(คุณครู)ถามถึงผู้ทรงคุณวุฒิ แต่ให้หันกลับมามองและสำรวจตัวเอง
เมื่อหลายวันก่อน.. ผมได้รับโทรศัพท์จากคุณครูท่านหนึ่ง ท่านสอบถามเกี่ยวกับเรื่องของการประเมินว่าไปถึงไหนแล้ว เพราะส่งมาในลำดับที่ต้น ๆ ผมก็ได้ให้คำตอบไปในลักษณะว่า จะนำเสนอผู้ทรงคุณวุฒิคราวละประมาณกี่รายต่อเดือน และให้คุณครูได้ประมาณการเอาเองว่าท่านนั้นอยู่ในขั้นตอนไหนของกระบวนการประเมิน ด้วยเหตุผลที่ว่าจำไม่ได้จริง ๆ ว่าใครจะประเมินแล้วหรือยังไม่ประเมิน เพราะมีผู้ส่งผลงานมาเป็นจำนวนมาก ทั้งกรณีปกติ และกรณีให้โอกาส ....
จากนั้น คุณครูท่านนั้นก็สนทนาต่อว่า ที่ผ่านมาผลการประเมินเป็นอย่างไร มีผู้ผ่านประเมินเท่าไร ให้โอกาสแก้ไขมากไหม สุดท้ายก็มาจุดประเด็นตรงที่ มีผู้ขอประเมินจำนวนมากที่ไม่ผ่านการประเมิน
คุณครูก็ถามมาตามสายว่า “นี่น้อง มีผู้ที่ไม่ผ่านการประเมินจำนวนมากเนี่ยะ กรรมการเขามีการคุยกันไหมว่าทำไมถึงไม่ผ่าน แล้วกรรมการเขาจะทำกันอย่างไร”
อืม... เป็นประเด็นที่ทำให้ผมต้องถามกลับไปว่า “ทำไมกรรมการจะต้องคุยกันล่ะ ก็ในเมื่อ การตรวจผลงาน ก็ต้องตรวจไปตามหลักวิชา ตามหลักเกณฑ์ของความถูกผิดของผลงานวิชาการ ถ้าผลงานที่ส่งมาประเมินทำได้ถูกต้องหรือผิดพลาดน้อย ก็ให้ผ่านหรือให้ปรับปรุง แต่ถ้าผลงานทำมาผิดหลักวิชามากก็ต้องให้ตกไป”
ผมไม่แน่ใจว่าที่ตอบไปจะถูกใจหรือไม่ถูกใจคนถาม แต่เมื่อมาคิดทบทวน ก็เลยอยากนำสิ่งที่ทบทวนมาบันทึกไว้บ้าง
ในฐานะของการเป็นเจ้าหน้าที่ผู้ดำเนินการในกระบวนการประเมินผลงานทางวิชาการของข้าราชการครู กทม. (มิใช่ผู้ทรงคุณวุฒิ และไม่มีผลต่อการผ่านหรือไม่ผ่านของใครใด ๆ ทั้งสิ้น) ผมได้เห็นว่า
กรรมการผู้ทรงคุณวุฒินั้น จริง ๆ แล้วไม่ว่าจะเป็นสาขาหรือกลุ่มสาระใด ๆ ก็ตาม ต่างมีความเมตตาปราณีในการตรวจและอ่านผลงานกั้นทั้งสิ้น หากไม่เหลือบ่ากว่าแรงก็จะให้โอกาสดี ๆ แก่คุณครูเสมอ
แต่สิ่งหนึ่งที่เป็นหัวใจสำคัญของ กรรมการผู้ทรงคุณวุฒิ คือ หากท่านปล่อยให้ผลงานที่ทำผิดผ่านการประเมิน ก็เท่ากับ ท่านได้ฆ่าเด็ก ๆ เล็ก ๆ ที่เป็นเยาวชนของชาติ เพราะ คุณครูก็จะนำสิ่งผิด ๆ นั้นไปสอนและปลูกฝังให้เด็ก ๆ ต่อไปอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
