17 เมษายน 2012 16:04 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่านจำนวนที่อ่าน:


ความเห็น (10)

ก็เพราะมีกรณี...ถูกแต่ไม่ถูก...อยู่ทุกวันนี้  อะไรๆมันเลยถูกๆไม่ถูกๆไปหมดจนมึน

สมัยก่อนไปสอบใบขับขี่โชคดีที่สอบครั้งเดียวผ่าน  สอบปฏิบัติครั้งเดียวผ่าน 

ได้ใบขับขี่ตลอดชีวิตมาอย่างภาคภูมิใจ.......  ขับรถมาเกือบยี่สิบปี

ไม่เคยเจออุบัติเหตุเลยสักครั้งเดียว

ขอบคุณ Kruqui Chutima อ่านเพื่อเป็นข้อคิด สำหรับบางสิ่งบางอย่าง และอยากบอกว่า อย่างนี้ก็มีด้วย ?

สวัสดีค่ะ

พี่คิมก็สอบไม่ผ่านค่ะ  และทำเหมือนคุณนั่นแหละค่ะ  เราโง่เพื่อให้สังคมฉลาด หรือเราแพ้เพื่อให้สังคมชนะ  ย่อมเป็นเรื่องดีค่ะ

พี่คิมเคยไปส่งเพื่อนเป็นภรรยานายตำรวจ สอบไม่ผ่าน เจ้าหน้าที่ให้มาสอบใหม่  เมื่อเจ้าหน้าที่เห็นสามีมารับ  เธอถูกเรียกเข้าไปใหม่ว่า ให้จ่ายค่าธรรมเนียมปกติ  และกระซิบว่า "วันหน้าวันหลังผมจะได้พึ่งพาอาศัยกันบ้าง"...ไม่แปลกสำหรับสังคมบ้านเรา

แต่ก็เห็นคนไม่มีรถยนต์ และขับรถยนต์ไม่เป็น  แต่มีใบอนุญาตขับขี่...น่าคิดไหมคะ  ส่วนคนขับรถเป็นเวลานานกลับไม่มีใบอนุญาตขับขี่

ถ้ามีการเรื่องความสามารถประเทศเราก็คงลดปัญหาอื่น ๆ ได้เยอะ

ขอบคุณ พี่คิม ที่ร่วมแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเรื่องราว ที่อยากบอกกล่าวกับชาว gotoknow ครับ

สวัสดีค่ะท่าน ศน.

มาแวะเยี่ยมบันทึกค่ะ..อ่านชื่อแล้วน่าคิด.."ถูก แต่ไม่ถูก"แต่เมื่ออ่านแล้วก็บางอ้อ..บางแค  คนสมัยนี้เป็นแบบนี้กันเยอะ..ไม่ได้สนใจกระบวนการ ขอให้ OUT PUT ออกมาได้สมใจตนเองเท่านั้น บ้านเมืองจึงได้บรรลัย  ชื่นชมท่าน  ได้มาด้วยความภาคภูมิใจ 

         บางอย่างดีแต่ไม่ถูกใจ

         บางอย่างถูกใจแต่ไม่ดี.......กลับเป็นซะอย่างงั้นบ้านเมืองเราสมัยนี้

                   ขอบคุณบันทึกดีๆที่แบ่งปันนะคะ

คุณ "มาตายี" ผมเชื่อว่า คนรุ่นใหม่จะช่วยพัฒนาชาติบ้านเมืองได้เพราะองค์ประกอบหลายอย่างพร้อม ที่ผ่านมา เราเดินผิดทางค่อนข้างเยอะ แต่เราสามารถสอนคนรุ่นใหม่ได้

หลายสิ่ง หลายอย่างในบ้านเรา ที่  ถูก แต่ไม่ถูก   ผิด  แต่ไม่ผิด

บางครั้งก็ต้องทำใจรับ  พูดไม่ออก  บอกไม่ถูกค่ะ

 

ทำถูกแล้วล่ะค่ะ เราต้องมีอุดมการณ์เป็นของตนเอง โดยเฉพาะอุดมการณ์ที่ถูกต้อง

...ถูกหรือผิด..ผิดๆๆ..ถูกๆๆ....(ยาย..ว่ามันเป็น..ตัวหนังสือ..นะน้า...คนเดี๋ยวนี้เขาหากินกันด้วยตัวหนังสือ..คนไม่รู้หนังสือ..ก็หากินได้..เพราะใช้กระดาษที่มีตัวหนังสือ...เจ้าค่ะ)....ยายธี

ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาร่วมแลกเปลี่ยนเรียนรู้ เรื่องราว สังคมไทย

พบปัญหาการใช้งานกรุณาแจ้ง LINE ID @gotoknow
ClassStart
ระบบจัดการการเรียนการสอนผ่านอินเทอร์เน็ต
ทั้งเว็บทั้งแอปใช้งานฟรี
ClassStart Books
โครงการหนังสือจากคลาสสตาร์ท