ครูผู้ "สมบูรณ์..."

ตั้งแต่ที่ข้าพเจ้าได้ศึกษาและพยายามนิยมคำว่าครูในทางโลกนั้น ไม่มีคำจำกัดความใด ไม่มีคำพรรณาลักษณะงานใด (Job Description) จะสมบูรณ์เท่าจรรยาบรรณของครูทั้ง ๙ ข้อ ดังนี้

1. ครูต้องรักและเมตตาศิษย์ โดยให้ความเอาใจใส่ช่วยเหลือ ส่งเสริมให้กำลังใจในการศึกษาเล่าเรียนแก่ศิษย์โดยเสมอหน้า
2. ครูต้องอบรม สั่งสอน ฝึกฝน สร้างเสริมความรู้ ทักษะ และนิสัยที่ถูกต้องดีงามให้เกิดแก่ศิษย์อย่างเต็มความสามารถ ด้วยความบริสุทธิ์ใจ
3. ครูต้องประพฤติปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดีแก่ศิษย์ ทั้งกาย วาจา และจิตใจ
4. ครูต้องไม่กระทำตนเป็นปฏิปักษ์ต่อความเจริญทางกาย สติปัญญา จิตใจ อารมณ์ และสังคมของศิษย์
5. ครูต้องไม่แสวงหาประโยชน์อันเป็นอามิสสินจ้างจากศิษย์ ในการปฏิบัติหน้าที่ตามปกติ และ ไม่ใช้ศิษย์ให้กระทำการใดๆ อันเป็นการหาประโยชน์แก่ตนเองโดยมิชอบ
6. ครูย่อมพัฒนาตนเอง ทั้งในด้านวิชาชีพ ด้านบุคลิกภาพ และวิสัยทัศน์ให้ทันต่อการพัฒนาทางวิทยาการ เศรษฐกิจ และการเมืองอยู่เสมอ
7. ครูย่อมรัก และศรัทธาในวิชาชีพครู และเป็นสมาชิกที่ดีขององค์กรวิชาชีพครู
8. ครูพึงช่วยเหลือเกื้อกูลครูและชุมชนในทางสร้างสรรค์
9. ครูพึงประพฤติ ปฏิบัติตนเป็นผู้นำในการอนุรักษ์ และพัฒนาภูมิปัญญาและวัฒนธรรมไทย

สำหรับความคิดเห็นส่วนตัวของข้าพเจ้า (ซึ่งอาจจะผิด) นั้น ข้าพเจ้ามีความเห็นว่า หากบุคคลใดผู้ใช้ชีวิตอยู่ในทางโลก สามารถประพฤติ ปฏิบัติ ดำเนินชีวิตอย่างเป็นกิจวัตรตามจรรยาบรรณทั้ง ๙ ข้อนี้ได้นั้นจักเป็น "ครู" ที่ "สมบูรณ์..."

และถ้าหากจะนิยามคำว่า "ครู" ในทัศนะของข้าพเจ้าแล้ว "ครู" ในความรู้สึกของข้าพเจ้านั้นจะไม่เป็นเป็น "ข้าราชการครู" หรือ "อาจารย์" รวมถึงพนักงานที่ทำงานทางด้านสายการสอน

คำว่าครูสามารถเกิดขึ้นได้กับทุก ๆ คนที่ดำรงและดำเนินชีวิตตามจรรยาบรรณทั้ง ๙ ข้อนั้น

พี่ก็เป็นครูของน้องได้ พ่อแม่ก็เป็นครูของลูกน้อง เพื่อนก็เป็นครูของเพื่อนได้ คนทั้งโลกใบนี้ก็เป็นครูของเราได้หากได้ทำตามจรรยาบรรณของ "ครู"

ข้าพเจ้าของยกย่องผู้ที่เขียนจรรยาบรรณทั้ง ๙ ข้อนี้ไว้บนเศียรเกล้า เพราะถ้าหากใคร ๆ หรือแม้กระทั่งเรา ปฏิบัติตามจรรยาบรรณนี้ได้แล้ว บุคคลนั้นชื่อว่า "ครู"

จรรยาบรรณทั้ง ๙ ข้อ ละเอียด ชัดเจน ครอบคลุม ใช้ได้ทันที ทุกที่ ทุกเวลา

ดังนั้นครูในปัจจุบันจึงไม่ต้องเสียเวลามานั่งนิยามหรือหาหนทางในการปฏิบัติเพื่อความเป็นครูกันแล้ว เรียกง่าย ๆ ว่าไม่ต้องไปปรุงอาหารรับประทานกันอีก ครูในปัจจุบันมีหน้าที่เพียงหยิบอาหารที่ท่านผู้มีปัญญาได้ปรุงไว้ทั้ง ๙ ข้อนี้ใส่ปาก คือนำไปปฏิบัติเท่านั้นก็จะเป็น "ครู..."

ต้นเหตุจากบันทึก จรรยาบรรณของคุณครู "ข้อที่ 10"