ทีนี้ ผมคิดว่า เรา หมายถึง ตัวคุณครูเอง ก็ต้องกลับมามองตัวเองแล้วล่ะว่า
1. ท่านได้สั่งสมความรู้ในสาขาวิชา/กลุ่มสาระที่ท่านได้สอนเด็ก ๆ ไว้มากน้อยเพียงใด
2. ความรู้ที่ท่านใช้สอนเป็นความรู้ที่ถูกต้องตามหลักวิชาและทันสมัย หรือเป็นความรู้ที่ถูกใจฉันและเก่าคร่ำครึกหรือไม่
3. การที่หลาย ๆ คนบอกว่า ได้ปรึกษาผู้รู้ในการจัดทำผลงานนั้น ท่านปรึกษาผู้รู้จริงหรือไม่ หรือแค่เอาชื่อเขามาเป็นกันชนเท่านั้น
วันนี้ ผลงานที่คุณครูหลายท่านเสนอมา บางชุด ก็ดีเลิศ (รูปลักษณ์) จนคิดว่าไม่น่าจะต้องลงทุนมากมายขนานนั้น บางชุดก็แย่ (สุดชุ่ย) จนนึกในใจว่า แหม๋ นี่หรือคุณครู ทำผลงานมาไม่สมค่าความเป็นแม่พิมพ์เลย
ฝากไว้ก่อนปิดท้ายว่า ผลงานไม่ต้องสวยเริด ไม่ต้องปกแข็งพิมพ์ตัวหนังสือสีทองหรอก เอาแค่ ทำถูกต้อง ก็ผ่านได้แล้ว
การทำผลงานโดยยึกหลัก 3 ห่วง 2 เงื่อนไข (เศรษฐกิจพอเพียง) ผมว่าน่าจะดีที่สุดสำหรับคุณครูในยุคปัจจุบันนี้ แต่ให้มาเติมเต็มความรู้ให้เต็มที่จะดีกว่านะครับ
ขอเป็นกำลังใจให้การทำผลงานของคุณครูทุกคนผ่านการประเมินเลื่อนวิทยฐานะตามที่ต้องการนะครับ
ความเห็น (3)
- เห็นใจทุกๆๆฝ่ายเลยครับ
- ครูบางท่านสอนได้ดี แต่เขียนออกมาเป็นรูปเล่มไม่ได้
- อันนี้พบบ่อยๆๆครับ
- การที่หลาย ๆ คนบอกว่า ได้ปรึกษาผู้รู้ในการจัดทำผลงานนั้น ท่านปรึกษาผู้รู้จริงหรือไม่ หรือแค่เอาชื่อเขามาเป็นกันชนเท่านั้น
- ให้กำลังใจทุกๆๆท่านครับ ขอบคุณมากครับ
อ.ขจิต ครับ
■ ครูบางท่านสอนได้ดี แต่เขียนออกมาเป็นรูปเล่มไม่ได้
อันนี้เห็นด้วยครับ
ก็เป็นประเด็นที่น่าสงสารแต่ก็ต้องพยายามครับ ผมเป็นข้าราชการสามัญ ขณะนี้ก็ต้องเสนอผลงานเลื่อนระดับแล้ว ยังเขียนไปซ้ายที ขวาที ไม่เสร็จยังไม่ได่ส่งเหมือนกันครับ
แต่ก็อยากเป็นกำลังใจให้คุณครูนำเสนอสิ่งที่ตนได้ปฏิบัติอย่างเป็นจริง ว่าได้สอนอย่างถูกต้อง และถูกหลักวิชา ส่วนภาษาไม่สละสลวยก็คงพอจะเอื้อเฟื้อให้แก้กันได้บ้าง จริง ๆ ครับ
