ภาพข้างบนเป็นภาพของประติมากรรมหินอ่อนชื่อ ปิเอตา (Pieta) ผลงานของไมเคิล แองเจโล ที่มหาวิหารเซนต์ปีเตอร์ ในกรุงวาติกัน
ในแง่ศาสนา สื่อถึงพระแม่มารีขณะโอบอุ้มพระศพของพระเยซูหลังถูกตรึงกางเขน ความโศกเศร้าครั้งสำคัญในประวัติศาสตร์ชาวคริสต์
ในแง่ศิลปะ เป็นความอัศจรรย์ที่ศิลปิน..สิงห์อีซ้าย..สามารถสลักเสลาหินแกร่ง จนมองเห็นเป็นผืนผ้าอ่อนช้อย ส่วนที่เป็นคนก็เหมือนจริงทั้งอารมณ์และกายวิภาค
ผมมอบรูปนี้ให้กับคุณพ่อของคนไข้เด็กอายุ ๘ ขวบที่เสียชีวิตจากโรคมะเร็ง หลังรักษากันมา ๖ ปีเต็ม ในวันที่ผมไปร่วมพิธีทางศาสนาที่โบสถ์คริสต์ในตัวเมืองหาดใหญ่
ผมมั่นใจว่าคุณพ่อของน้องเป็นคริสตศาสนิกชนที่ดี และมีพระศาสนาเป็นที่พึ่งในยามเศร้า ภายหลังผมได้มีโอกาสถามเขาว่า รู้สึกอย่างไร ตอนที่ผมให้รูปนี้กับเขา
เขาตอบว่า "มันช่วยนะ มันช่วยว่า คือ ทุกคนต้องจากกัน เป็นรูปแสดงถึงความรักของพ่อแม่ที่ให้กับลูก ให้ความรู้สึกถึงครอบครัวที่เกิดการสูญเสีีย แม่ที่เสียลูกชายอันเป็นที่รักไป"
สวัสดีค่ะ
เป็นการให้ที่มีความหมายมากนะคะ คุณหมอ
สวัสดีครับ
การพรากจากกัน เป็นความเศร้า และการสูญเสียที่ใหญ่
หากแต่การได้พิจารณาใคร่ครวญ ถึงชีวิตแล้ว จึงเป็นบทสรุปที่มิอาจหลีกเลี่ยงได้
ความหมายของการให้ และได้รับ จึงเป็นความทรงจำที่จะอยู่กับผู้ให้และผู้รับ
เมื่อให้....ใจก็เป็นสุข
หากแต่ได้รับ ......ใจยิ่งสุขกว่า
ขอบคุณบันทึก ดีดี ที่ได้รับก่อนอาหารมื้อเที่ยงของคุณหมอนะครับ
ความทรงจำดีๆช่วยหล่อเลี้ยงหัวใจ ให้ชีวิตมีชีวาและมีพลังอยู่สู้ต่อไป ขอบพระคุณค่ะ