ช่วงภัยพิบัติก็ผ่านพ้นไป หลายคนทำใจได้ แต่อีกหลายคนทำใจไม่ได้ จึงทำให้รู้สึกท้อแท้ หรือท้อถอย แต่ตราบใดที่เรายังมีชีวิตอยู่ เชื่อเถอะว่าไม่ว่าฝนจะตก แดดจะออก หรือน้ำจะท่วม แต่เราต้องดำเนินชีวิตต่อไป เกิดเป็นคนทั้งที ก็ขอให้ทุกคนสู้ให้ถึงที่สุด ไม่มีอะไรยากเกินความสามารถของคนเรา
ฝนตก น้ำท่วม ฝนหยุด นาแล้ง มันไม่พอดีหรอกน่ะ แต่เมื่อเจอมรสุมอะไรในชีวิต เราก็ต้องแก้ปัญหามันไปให้ได้ ไม่ต้องขอช่วยจากใคร ขอให้รู้จักช่วยตนเองไว้ก่อน แต่คนไทยไม่เคยแล้งน้ำใจ จะเห็นได้จากตอนภาคเหนือ กลาง อีสาน น้ำท่วม คนใต้ก็ส่งเงิน ข้าวของไปช่วย พอคนใต้น้ำท่วม คนภาคเหนือ กลาง อีสาน ก็ให้การช่วยเช่นกัน ดั่งคำที่ว่า "คนไทยไม่แล้งน้ำใจ" ยังคงใช่ได้
ขอเอาใจช่วยทุกคน ทุกครอบครัวที่ประสบภัยพิบัติทั้งอุทกภัยและวาตภัยค่ะ
หากเราฝึกหรือพยายามบอกให้คนเทียบเคียงกับคนที่มีสภาพชีวิตแย่กว่าเรา ซึ่งมีมากมายมหาศาลทั้งในโลกและในประเทศ เราจะรู้สึกและเข้าใจได้ว่า ทุกข์ที่มีอยู่นั้น น้อยเหลือเกิน
ขอบคุณค่ะที่แวะมาเยี่ยมเยียนเสมอ