บทเรียน “ค่อนทาง” จากการเล่นเกมปลูกผัก FarmVille

ให้ลองแบบ “ตัวอย่าง” จนติด หรือ ติดใจ แล้วจึงจะเก็บเกี่ยวผลประโยชน์ แบบเดียวกับระบบการค้า “สารเสพติด” ทั้งหลาย

ตั้งแต่ผมเริ่มลองเข้ามาเรียนรู้ถึงการเล่นเกม FV บน FB ประมาณสองเดือนกว่าๆ ผมก็ได้พยายามเข้าใจ “เกม” แบบ “รู้เท่า” ให้มากที่สุด

และในที่สุด เราต้องก้าวเข้ามาอย่าง “รู้ทัน” จึงจะเล่นเกมได้ดี และมีโอกาส “เป็นเหยื่อ” น้อยที่สุด

หลังจากผมได้สรุปบทเรียน “ครึ่งทาง” เมื่อผมอยู่ในระดับที่ ๕๐ ไปเมื่อ ๑ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ อีกประมาณ ๓ สัปดาห์ ผมก็ได้เรียนรู้เพิ่มเติมมาเรื่อยๆ จนถึงเมื่อวานนี้ ๒๓ พฤศจิกายน ๒๕๕๓ ผมได้ขึ้นมาในระดับที่ ๗๕ ที่เป็นระดับ "ค่อนทาง" ของระดับสูงสุดที่ ๑๐๐ ยังมีค่าเฉลี่ยของการเลื่อนระดับ ประมาณ ๑ ระดับต่อวัน

รูปแปลงจากเกม Farmville ของผม เมื่อ ๒๔ พย ๕๓ เวลา ๑๑.๐๐ น

อยู่ที่ระดับ ๗๕ (ใช้เวลาเล่น ๒ เดือนครึ่ง)

แต่หลังจากนี้ เท่าที่ประเมิน เขาเขียนเกมให้ยากขึ้นเรื่อยๆ ต้องทำคะแนนมากขึ้นจากเดิมไม่กี่ร้อยคะแนนต่อระดับ มาเป็น หลายหมื่นคะแนนต่อระดับ

ที่ผมคิดว่า น่าจะเป็นการสร้างจิตวิทยาเชิง “กับดัก” ที่จะให้คนที่เล่นจนชินแล้ว จะพยายาม “รักษาระดับ” หรือ “ศักดิ์ศรี” ของตัวเอง โดยการเดินเข้าไปเป็น “เหยื่อ” ของธุรกิจ Internet ทั้งการเรียนเชิงกลยุทธ์ และเชิงการลงทุน

เพราะผมไม่เชื่อว่า เขาจะทำให้ทุกคน “เล่นฟรี”

ฉะนั้น ผมจึงย้อนกลับมาคิดแบบ

เท่าที่ผมสังเกตดู เห็นมีการโฆษณาเครื่องมือช่วยทำงาน เครื่องมืออำนวยความสะดวก สารพัดรูปแบบ เพราะเขารู้ว่าแต่ละคนมีเวลาน้อย อยากทำได้มากๆ

และพอใครมี หรือ ทำอะไรได้ ก็จะขอร้องแกมบังคับให้ “ไปแจก หรือ อวดคนอื่นๆ” ตามหลักจิตวิทยา “กลุ่ม” เพื่อสร้างกระแสการโฆษณาอย่างแยบยล

และการโฆษณาจะได้ผลต่อเมื่อคนเริ่ม “ติด” แบบเดียวกับการโฆษณาเหล้า บุหรี่ ที่ไม่มีผล หรือมีน้อยมาก กับคนที่ไม่เสพติด

ดังนั้น เขาจึงต้องทำให้คนเล่น “ติด” เสียก่อน ไม่อย่างหนึ่งก็อย่างใด

เช่น

ความเคยชินของกิจกรรมและการใช้เวลาว่าง
การคบเพื่อนและสังคมอินเตอร์เน็ต
การเกิดกลุ่มกิจกรรม และความร่วมมือ
ความพอใจในกิจกรรมที่ทำ
การที่รู้สึกว่าตัวเองเก่ง
ความภูมิใจและศักดิ์ศรีของตัวเอง
การยอมรับจากเพื่อนและสังคมของระบบนั้นๆ
ความก้าวหน้าของตนเอง
การเกิดสังคมใหม่
ฯลฯ

เมื่อติดแล้วก็อยากได้รับการยอมรับนับถือของคนในสังคมนั้นๆ ก็จะพยายามทำให้ได้เท่าๆเขา หรือมากกว่า เพื่อให้เขานับถือ และ “ทึ่ง” เรามากขึ้น

ก็จะเป็นการทำมากขึ้นกว่า “ธรรมดา”

ตั้งแต่ ต้องทำตัวให้ “รู้ทัน”

กฎ กติกา มารยาท
ระบบทรัพยากร การหา การใช้ประโยชน์
ระบบสังคมช่วยเหลือ พึ่งพา
และเทคนิคเล็กๆน้อย ที่ทำให้เรา “นำหน้า” เพื่อให้เพื่อนยอมรับได้มากขึ้น
ที่ในที่สุดอาจจะต้องมีการ “ลงทุน” เล็กน้อยแบบแอบแฝงไม่ให้เพื่อนรู้ เพื่อเอาเปรียบเพื่อนแบบลับหลัง

ที่เป็นช่องทาง “หากิน” ของบริษัทสร้างเกม

เขาจะพยายามทำทุกอย่างให้คนเล่น “ติด”

แล้วทำให้คนเล่น “อยากได้รับการยอมรับ” หรือแม้แต่ “เอาชนะ” เพื่อให้เพื่อนๆยอมรับ หรือด้วยเหตุผลใดก็แล้วแต่ ที่จะเปิดช่องให้เกิดความรู้สึกว่า “คุ้มกับการลงทุน”

ที่เป็นช่องทางหากินของเขา

ที่ผมแม้จะเห็นด้วย แต่คิดว่าจะไม่ร่วมมือ

เพราะผมคิดว่าเราต้องกลับมาพัฒนาการ “รู้ทัน” ก่อนที่จะ “หลงกลลวง”

ที่ผมขอยกย่องคนเล่นเกมทุกท่านที่เอาตัวรอดมาได้ แบบไม่เป็นเหยื่อของเกม

ทั้ง

การเสพติด “ทางการใช้เวลา” จนเสียงานและกิจกรรมอื่นๆ ที่สำคัญกว่า
การเสพติด “ทางอารมณ์” จนเสียสุขภาพ
การเสพติดเชิง “การแข่งขัน” และการอยากได้ “การยอมรับ” จนเสียทรัพย์

แต่เราควรหันกลับมาเรียนรู้ ให้

รู้เท่า และ รู้ทัน

เกมอาจจะช่วยให้เราจะมีคุณภาพชีวิตและการเรียนรู้ที่ดีกว่าเดิมครับ

ขอให้ทุกท่านโชคดี อีกไม่นานผมกะว่าจะเลิกเล่นแล้ว

เพราะผมคิดว่าผมได้ความรู้จากเกมนี้พอแล้ว

เส้นทางของการเรียนรู้ยังรอผมเข้าไป "เรียน" อีกมากมาย

และที่สำคัญ

เพราะผมรู้สึกว่าผมกำลังก้าวมาอยู่ที่ปากทางของ “กับดัก” ที่เจ้าของเกมวางไว้

อย่างมีระดับจิตวิทยาขั้นสูง ทั้งเชิงส่วนบุคคล เชิงกลุ่ม และเชิงสังคม

ขอให้มีสติและระวังตัวให้ดีครับ

เขาดูเหมือนจะหวังดีกับผู้เล่นเกมทุกคน แต่คงไม่ตลอดไป

เพราะถ้าเขาทำอย่างนั้น ระบบธุรกิจเขาจะอยู่ไม่ได้ครับ

นี่น่าจะเป็นบทวิเคราะห์และสรุปบทเรียนแบบยุติธรรมและตรงไปตรงมาแล้วครับ

สวัสดีครับ

เขียนใน GotoKnow โดย ดร. แสวง รวยสูงเนิน
ใน ความรู้เพื่อชีวิต

คำสำคัญ (Tags): #farmville#km ธรรมชาติ#กับดัก#การจัดการความรู้#การจัดการทรัพยากร#ธุรกิจเกมออนไลน์#เกม

หมายเลขบันทึก: 410023เขียนเมื่อ 24 พฤศจิกายน 2010 10:41 น. ()แก้ไขเมื่อ 14 มิถุนายน 2012 12:45 น. ()สัญญาอนุญาต: ครีเอทีฟคอมมอนส์แบบ แสดงที่มา-ไม่ใช้เพื่อการค้า-อนุญาตแบบเดียวกันจำนวนที่อ่าน